GoldenLine
Zaloguj się
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Cisza w poezji

Wojciech Kudyba

Widok ze Sralówek do doliny ucichłej

Boże, jak tam jest cicho
Z drugiej strony góry
W nocy, w śnieżnej dolinie
Która nie ma miejsca

W szałasach na listkach śniegu
W schroniskach na soplach
W miastach na czubkach świerków
W krainach na jodłach

W domach, które stały się ogniem
Drobnym, rozproszonym
Zgubionym w świecie
W samym środku świata

Wszędzie i nigdzie
W wielkiej tajemnicy
W zmarzniętych trawach
W srebrnych źdźbłach koniczyn

Jak tam spokojnie
Wolno idą chmury
Ktoś je popycha kijem
Jak baranki
Pod lodem rzeka
Modli się za nami
Po niebie płyną złote ryby
Jak święci
Parami.

Wiersz znajduje się również w temacie Góry, poezja i my - M.M.Michał M. edytował(a) ten post dnia 16.09.09 o godzinie 11:10
Link do wypowiedziLink
Jadwiga Z.

Jadwiga Z. Bardzo długoletni
dyrektor
przedszkola,
nauczyciel dyplom...

Temat: Cisza w poezji

Bernadyna Łuczaj

ROZMOWA

Rozmowa z ciszą
to rozmowa
ze sobą
i nic nie usłyszą
nawet ci
co blisko
są z tobą
bo pytasz sam
i sam odpowiadasz
milczeniu
zadajesz kłam
a jednak
nie gadasz

Sam siebie
słyszysz doskonale
odpowiedzi
z serca płyną
czujesz się
wspaniale
frustracje cię
ominą
żadna obca dusza
nie dowie się
twych sekretów
ale też
cię nie wesprze
wcale
i niestety
dokoła ciebie cisza
lecz umysł pracuje
swoje problemy
sam rozwiązuje

Ale serce
pragnie serca drugiego
ono
nie cierpi
życia samotnego!

/dn. 01.10.09/
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Dora Gabe*

Oczarowanie

Jak cicho się otwarły
kasztanów przebudzonych liście,
jak niemowlątka
wilgotne paluszki
rozwarte
pierwszy raz...

Jak cicho znad Witoszy
zsunął się woal mgły
i błysła cała naga
pod niebem
pierwszy raz...

Dzisiaj jest wszystko pierwszy raz!

Nawet wiosna jest pierwsza!

tłum. z bułgarskiego Anna Kamieńska

*notka o autorce w temacie Lęk

wiersz jest też w temacie Nim przyjdzie wiosna... Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 08.04.10 o godzinie 10:04
Link do wypowiedziLink
Zofia H.

Zofia H. Życie jest poezją,
poezja-życiem.

Temat: Cisza w poezji

Jan Siwmir

Cisza

mówisz: to cisza jest złowroga

krzykiem możesz zagłuszyć
wrzeszczący świat

mówisz: to cisza jest niebezpieczna

spada na ciebie gradobiciem
przepłaszana szeptem powraca
i mówi - słyszę!

mówisz: to cisza jest moim wrogiem

cisza wpleciona w rozmowy
cisza pomiędzy wierszami w zdaniu
cisza wpleciona drutami w kolor myśli
cisza chłepcząca twoje życie

lubię ciszę
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Weselin Chanczew*

Cisza

Moje serce zapragnęło ciszy.

Przemieniłem w dno morskie
ten pokój,
w puszczę niemych cieni
zmieniłem,
aby drżało w nim
moje serce
jak jedyny jedyny liść.
Wydarłem język
drzwiom,
krokom,
mknącemu wiatrowi,
kroplom,
podłodze,
skazałem usta na milczenie,
ulicom odebrałem ich gwar,
by zapanowała pełna cisza.

Lecz nie ma ciszy.
O, nie ma jej, nie ma!
Cały jestem
pocięty szynami,
przeszyty
słowami,
kulami,
przeorany krokami,
pługami.
Uderzają we mnie młoty
i szepczą usta,
wyją syreny statków,
wołają ptaki
i napełniają mnie całego
jęki i pieśni
coraz potężniejsze w tej pozornej ciszy.

O, nie ma,
nie ma już ciszy!

Kiedy moszcz
w końcu staje się winem,
rozpiera naczynie,
aby się z niego wydostać,
by stać się ruchem i dźwiękiem,
a obok,
co napływa w milczeniu,
cały pęcznieje
i bieleje mu wymię
od błyskawic,
od łopotu skrzydeł.

Nie ma, nie ma ciszy!

Dokąd ucieknę
od tego szumu,
od tych głosów?

Serce,
one z ciebie powstały,
zebrane
w twej muszli czerwonej,
i oto noszę je w sobie,
i słyszę,
jak rodzą się we mnie
i mnie rozdzierają,
jak zabijają mnie
i wskrzeszają,
jak mnie pozbawiają
ostatniej piędzi ziemi,

aby mi zwrócić
po raz drugi świat.

tłum. z bułgarskiego Anatol Stern

*notka o autorze w temacie Poezja kolei żelaznych
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Douglas Dunn

Cisze

To cisza miasta, nie prawdziwa cisza.
Szosa, szemrząca w oddali,
Bezustannie, zlewa się z nią;
Ptaki, ich hałasy, gubią się w niej;
Słaba cywilizowana muzyka ozdabia ją.

To krawędzie dookoła cichego centrum, gdzie przeżywa się życie,
Wychowuje dzieci, gdzie przychodzą zakładacze telewizyjnych anten
Albo księża na czarnych rowerach, żeby nauczać opieszałych.
Jeśli odwrócić się tyłem, ludzie są szmerem,
Kaszlem, krokami, rozmową, rękoma przy pracy.

Są częścią ciszy miejsc,
Ludzie, którzy tu żyją, pracując, zapadając w sen,
W miejscu cofniętym w czasie o jeden styl, z dala
Od pragnień miejsc. Są jak zagubione plemię.
Psy szczekają, kiedy nadchodzą obcy, z książką rachunkową albo darmową reklamówką.

Przesuwają się tylko trochę z miejsca, gdzie są przymocowani.
Patrząc na zdarte ubrania, doświadczają nietrwałości.
Nie mają nic wspólnego z miejscem gdzie mieszkają, mówi im cisza.
Patrzyli na to tak długo, z takim lekceważeniem,
Że zaschło nad ich wzrokiem jak skórka od chleba.

tłum. z angielskiego Piotr SommerTen post został edytowany przez Autora dnia 18.03.14 o godzinie 07:08
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Rafael Alberti*

Ballada o straszliwej ciszy

Tu, kiedy zamiera wiatr,
mdleją bezsilne słowa.
Już nic nie mówi wiatrak.
Już nic mówią konie.
Już nic nie mówią owce.
Kończy się drzew rozmowa.

Cichnie niebo.
Rzeka cichnie.
Cichnie benteveo.
Zielona papuga cichnie.
I słońce w górze cichnie.

Cichnie hornero.
I drozd cichnie.
Cichnie jaszczurka.
Cichnie iguana.
Żmija cichnie.
I cichną cienie niskie.

Zielony parów cichnie.
Cichną w krąg rozlewiska.
I, chociaż nie cichnie nigdy,
cichnie synogarlica.

Lecz człowiek, wiecznie milczący,
wtedy, z trwogi, mówić zaczyna.

1957

tłum. z hiszpańskiego Irena Kuran-Bogucka

notka o autorze, inne jego wiersze i linki
w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańskaTen post został edytowany przez Autora dnia 18.03.14 o godzinie 07:09
Link do wypowiedziLink
Zofia H.

Zofia H. Życie jest poezją,
poezja-życiem.

Temat: Cisza w poezji

Monika Ples

Cztery sekundy ciszy

Tak bardzo jestem wdzięczna za cztery sekundy ciszy,
Które zostawił ministrant
Między długim zdaniem a jego potwierdzeniem
Cztery sekundy ciszy, które wypełniły się
Złotem ornamentów, mądrością greckich mówców
I dziejami stworzenia
Tak bardzo jestem wdzięczna, że uznano mnie godną czasu na wahanieZofia H. edytował(a) ten post dnia 31.03.10 o godzinie 23:13
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Federico García Lorca*

Elegia o ciszy

Ciszo, dokąd zabierasz
twój kryształ otulony
w szepty, śmiechy i słowa,
i w drzew zielone szlochy?
Jak z siebie strząsasz, ciszy,
kroplistą rosę pieśni
i dźwięczne plamy, które
na twego płaszcza bieli
pogodnej pozostawia
szum fali mórz dalekich?
Kto rany twe uleczy,
kiedy ponad polami
jakiś stary kołowrót
w twe ogromne kryształy
wbija ostrze swej włóczni?
Co poczniesz o zachodzie,
gdy głos dzwonów cię rani,
i pęka wód twych bezruch
pod piosenek chmarami,
i pod szumem złocistym,
który opada łkając
na szczyty gór błękitnych.

Wiatr zimowy twój lazur
rąbie na modre bryły,
a jakieś chłodne źródło
przecina twe gęstwiny
swym tłumionym lamentem.
Ciernisty śmiech się jeży,
gdzie tylko ręką sięgniesz,
a furia namiętności
toporem rąbie wściekle.

Nawet gdy lecisz w gwiazdy,
uroczystym buczeniem
wielkie niebieskie ptaki
wciąż łamią równowagę
twojej ukrytej czaszki.

Ty sama jesteś dźwiękiem,
choć uciekasz od dźwięku;
bladym widmem harmonii,
dymem krzyku i śpiewu.
Przybywasz, by nam wreszcie,
otulona w noc ciemną,
bez warg i bez oddechu,
bezkresne słowo szepnąć.

Poprzeszywana ostrzem
gwiazd i muzyki pełna,
dokąd, o ciszo, niesiesz
twe nadludzkie cierpienia?
Ból, że jesteś schwytana
w pajęczynę melodii,
bo na wieki oślepły
twych świętych źródeł wody?

Dziś wleką twoje fale,
rozmyślaniem zmącone,
ból minionego czasu
razem z dźwięcznym popiołem.
Krzyków, które na zawsze
odeszły, echo ścichłe,
i zmumifikowany
ryk mórz, targanych wichrem.

Wstąp, ciszo, na tron świetny,
jeśli Jehowa zasnął,
i stłucz na jego czole
martwą gwiazdę zagasłą.
I skończ już, skończ nareszcie
z muzyką wiekuistą,
z dźwięczną harmonią światła.

A kiedy minie wszystko,
powróć do swych źródeł,
gdzie w wieczystych ciemnościach,
niż Bóg i czas wcześniejsza,
wytryskałaś spokojna.

Lipiec 1920

z tomu "Książka wierszy", 1921

tłum. Irena Kuran Bogucka

*notka o poecie, inne jego wiersze i linki w temacie
Poezja iberyjska i iberoamerykańskaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 14.04.10 o godzinie 09:58
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Halina Terlecka

Cisza

Boli mnie myśl o tobie, przezroczysta Pani
ciszo białoramienna, niegrana melodio...
Upici swarem, krzykiem, własną krwią i zbrodnią
Mordują ciebie ludzie zgrają rozkrzyczani.

I nie ma ciebie – jasna i rozsłoneczniona,
malowana obłokiem, zatopionym w wodzie...
ciszo miękkoszelestna, która z nieboskłonu
zapachem pól pszenicznych wśród południa chodzisz...

Ludzie zabili ciebie w rozpętanym szale
władzy, pieniądza, wojny, maszyn i metalu –
i już nie mogą kwietnej piosenki twej słyszeć...

Marni, głupi. Nie pojmą i nie czują wcale,
że każdy huk, co niebo żywą krwią zapala –
odgradza ich od Boga, który kwitnie w Ciszy...

Cape Town, wrzesień 42

z tomu „Stepem i oceanem”, 1942
Link do wypowiedziLink
Ela Gruszfeld

Ela Gruszfeld Szukam pracy -
handel / marketing /
usługi

Temat: Cisza w poezji

cisza mieszka pośród dźwięków

kwiaty wzrastają w ciszy
ciszą pulsuje las
w szepcie najczystsza wymowa
szelestem kartek przemyka czas

księżyc o nocy w milczeniu świadczy
bezgłośnie pęcznieją perły
brzozy wsłuchane w szmery strumienia
w takt szumu wiatru
cyt cyt

a wokół wrzawę świętuje tłum
skanduje
krzyczę ergo sum!
Link do wypowiedziLink
Izabella R.

Izabella R. Jestem osobą
poszukującą"Ja
wędruję tylko po
ścieżkach ob...

Temat: Cisza w poezji

Halina Poświatowska

***
trzeba nam dużo prostych słów
jak
chleb
miłość
dobroć
aby ślepi w ciemności
nie zgubili
właściwej drogi

trzeba nam dużo ciszy
i w powietrzu i w myśli
abyśmy usłyszeli głos
cichy nieśmiały głos
gołębi
mrówek
ludzi
serc

i ich bolesny krzyk
pośród krzywd
pośród tego wszystkiego
co nie jest
ani miłością
ani dobrocią
ani chlebem


Obrazek

fot.IzaIzabella K. edytował(a) ten post dnia 04.11.10 o godzinie 16:06
Link do wypowiedziLink
Mar P.

Mar P.
www.mar-canela.blogs
pot.com

Temat: Cisza w poezji

Ohiyesa (Charles Alexander Eastman)

Cisza

Spotkałem Indianina,
który święcie wierzy w ciszę -
znak perfekcyjnej równowagi.
Cisza, według niego,
jest doskonałą postawą lub równowagą
ciała, umysłu i ducha.
Jeśli ktoś zawsze zachowuje w swoim wnętrzu
pokój i dystans wobec życiowych burz,
jeśli u niego, że tak powiem,
ani jeden listek nie porusza się na drzewie,
ani jedna zmarszczka nie pojawia się
na lśniącej w słońcu kałuży -
taki człowiek,
według owego niepiśmiennego,
indiańskiego mędrca,
prezentuje idealną postawę życiową
i dobrze postępuje.

tłumaczenie Małgorzata WilkMar P. edytował(a) ten post dnia 11.12.10 o godzinie 15:51
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Cisza w poezji

Erik Johan Stagnelius

Cisza

Ty, coś zrodzona z nicości ukrytych
cudnych uścisków, nie później powstała,
coś z izb spokoju różami spowitych
najpierwszą podróż króla dnia widziała.

Boskiego grodu strażniczko wytrwała!
Niedostrzegalna westalko, co sycisz
niebiański ogień, co w ćmie serca pała,
światło, co samo jawi wszelkie byty!

Pójdź, pójdź, o ciszo! Okryj mnie skrzydłami
ciemnomodrymi, skarć te podłe dźwięki,
co burzyć święty sabat duszy śmieją.

Pójdź! W twych uściskach stęsknionego zanieś
na złotej chmurze do rajskiej panienki,
zawtóruj chórom weselnym z nadzieją.

przeł. Leonard NeugerMichał M. edytował(a) ten post dnia 26.01.11 o godzinie 16:10
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

e. e. cummings

* * *

cisza

jest
to
spojrzenie

ptaka: o

bra
cające, się, ostrze
życia

(przesłuchanie przez śnieg

z tomu „95 Poems” 1958

tłum. z angielskiego Stanisław Barańczak

wersja oryginalna pt. „***[silence...]”
w temacie Poezja anglojęzycznaTen post został edytowany przez Autora dnia 18.03.14 o godzinie 07:14
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Stanisław Ryszard Dobrowolski

Na Stawisku – wspomnienie

Staliśmy zapatrzeni na zorzę czerwoną,
gdy przez na pół otwarte okno podmuch wionął
i przyniósł od ogrodu wieczorny dźwięk ciszy.
A on jasno uśmiechnął się i szepnął: - Słyszysz?

13 III 1980

z tomu „Wiersze dla Sabiny”, 1983Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 03.05.11 o godzinie 10:37
Link do wypowiedziLink
Agnieszka H.

Agnieszka H. Kierownik Wydziału
Planowania i Analiz
Finansowych

Temat: Cisza w poezji

Cisza

Zgasł już dzień i cały świat
Skulił się jak kot i poszedł spać
Między nami cisza łka
Nie ma nic musimy trwać

Z każdym dniem coraz więcej
Pustych chwil i niepokojów serca
Chce znów czuć smak twoich ust
Lecz ogień zgasł i zimno tu

Autor: Agnieszka Hajec
Nowe Spojrzenie
Link do wypowiedziLink
Ewa C.

Ewa C. specjalista ds
eksportu

Temat: Cisza w poezji

Sza, cicho,sza"

Słyszysz jak zamykam oczy?
Widzisz jak otwieram je ze snu?
Spoglądam i... tylko cisza przejrzysta
bez kresu,bez słów, bez treści...
Moja cisza moją jest wolnością,
wciąż noszę ją w sobie,
w niej postrzegam swoją głębię,
bezmiar rozwianych nadziei
i samotność w niej zagubioną.
Otulam się w ciszę, która choć niema,
wiele powiedzieć mi chce...
Na samotnym jej przystanku
czuję sie lepsza,jakby spełniona
i pragne pozostać tak
bez myśli...
bez wspomnień...
bez wzruszeń...
Jak pieknie marzyć duszy,
gdy cisza myśli nie krepuje!
Czy i Ty słyszysz tę wymowną ciszę?
Ja... wciąż ją słyszę...
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Erich Fried*

Cisza

Cisza jest świergotem
nieistniejących ptaków
Cisza jest kipielą i odmętem
wyschniętego morza

Cisza jest lśnieniem
moich oczu ciemności
Cisza jest stepowaniem
tancerzy w moim uchu

Cisza jest zapachem
dymu i mgły
w ruinach
w zimowy wojenny poranek

Cisza jest tym
co było pomiędzy mną a Nan
przy jej trumnie
cisza nie jest tym czym jest

Cisza jest pogłosem
przemów i przyrzeczeń

Cisza jest
osadem słów

Cisza jest tym
co pozostaje z krzyku
Cisza jest ciszą
Cisza jest mą przyszłością

tłum. Anna Maja Misiak

*notka o autorze, inne jego wiersze w wersji oryginalnej i linki
do polskich przekładów w temacie A może w języku Goethego? Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 11.11.11 o godzinie 08:51
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Kenneth Rexroth

Cisza

Gdy tak leżę cicho obok ciebie -
z policzkiem przy twych twardych, spokojnych udach -
łagodna muzyka Boccheriniego
obmywa nas w ciszy,
a słońce opuszcza dachy domów i odchodzi
hen, nad Pacyfik, ciche -
tak to ciche słońce przesuwa się nad nami
jak zawsze;
ciche są nasze ciała, znużone
brzemieniem czasu i ascezą miłości, nasze
mózgi cicho zwinięte, ciche w swych muszlach, uśpione,
nasze serca powolne, ciche, nieodzowne
w sprzężonym rytmie; puls
twego uda pieści mój policzek. Cisza.

tłum. z angielskiego Tadeusz Rybowski

wersja oryginalna pt. „Quietly” w temacie
Poezja anglojęzycznaTen post został edytowany przez Autora dnia 18.03.14 o godzinie 07:17
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy


Następna dyskusja:

Gwiazdy, planety, kosmos w ...




Wyślij zaproszenie do
Anuluj