Temat: Rejestracja czasu pracy z podziałem na zadania
Jeśli chodzi o wprowadzenie zadaniowego czasu pracy, to jak najbardziej może obejmować tylko wybrane grupy pracowników, czy poszczególnych pracowników. Zasady ogólne reguluje Kodeks Pracy art 140.
Zadaniowy czas pracy polega na wyznaczeniu pracownikowi konkretnych zadań do wykonania, a zatem powinien być stosowany przy tych rodzajach pracy, przy których nie można z góry wymierzyć potrzebnego czasu dla wykonania typowych zadań lub też gdy nie jest możliwe precyzyjnie określenie pory doby, w której praca powinna być wykonana. System zadaniowy czasu pracy stosowany jest najczęściej wobec pracowników prowadzących pracę w terenie, przedstawicieli handlowych, dziennikarzy, programistów, pracowników serwisów technicznych.
Należy podkreślić, iż zadania wyznaczane pracownikowi powinna cechować możliwość względnie samodzielnego ich wykonania. Samodzielność, w tym przypadku, nie oznacza jednak braku podporządkowania kierownictwu pracodawcy, lecz jedynie fakt, że pracownik będzie mógł sam zdecydować, kiedy i z jaką intensywnością wykona wyznaczone mu zadania, które często uwarunkowane są okolicznościami obiektywnymi. Pracownik będzie więc mógł samodzielnie kształtować optymalny w danych warunkach rozkład czasu pracy, w tym wyznaczy początek i koniec dnia pracy.
Istota zadaniowego czasu pracy polega na tym, że pracownicy objęci tym systemem mają tak ustawione zadania, aby obiektywnie mogli wypełnić swoje obowiązki w ramach norm czasu pracy określonych w art. 129, tj. w ciągu 8 godzin na dobę i przeciętnie w 40 godzin tygodniowo w ramach przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy. Jak już zostało wyżej wskazane pracownicy mają jednak wpływ na rozkład własnego czasu pracy i intensywność wykonywania zadań. Ponieważ nie są rozliczani z czasu pracy, lecz z wykonywanych zadań, może się zdarzyć, że w pewnych okresach nasilenie ich pracy będzie większe, a w innych mniejsze. Może także dojść do czasowego spiętrzenia zadań i do przejściowego przekroczenia wymiaru czasu pracy. W takich wypadkach niejako naturalne jest wyrównanie przekroczonego wymiaru czasu pracy w jednym okresie - krótszym czasem pracy w innym.
W omawianym systemie nie sporządza się z wyprzedzeniem rozkładu czasu pracy, bowiem o rozkładzie w ciągu doby i tygodnia decyduje bezpośrednio sam pracownik, a przepracowany czas nie podlega rozliczeniu w ustalonym z góry okresie rozliczeniowym.