GoldenLine
Zaloguj się
Piotr Zaborowicz

Piotr Zaborowicz freelancer -
copywriter, tłumacz,
autor, redaktor i
kor...

Temat: pokonując zadziwiająco po dwa stopnie

był już znów na schodach, pokonując zadziwiająco po dwa stopnie

czy zadziwiająco nie musi mieć przymiotnika lub przysłówka do określania, - np. zadziwiająco szybki, szybko, dziarsko

piotr
Link do wypowiedziLink
Agnieszka Brach

Agnieszka Brach Redaktorka,
korektorka,
copywriter, wolny
strzelec

Temat: pokonując zadziwiająco po dwa stopnie

Moim zdaniem "po dwa stopnie" sugeruje, że pokonywał stopnie szybko. Wstawiłabym myślniki, żeby "zadziwiająco" było wtrąceniem (przecinków nie, bo będzie ich za dużo). Pokusiłabym się nawet o zmianę "zadziwiająco" na "co zadziwiało".
Nie podoba mi się "był już znów".
Link do wypowiedziLink
Agnieszka C.

Agnieszka C. korektor,
scenarzysta, tester
szkoleń, nauczyciel

Temat: pokonując zadziwiająco po dwa stopnie

Mnie się nie podoba "był, pokonując".
Link do wypowiedziLink
Julia K.

Julia K. ed.

Temat: pokonując zadziwiająco po dwa stopnie

Agnieszka C.:
Mnie się nie podoba "był, pokonując".

Fakt. Nie jest to prawidłowe użycie imiesłowu.

A jeśli chodzi o pytanie główne, to pokonywanie po dwa stopnie jakoś specjalnie nie zadziwia, więc raczej należałoby doprecyzować, np. zadziwiająco szybko, ale może też zaskakująco zadziwiająco wolno.
Link do wypowiedziLink
Władysław Zdanowicz

Władysław Zdanowicz opowiadacz
literackich historii

Temat: pokonując zadziwiająco po dwa stopnie

A dlaczego nie zaproponować nowego brzmienia. w stylu:
Znów był na schodach, pokonując je po dwa stopnie na raz
Link do wypowiedziLink
Piotr Zaborowicz

Piotr Zaborowicz freelancer -
copywriter, tłumacz,
autor, redaktor i
kor...

Temat: pokonując zadziwiająco po dwa stopnie

Powinienem był przytoczyć całe zdanie na początku, ale ostatecznie pozostawiłem je w takim, lepszym czy gorszym, brzmieniu:

"Proboszcz był już z powrotem na schodach, pokonując zadziwiająco sprawnie po dwa stopnie naraz."

Dość podobnie do zaproponowanej wersji:

"Znów był na schodach, pokonując je po dwa stopnie na raz"

Nie skupiając się na innych różnicach, kluczowa dotyczy teraz pisowni - łącznej lub nie - "na raz". Czy naraz napisane łącznie jest tu błędem?

Z poniższego wynika, że nie, a nawet - jak mi się wydaje - że w znaczeniu "od razu", powinno się napisać łącznie:

(korekta e-24)

"Otóż naraz ma 2 znaczenia:

«Szybko i nieoczekiwanie», np. Naraz ktoś wyskoczył zza rogu,
«Jednocześnie», np. Gdy wchodzę po schodach, zawsze pokonuję dwa stopnie naraz.

W takim razie kiedy w grę wchodzi pisownia rozdzielna? Zasada jest całkiem prosta: o ile naraz (pisane łącznie) akcentujemy na pierwszej sylabie (na), o tyle pisownia rozłączna wymaga akcentu na raz, czyli powiemy na raz. Oto przykłady:

Ten antybiotyk weź na raz (= na jeden raz),
Na raz siadamy, na dwa wstajemy,
Na raz podjętej próbie nie zamierzam skończyć."
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy


Następna dyskusja:

dwa pytania w jednym




Wyślij zaproszenie do
Anuluj