Temat: Kobiecy portret
Rainer Maria Rilke
Portret damy
z lat osiemdziesiątych
Zatrzymała się wyczekująco
wśród atłasów, podkasanych suto,
ciemnych niby-żądz wolutą
pysznie zmiętych nad stojącą;
inna zgoła od dziewczyny, którą
była jeszcze do niedawna:
blada pod spiętrzoną koafiurą
i znużona, w riuszach swych niewprawna,
pośród fałd, podsłuchujących treści
tęsknot jej i snów, w których się mieści
takie, jakie odtąd ma być, życie:
inne, rzeczywiste, jak z powieści,
w mocy przeznaczenia i w zachwycie, -
żeby mogła włożyć do szkatułki
to coś, z czego woń pamiątek
tchnie odurzająco spod bibułki,
a w sztambuchu znaleźć na początek
słowa, które by na pierwszej stronie
już bezsensem nie kłamały dłużej,
żeby mogła wiotki płatek róży
nosić w pustym medalionie,
co westchnieniu ciąży. Raz, nie więcej,
żeby pokiwała przez okienko
nienawykłą do obrączki ręką:
to i dość na długi ciąg miesięcy.
przeł. Adam Pomorski
Dama przed lustrem
Jak nasenne gorzkich ziół napoje
w sklarowanym lustrze bez pośpiechu
miesza ze znużeniem gesty swoje;
pełną miarę doda im uśmiechu.
Odczekawszy, żeby płyn ustały
nabrał mocy, włosy ruchem głowy
w szkło przelewa. Cud ramienia biały
dobywając z sukni wieczorowej,
pije go: obrazem swym się poi,
jak kochanek cedzi dociekliwie
i nieufnie. Wreszcie pannie swojej
daje znak, skoro już garderoby
w świetle świec odnajdzie tylko w szkliwie
pomiędzy zgręzami późnej doby.
przeł. Adam Pomorski
Wiersz
Dama przed lustrem znajduje się również w temacie
Motyw lustra - M.M.
Michał M. edytował(a) ten post dnia 21.09.09 o godzinie 06:08