пропозиції роботи
Dawid Milczarek AkademiaVAT.pl
Temat: Korekta podatku naliczonego przez nabywcę usługi...
Zakładając, że sądy zaczną orzekać, iż ubezpieczenie towarzyszące usłudze leasingowej w wielu przypadkach powinno być traktowane jako odrębne świadczenie, zwolnione z VAT, pojawi się problem tego, w jaki sposób nabywca faktury ma skorygować podatek naliczony, który z pierwotnej faktury, wystawionej na 23 %, odliczył.Rodzi się przede wszystkim pytanie, czy taką korektę zrobić na bieżąco (w miesiącu / kwartale otrzymania faktury korygującej stawkę 23 %), czy historycznie (w miesiącu / kwartale, w którym ujęto pierwotną fakturę). Art. 86 ust. 10a sugerowałby korektę na bieżąco, o ile uznalibyśmy, że mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa w art. 29 ust. 4c. Kiedyś już wyrażałem co do tego pewne wątpliwości, gdyż literalnie do sprawy podchodząc ten ostatni przepis dotyczy sytuacji, gdy był jakiś podatek należny, ale został wykazany w zbyt dużej wysokości, a nie sytuacji, gdy podatku należnego w ogóle nie było (transakcja była de facto zwolniona), ale ktoś go błędnie wykazał.
Co więcej, taka literalna wykładnia (zgodnie z którą korekta powinna być dokonana wstecznie, a nie na bieżąco) może być uzasadniana jeszcze inaczej, są bowiem istotne argumenty przemawiające za tym, by inaczej traktować błąd typu "23% zamiast 8%", a inaczej błąd typu "23% zamiast zw.". Raczej panuje zgoda co do tego, że jeżeli sprzedawca po prostu zastosował złą stawkę podatkową (np. 23 % zamiast 8 %), to nie powoduje to u nabywcy braku prawa do odliczenia. Jeżeli natomiast sprzedawca zastosował 23 % zamiast zwolnienia, to mamy na taką okoliczność wyraźny przepis - w świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 nabywca nie ma w ogóle prawa do odliczenia VAT z takiej faktury.
Literalna wykładnia art. 29 ust. 4c dobrze uzupełniałaby zatem art. 88 ust. 3a pkt 2, z drugiej zaś strony musiałaby prowadzić do wniosku, że w przypadku korekt z "23 %" na "zw." sprzedawca nie musi nigdy uzyskiwać potwierdzenia odbioru faktury korygujące przez nabywcę (art. 29 ust. 4a i 4c nie znalazłyby zastosowania). To w sumie nie byłoby takie pozbawione sensu, bo w świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 nabywca i tak sam powinien wiedzieć, że z takiej faktury (błędnie zawierającej stawkę 23% zamiast zw.) nigdy nie może odliczyć VAT. Można powiedzieć, że w takim przypadku żadna faktura korygująca nie jest nabywcy potrzebna do tego, aby dać mu sygnał, że prawa do odliczenia nie ma. Znika zatem ratio legis całej instytucji polegającej na potwierdzaniu korekt.
Wychodziłoby zatem, że korekta ze stawki 23% na zw. powinna zostać dokonana wstecznie. Ale w takim razie pojawia się problem zaległości podatkowej w tych miesiącach, w których dokonano odliczenia VAT z pierwotnej faktury. A jak są zaległości, to powinny być odsetki. No ale przecież te odsetki powstały tylko i wyłącznie dlatego, że aparat skarbowy wymagał od podatników zachowań niezgodnych z przepisami. Czy chronieni będą tylko ci, którzy uzyskali indywidualną interpretację, zgodnie z którą prawo do odliczenia im przysługiwało? Ale którzy nabywcy usług leasingowych o takową w ogóle występowali? Z aparatem przecież spierali się (i nadal spierają) firmy leasingowe, a nie leasingobiorcy.
Czyli co - korekta wsteczna + wniosek o umorzenie odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych, czy - prostsza w praktycznym stosowaniu - korekta na bieżąco, bez odsetek? W mojej ocenie to pierwsze rozwiązanie jest bardziej do pogodzenia z przepisami.
EDIT:
Zapomniałem wcześniej dodać, że bardzo podobne zagadnienie wałkowaliśmy wcześniej tutaj:
http://www.goldenline.pl/forum/2616458/korekta-vat-u-n...Dawid Milczarek edytował(a) ten post dnia 23.04.13 o godzinie 16:58
