GoldenLine
Zaloguj się
Jadwiga Z.

Jadwiga Z. Bardzo długoletni
dyrektor
przedszkola,
nauczyciel dyplom...

Temat: Cisza w poezji

Jadwiga Zgliszewska

KRZYK CISZY

Cienie się snują po ścianach,
mrok płaszczem otulił ziemię –
wieczór i wróżba karciana
w kominie spokojnie drzemią.

Sentymentalna muzyka,
a w ręku wina kieliszek...
Tak bezszelestnie i cicho,
a jednak i cienie krzyczą!

Cienie się snują po ścianach,
cienie się snują dokoła
i ciszę nieubłaganą
cień jakiś czasem przywoła...

Więc cisza przyjdzie nad ranem,
by tak już trwać do wieczora
i krzykiem nieubłaganym
tak wiele może dokonać...

Krzyk ciszy może zranić,
może uśmiercić człowieka.
Dlatego też czasami
Człowiek przed ciszą ucieka!
Link do wypowiedziLink
Jadwiga Z.

Jadwiga Z. Bardzo długoletni
dyrektor
przedszkola,
nauczyciel dyplom...

Temat: Cisza w poezji

Jadwiga Zgliszewska

NIE MÓW NIC

nie mów nic –
tutaj słów nie potrzeba
niech się cisza rozśpiewa
z ziemi bliżej do nieba

nie mów nic –
bo za dużo jest krzyku
słów dokoła bez liku
Twoich dłoni dotykam

nie mów nic –
nie odmawiaj tej prośbie
serce bije za głośno
trzeba ciszy w miłości

nie mów nic –
powtórzyłam jak echo
odpowiedzi nie czekam
nie odfruniesz daleko

nie mów nic –
choć najtrudniej jest milczeć
posłuchajmy tej ciszy
nie chcę kłamstwa usłyszeć...

(Moje starocie sprzed ponad 30-tu lat...)
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Jadwiga Z.:
Jadwiga Zgliszewska

NIE MÓW NIC

nie mów nic –
tutaj słów nie potrzeba
niech się cisza rozśpiewa
z ziemi bliżej do nieba

nie mów nic –
bo za dużo jest krzyku
słów dokoła bez liku
Twoich dłoni dotykam

nie mów nic –
nie odmawiaj tej prośbie
serce bije za głośno
trzeba ciszy w miłości

nie mów nic –
powtórzyłam jak echo
odpowiedzi nie czekam
nie odfruniesz daleko

nie mów nic –
choć najtrudniej jest milczeć
posłuchajmy tej ciszy
nie chcę kłamstwa usłyszeć...

(Moje starocie sprzed ponad 30-tu lat...)

Jadziu, ta Twoja "staroć" jest piękna, świeża i pachnie młodością.
Pozdrawiam - RyszardRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 26.01.09 o godzinie 21:09
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Wallace Stevens

Dom pełen ciszy; świat pełen spokoju

Dom pełen ciszy; świat pełen spokoju.
Czytelnik stał się książką; letni wieczór

Był jak świadome istnienie tej książki.
Dom pełen ciszy; świat pełen spokoju.

Słowa brzmiały tak, jakby książka nie istniała,
Choć czytelnik pochylał się nad jej stronicą

I pragnął się pochylać, pragnął intensywnie
Być badaczem, któremu książka mówi prawdę,

Któremu letni wieczór jest jak doskonałość
Myśli. Dom pełen ciszy; taki musiał być.

Cisza była składnikiem sensu, częścią myśli:
Danych doskonałości wstępem na stronicę.

A świat pełen spokoju. Prawda w takim świecie,
Gdzie spokój jest jedynym sensem, sama jest

Spokojem, sama latem i wieczorem, sama
Czytelnikiem, schylonym późno, czytającym.

tłum. z angielskiego Stanisław Barańczak

wersja oryginalna pt. „The House Was Quiet And The World Was Calm”
w temacie Poezja anglojęzycznaTen post został edytowany przez Autora dnia 27.11.13 o godzinie 02:18
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Olga Jackowska

W ciszy nawet kamień rośnie

Wszystko już jest i to co było
I to co będzie się zdarzyło
Wypełza z kątów straszna nuda
I nic wymyślić się nie uda
Jest cicho, cicho tak że słychać
Jak pająk lepką tka zasadzkę

Poczekaj trochę poczekaj w ciszy
Bo w ciszy nawet kamień rośnie
Bo w ciszy rośnie tajemnica
Sekrety schodzą się z ulicy
Poczekaj...
... sekrety schodzą się z ulicy

Żeby zobaczyć i usłyszeć
Musisz zamienić hałas w ciszę
Poczekaj pozwól mówić sercu
Które uwielbia cichą mowę
I które widzi znacznie więcej
Niż oczy twoje roztargnione

Poczekaj trochę...

Wszystko już jest i to co było
I to co będzie się zdarzyło
Wypełza z kątów straszna nuda
I nic wymyślić się nie uda
Jest cicho, cicho tak że słychać
Jak pająk lepką tka zasadzkę

Poczekaj trochę...

W ciszy nawet kamień rośnie – słowa Olga Jackowska,
muzyka Marek Jackowski,
śpiewa Olga Jackowska „Kora” z zespołem MaanamRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 07.01.12 o godzinie 07:53
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Cisza w poezji

Antonina Krzysztoń

Jest cisza

Bracie, który nie wiesz, na co czekasz,
który trzymasz się kurczowo tego, czego w sobie nie cenisz.
Jak rozbitek nie wiesz, co robic.
Jak rozbitek czujesz pustkę wśród gromady.
Jak rozbitek chodzisz po omacku,
pośród blasku neonów i łukowych lamp.
Jest takie czekanie, które już jest spotkaniem.
Jest taka ciemnośc, która już jest światłością.
Jest taka cisza, w której słyszysz NIESŁYSZALNEGO

Antonina Krzysztoń – Jest cisza (z płyty Dwa księżyce)Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 01.03.09 o godzinie 09:27
Link do wypowiedziLink
Zofia H.

Zofia H. Życie jest poezją,
poezja-życiem.

Temat: Cisza w poezji

Władysław Orkan

...jakież martwe te cisze...

-Jakież martwe te cisze...
-Martwe?kto wie...
Wsłuchaj się tylko dobrze...jak się stroszą,
Jak się niewidne z drzewa na drzewo przenoszą.
Cisza ma sowi wzrok i szkrzydła sowie...
Jest coś w przelocie jej, co niepokoi
-Choć lata cicho,jak sen, bez szelestu.
Nie czujesz lotu jej,a myślisz: Jest tu...
Jak niespokojna myśl przy tobie stoi.
-Lękam się...
-Czego?duszo...
-Siebie...
-Zapomnij.
Spójrz, ile gwiazd na niebie...
Cóż ziemskie zwidy,straszydła
-Chodźmy na mleczną drogę--
-Podściel mi skrzydła...Zofia M. edytował(a) ten post dnia 27.02.09 o godzinie 10:48
Link do wypowiedziLink
Zofia H.

Zofia H. Życie jest poezją,
poezja-życiem.

Temat: Cisza w poezji

Bernard Bolesław Hęćko

Tak cicho jest

Tak cicho jest tak pełno ciebie
a przecież twoje palce usypują górę
drzewa padają pod ciosem twej dłoni
cisza w twych oczach jest ciszą pejzażu
dokonaniem tęczy w aureoli lasu.

Będzie wiatr przemówią klawisze
i w wielką ciszę las się oddali
drwale popatrzą na słońce
podniosą siekiery
i kujawiaka przydepczą do ziemi.

Tak cicho jest tak pełno ciebie
a twoje palce przenoszą krajobraz
kręcą się wiatraki
cisza sie przelewa
do glinianych dzbanów
jak czerwone wino
tak cicho jest tak pełno ciebie.Zofia M. edytował(a) ten post dnia 28.02.09 o godzinie 09:47
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Cisza w poezji

Andrzej Moskal

(***)

ciszy pragnę
takiej co
na brzegach warg osiada
od całowania oderwanej
miękkiej i pełnej smaku
ciszy chcę
wtulonej w ciepło
pierwszej pieszczoty
zawstydzonej i niepewnej
niech zalepi mi oczy
zatka uszy
przytuli do siebie
i trwaJolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 01.03.09 o godzinie 09:29
Link do wypowiedziLink
Jerzy Nita

Jerzy Nita pracownik ochrony,
SKORPION

Temat: Cisza w poezji

ANTONI SŁONIMSKI

rozmowa z ciszą

Po dniach utrapień, zgiełku, wrzawy,
Kiedy wytchnienia przyjdzie chwila,
Gdy głowa sennie się przychyla
I w ciszy płynie czas łaskawy,

Kiedy się pióro chwieje w dłoni,
Bezwolne nad stronicą czystą,
Gdy srebrna cisza w uszach dzwoni,
Wsłuchaj się w ciszę tę srebrzystą.

Bo nie w zwycięstwach pyrrusowych,
Triumfach, klęskach i zmaganiu
Odnajdziesz prawdy głos surowy,
Ale w tej ciszy i w słuchaniu.

Jak ktoś, co wstrzymał się przed progiem,
Nim zrobił pierwszy krok w nieznane,
Zapomnij rany otrzymane,
Pojednaj się z wczorajszym wrogiem,

Rzuć pychę, która w bezsenności
Groźnym rozrasta się koszmarem,
A spokój smutki twe uprości,
Właściwą im przywróci miarę.

Wiersz powyższy znajduje się także w wątku tematycznym ''Noce bezsenne''.Jerzy Nita edytował(a) ten post dnia 06.03.09 o godzinie 22:36
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Charles Simic

Demontaż ciszy

Najpierw odśrubuj od niej uszy,
Ostrożnie, żeby się nie pogubiły.
Ostrym gwizdem rozplataj jej brzuch.
Jeśli jest w nim popiół, zmruż oczy
I dmuchnij – niech leci z wiatrem.
Jeśli woda, uśpiona woda,
Postaraj się o korzeń kwiatu, który od miesiąca nic nie pił.

Kiedy dotrzesz do kości,
A nie masz ze sobą psa
Ani sosnowej trumny
I wozu zaprzężonego w woły, aby z kości wydobyć klekot,
Wsuń je szybko pod własną skórę.
Gdy następnym razem się zgarbisz,
Poczujesz, jak uciskają twój własny szkielet.

Otacza cię głuchy mrok.
Powoli i cierpliwie
Szukaj jej serca. Będziesz musiał
Długo czołgać się w głąb pustych niebios,
Zanim posłyszysz jego bicie.

tłum. z angielskiego Stanisław BarańczakTen post został edytowany przez Autora dnia 18.03.14 o godzinie 06:55
Link do wypowiedziLink
Jolanta Chrostowska-Sufa

Jolanta Chrostowska-Sufa Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...

Temat: Cisza w poezji

Jan Lutobarski

RAPORT O CISZY



W szkole uczeń nie pytany

odezwać się nie może

mucha latająca po klasie

jest niesłyszalna

na ulicy pojazdy

przemieszczają się w ciszy

ludzie w pośpiechu

i wolniutko

snują się

- nie wiadomo po co...

w parku liście tańczą na drzewach

i czuć ich szept na twarzy

znajomy spotkany rusza ustami

taki śmieszny jakiś...

ale co to ?

to słowa...

to słowa wargi kształtują

i wiązane kolejno

jak korale na nitkę

tworzą całość zdania

już wiem o rodzinie

o żonie co odeszła

no tak...

życie toczy się dalej

w ciszy świat też jest ciekawy
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Karol Wojtyła

* * *

Zabierz mnie. Mistrzu, do Efrem, i pozwól tam z sobą pozostać,
gdzie ciszy dalekie wybrzeża opadają na skrzydłach ptaków,
jak zieleń, jak fala bujna, nie zmącona dotknięciem wiosła,
jak koło szerokie na wodzie, nie spłoszone cieniem przestrachu.

Dzięki, żeś miejsce duszy tak daleko odsunął od zgiełku
i w nim przebywasz przyjaźnie otoczony dziwnym ubóstwem,
Niezmierny, ledwo celkę zajmujesz maleńką,
kochasz miejsca bezludne i puste.

Bo jesteś samą Ciszą, wielkim Milczeniem,
uwolnij mnie już od głosu,
a przejmij tylko dreszczem Twojego Istnienia,
dreszczem wiatru w dojrzałych kłosach.
z cyklu Pieśń o Bogu ukrytym, w: Poezje wybrane. Wyd. Pax, Warszawa 2001.
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Yves Bonnefoy

* * *

Często w ciszy wąwozu
Słyszę (albo chciałbym słyszeć, nie wiem)
Ciało padające wśród gałęzi. Powolny i długi
Jest ten upadek ślepy którego żaden krzyk
Nie przerywa nigdy i nie kończy.

Rozmyślam wówczas o orszakach światła
W krainach bez narodzin i śmierci.

tłum. z francuskiego Artur MiędzyrzeckiTen post został edytowany przez Autora dnia 18.03.14 o godzinie 06:59
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Eugène Guillevic

O ciszy (fragm.)

W moim królestwie
Liść jest
Po prostu liściem.

Nigdy nie byłem
Zwolennikiem wielkości.

Sam zresztą jestem niewielki.

A jednak zdaje mi się,
Że każde tchnienie,
Pragnące ożywić świat,
Odnajduję tutaj,

Gdzie każda rzecz
Jest ze mną współistotna.

*

Czasami zdarza mi się
Zaprosić
Ptaka
Do mojego królestwa
I każę mu śpiewać.

Zawsze śpiewa
Nieznane mi pieśni,
Które jednak lubię
I które opiewają
Wnętrze mojego królestwa,

Odnawiając je
I czyniąc jeszcze mi bliższym.
A poza tym
Zachęcając mnie samego do śpiewu -
Więc śpiewam.

*

Wiem, że jezioro
Żyje swoją wodą,

Jak ja żyję ciszą
W swoim królestwie,

Jezioro także jest właścicielem
Swojego czasu,

Ale czyż wie,
Że było moim mistrzem

W sztuce zaślubin czasu
W sercu ciszy?

*

Szczęście,
Kiedy się widzi,
Że się dotarło do serca królestwa.

Wtedy słucha się
Wszystkiego, patrząc

Na światło
Zakochane w sobie,

Które nas porywa,
Mnie i milczenie.

1994

tłum. Kazimierz BrakonieckiRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 26.05.09 o godzinie 10:26
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Andrzej Mogielnicki

Cisza, jak ta

Sza, cicho sza czas na ciszę,
Już oddech jej coraz bliżej,
Tego naprawdę Ci brak,
Ona jedna prawdziwy ma smak,
Cisza jak ta.

Sza, cicho sza, zbliż się do niej,
Drga, ledwie drga, blady płomień,
Podejdź i zanurz się w nią,
Kryształową i czystą jej toń,
Zanurz do dna.

Bliżej i bliżej, i bliżej, i bliżej
Masz do niej,
Ciszej i ciszej, i ciszej, i ciszej
Co dnia

Kończ, po co ten ciągły hałas,
Sam zdwoić go wciąż się starasz,
Tak Cię uczyli od lat,
Tylko krzykiem zdobywa się świat,
A to nie tak, nie tak!

Sza, cicho sza, czas na ciszę,
Tę, którą w swym sercu słyszysz,
Kiedyś śpiewało, jak z nut,
Teraz gładkie i zimne jak, lód,
Smutny to cud, o smutny cud!

Cisza, jak ta - słowa Andrzej Mogielnicki,
muzyka Romuald Lipko i Krzysztof Cugowski,
śpiewa Krzysztof Cugowski z Budką Suflera,
z albumu "Cisza", 1993 Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 07.01.12 o godzinie 07:58
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Gennadij Ajgi

Tyś moja cisza

o tobie mówię
ja podmiejskim gwiazdom przezroczystej zimy: „o jak można
być taką ciszą?...”
nią – być może – jestem otoczony jak milczeniem
pola jasno-życzliwie rozmigotanego
lecz nie rozgrzeszy
duszy mojej jej gałąź i jej niesłyszalnymi falami
sen mój się objaśni – trochę przedawniony –
beze mnie – teraz czuwający
bielą co mi się przyśniła tego roku
taką miłosierną – dla świata...-
lecz kiedyś – być może – ustanie i twoja harmonia
i twoja pełnia niewzruszona
tak prosta i jasna jak łaska
i kropla łzy za mnie
a kiedy sczeznę – ty wypowiesz gorycz
bez słów – gorejąc ledwie odblaskiem
i w zamian – niczym westchnienie – przyjmiesz czystą część
i ustaloną miarę pustki
która będzie razem życiodajna i śmiertelna
jakby tam gdzie nie może istnieć Duch
przebywało jego pocieszenie...-
ale - ja kocham i wiem: dla Boga twoja cisza
pozostanie nietknięta.

1974

tłum. Marian Grześczak

Cisza

A. Chuzangajowi

a co on robi w lesie?
Szeleści jak gałązka... nie bezcelowiej od gałęzi
i za przyczyną mniejszą
niż wiatr...-

nie znak nie akt...-

a to co w nim istnieje
to tylko to – że sam jesteś łupem
Kraju-Przedsionka... (dalej – ogień)...-

i tam
godzina któraś
niechybność uobecni
końca...-

(tutejszość zaś – widmowa!... –

i - brak doznania
co
„krajem” brzmiało)...-

on tu – bez pełni i bez milczenia lasu...
jedynie zacichanie – przeszłości... i tutaj jego szelest –
ostatni po nim znak... jedynie – oddźwięk...-

(to wszystko – w pustce ... bezognistej... nawet –
kosmiczność wyłączając – lasu)

1975

tłum. Adam Pomorski

w wersji oryginalnej pt. „Тишина”
w temacie Стихи – czyli w języku PuszkinaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 07.02.10 o godzinie 09:17
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Chaim Guri

Cisza i ja

Słuchałem rozmów o spokoju i ciszy,
nie spotkałem ich jeszcze, tylko wieści słyszę.

One rodzą się w kraju wspaniałym zaiste,
a którego imienia ja nie znam dotychczas.

Tam jest miasto, w nim dzieje się cisza prawdziwa,
ktoś kogoś przez splot ulic żywym głosem wzywa.

Nie domyślam się nawet szeptu pól i domów,
okna, w którym bym stanął, by powietrze chłonąć.

Wydaje się, że cisza, na kształt dobrej zjawy,
powinna być u końca każdej ludzkiej sprawy.

Ale ja pozostaję wciąż po drugiej stronie –
jak człowiek nieustannie głodny i spragniony.

tłum. z hebrajskiego Aleksander Ziemny
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Cisza w poezji

Barbara Krzyżańska-Czarnowieska

Cisza

Zanurzam się nagle w zieleni
Gdzieś przez gałęzie widzę słońce.
Twarz mi smagają liście jarzębiny,
Więc wyciągam ręce po czerwone korale.
Ta cisza jest tak głośna,
Że zagłusza szum kłosów – ciężkiego, dojrzałego żyta.

Nagle przerywa ją klepanie kosy.
Nie widzę ludzi, ale szczęść im Boże!

Kasinka, 11.8.1971

(z tomu "Klatka pełna marzeń")

Inne wiersze autorki w tematach: Listy poetyckie, O przyjaźni w poetyckich strofach, Co się poetom śni ...?, Marzenia.

Barbara Krzyżańska-Czarnowieska (ur. 15-IV-1954 roku w Krakowie, zm. 22-XI-2007 w Antioch (Illinois)). Po ukończeniu V Liceum studiowała na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Była też słuchaczką Studium Języka Ukraińskiego i tłumaczyła współczesną poezję ukraińską. W latach 1988-92 była doktorantką Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki w Kijowie. W tym czasie wystąpiła na wieczorach autorskich, m.in. prezentując tłumaczenia z języka ukraińskiego. Jej wiersze recytował też znany krakowski aktor, Jan Adamski. W roku 1992 emigrowała do USA, zadebiutowała wierszem "Mówimy taniec" w miesięczniku Polonii Kalifornijskiej. Przez 15 lat mieszkała na przedmieściach Chicago.Michał Maczubski edytował(a) ten post dnia 09.08.09 o godzinie 03:40
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Cisza w poezji

Axel Liffner

Cicho

Jeszcze jeden wieczór. Morze bije o brzeg. A ja
stoję, w pianie, cicho. Za moimi plecami
śpi także brzeg: na brzuchu, grzbietem do góry.

Ale ona nie śpi – drzemie najwyżej w księżycowym cieniu –
ta, która chciała mi coś sprzedać, ananasa, perfumy
albo przynajmniej jabłko. I plunęła mi w twarz
na moje skąpe „nie”. Bezcenny był jej piękny gniew.

Kraby są najruchliwsze. Biegają bokiem tędy i owędy –
spiesznie, usłużni niewolnicy człowieka.

Ptaki – i sprzątaczki i personel kuchni i kelnerzy
śpią w swoich gniazdach. Echo niesie szept:
„Poczekaj wkrótce uśniesz i ty”.

tłum. ze szwedzkiego Zygmunt ŁanowskiRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 04.09.09 o godzinie 13:25
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy


Następna dyskusja:

Gwiazdy, planety, kosmos w ...




Wyślij zaproszenie do
Anuluj