Temat: Osobowość unikająca - wątpliwości.

OStatnio trafiłem na stronę: http://www.poradnikpr.info/?p=2350, ktora prawie w stu procentach oddaje moją osobowość.

Mam tylko jedną wątpliwość. Wśród kryteriów pojawia się też nadmierna wstydliwość przed wypowiadaniem. Ja natomiast od zawsze miałem tzw. "gadane", jeśli trzeba było przegadać nauczycielkę w liceum, załatwić kredyt w banku, czy zmienić operatora, zawsze byłem wysyłany na tego typu misje. Umiem też doskonale się spierać, i zawsze wygram na argumenty, znajomy się nawet śmiał, że byłbym dobrym politykiem...

Natomiast mam ogromne problemy z rozmowami, bardziej prywatnymi niż oficjalnymi. I np. ni podejmuje nowej pracy, nie dlatego że boję sie rozmowy kwalifikacyjnej, ale tego co będzie potem, poznawania nowych osób, kumplowanie się z współpracownikami. Z tego też głównie powodu, mimo bardzo dobrze zdanej matury, olałem studia - nie dam rady jeszcze raz zgrywać się z nową grupą ludzi. Parę razy podchodziłem do studiów, i zawsze wymiękałem, stwierdzająć że do nich nie pasuje...

Stąd pytanie czy rzeczywiście, mam to zaburzenie, czy po prostu wkręcam sobie chorobę?

Bo jeśli chodzi o pozostałe kryteria to wypełniam je w 100%. I tak, potafię każdą nawet nie winną rzecz przekręcić jako wyraz kpiny ze mnie. Znajoma która codziennie przez dwa miesiące do mnie wpada na kilka godzin, raz nie odpisała mi na smsa wieczorem i uznałem, że zrywam z nią znajomość bo tak naprawdę nigdy mnie nie lubiała... Jeśli odważe się i zaproponuje komuś wyjścia do kina, a on odmówi, podająć nawet super poważny powód - więcej już się do niego nie oddzywam, co najwyżej czekam na jego ruch...

W relacjach damsko-męskich, to już w ogóle jest dramat, z racji mojej płci. Nigdy sam ni wykonuje pierwszego kroku. Nigdy nie zaproponuje wyjścia, dopóki dziewczyna nie zrobi tego pierwszego. Nie odważe się pierwszy pocałować, pierwszy przytulić itp. Mało tego, nawet jeśli kobieta się do mnie przytuli, ja potem to odwzajemnie a ona np. będzie musiała się podrapać, czy odebrać smsa i otrąci moją rękę na chwilę, to już do końca spotkania nie mogę odwagi jej dotknąć, mimo świadomości jak bardzo głupie to jest... Że już o werbalnym wyrażniu uczuć nie wspomnę, a raczej trudno liczyć że to kobieta zrobi pierwszy krok....

Tu się nasuwa do was jeszcze jedno pytanie, mianowicie czy wystarczy sama z tym walka, czy też rozglądać się za specjalistą? Bo mimo poprawy w ciągu kilku lat, to niestety ten mój "charakter" strasznie utrudnia życie... szczeególności w relacjach damsko męskich, bo w życiu zawodowym samotność mi jakoś nie przeszkadza...

Pozdrawiam i z góry dzięki, za jakieś porady/opinie...

Temat: Osobowość unikająca - wątpliwości.

Po diagnozę polecam wybrać się do psychologa lub psychiatry. Na ile wiarygodna zdaje Ci się być diagnoza postawiona na podstawie paru zdań przez Ciebie napisanych, przez internet i osobnikowi, którego się nigdy na oczy nie widziało?
Nie sądzę, by ktokolwiek rozsądny się na to porwał. Polecam więc skonsultować się z jakimś psychologiem w tzw. realu celem wykonania testów osobowościowych lub z psychiatrą.

Temat: Osobowość unikająca - wątpliwości.

Kamil Wroclawksi:

Wiesz z wieloma rzeczami można sobie poradzić samemu. Czasem lepiej jest nawet nie przyklejać sobie "etykietek" typu jestem chory na "abc" albo mam zespół "xyz". A już zupełnie kiepsko kiedy zrobisz to źle albo bez sensu. Bo wtedy zaczynasz wierzyć "że tak po prostu jest" albo "że tak jest i nic już nie da się zrobić" A to nie prawda bo mówimy nie o "Tobie" ale o "Twoich zachowaniach" - a te zawsze dają się zmienić. Można zrobić to samemu..... tylko po co spędzać nad tym kilka lat bez gwarancji sukcesu, samemu do wszystkiego dochodząc..... Z tego co piszesz to Twoje zachowania mocno ograniczają Ci życie "pełnią życia". Co Ci da że przekonasz się że dziewczyny jednak po dotknięciu nie gryzą....w wieku 40-50 lat ;) Poszukaj pomocy psychologicznej - rozpraw się ze swoimi słabościami jak najszybciej i nie marnuj tego kawałka życia w którym to wszystko ma jeszcze jakiś sens i jeszcze się chce...
RaV

Temat: Osobowość unikająca - wątpliwości.

Kamilu, zasadnicze pytanie: czego potrzebujesz?

czy tego, żeby ktoś ci powiedział, czy masz "osobowość unikającą"
(czego to ludzie nie wymyślą tak na marginesie)

czy tego, żeby lepiej sobie radzić w życiu