Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Adam K.:

Marek P.:
Tak, ma Pan rację Panie Adamie! Media to jedno, a tzw. politycy to drugie. Na nich nie pozostawiam suchej nitki. Wszędzie jest tak samo, ale w Polsce to dopiero jazda po bandzie! Ja się z tą hołotą nie pieszczę i gdzie tylko mogę, daję im do wiwatu. To szczególnego rodzaju swołocz. Piszę na ich temat wyjątkowo ostro. Dla mnie nie przedstawiają żadnej wartości i dlatego nie mam dla nich żadnego szacunku. Ale są tacy na naszych forach, którzy piszą ostrzej ode mnie. I bardzo dobrze. Tak ma być!!!

Nie myślę tylko o politykach. Myślę o wielu tych którzy "dostali mikrofon". Są to i moderatorzy i dziennikarze i redaktorzy i publicyści i profesorowie (często). Naprawdę boję się o tym rozmawiać szczerze, do końca i tak jak naprawdę myślę. Pozdrawiam Serdecznie.

Link do wypowiedzi

Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Marek P.:
Panie Adamie! Tym bardziej Pana wątku nie rozumiem. Jakie to obawy może Pan mieć ze strony tych wymienionych osób? Doprawdy niech Pan określi to w sposób jasny i wyraźny. Pana argumentacja do mnie nie przemawia. W zasadzie takiej argumentacji Pan nie przedstawia. Ci wymienieni przez Pana ludzie są nikim, aby móc w czymkolwiek i komukolwiek zagrozić czy zaszkodzić. To niepojęte o czym Pan pisze. Dla ścisłości dodam, że w Polsce typowych i w dosłownym rozumieniu i znaczeniu moderatorów nie ma. To pojęcie w Polsce używane jest na wyrost. Moderatorami i to wzorcowymi są moderatorzy w niemieckiej telewizji. Od nich trzeba się uczyć tego pojęcia i znaczenia. Uważam jednak, że to co Pan pisze jest zupełnie oderwane od rzeczywistości. Zupełnie co innego, jeśli chodzi o dziennikarzy - szmaciarzy, którzy uprawiają ten zawód wyłącznie dla kasy i poklasku. Tacy szmaciarze zniszczyli już niejednego człowieka poprzez media, ale to zupełnie odrębny temat. Wśród ludzi, o których Pan pisze jest wielu celebrytów, a to z kolei jest tak prymitywna i prostacka hołota, że nie warto nawet komentować ich poczynań i wypowiedzi. Jak mówi Mariusz Max Kolonko, znakomity zresztą dziennikarz, cyt.: " jakiś gówniarz będzie mnie uczył jak żyć". To jego opinia o celebrytach. Moja także. Także Panie Adamie, albo dyskutujemy poważnie albo wcale. W każdym razie tych ludzi, których Pan raczył wymienić jako tych, z których strony należy obawiać się czegokolwiek, ja osobiście mam w bardzo głębokim poważaniu. Dla mnie nie są oni żadnymi autorytetami w naszym kraju.

Link do wypowiedzi

Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Adam K.:

Marek P.:
Panie Adamie! Tym bardziej Pana wątku nie rozumiem. Jakie to obawy może Pan mieć ze strony tych wymienionych osób? Doprawdy niech Pan określi to w sposób jasny i wyraźny. Pana argumentacja do mnie nie przemawia. W zasadzie takiej argumentacji Pan nie przedstawia. Ci wymienieni przez Pana ludzie są nikim, aby móc w czymkolwiek i komukolwiek zagrozić czy zaszkodzić. To niepojęte o czym Pan pisze. Dla ścisłości dodam, że w Polsce typowych i w dosłownym rozumieniu i znaczeniu moderatorów nie ma. To pojęcie w Polsce używane jest na wyrost. Moderatorami i to wzorcowymi są moderatorzy w niemieckiej telewizji. Od nich trzeba się uczyć tego pojęcia i znaczenia. Uważam jednak, że to co Pan pisze jest zupełnie oderwane od rzeczywistości. Zupełnie co innego, jeśli chodzi o dziennikarzy - szmaciarzy, którzy uprawiają ten zawód wyłącznie dla kasy i poklasku. Tacy szmaciarze zniszczyli już niejednego człowieka poprzez media, ale to zupełnie odrębny temat. Wśród ludzi, o których Pan pisze jest wielu celebrytów, a to z kolei jest tak prymitywna i prostacka hołota, że nie warto nawet komentować ich poczynań i wypowiedzi. Jak mówi Mariusz Max Kolonko, znakomity zresztą dziennikarz, cyt.: " jakiś gówniarz będzie mnie uczył jak żyć". To jego opinia o celebrytach. Moja także. Także Panie Adamie, albo dyskutujemy poważnie albo wcale. W każdym razie tych ludzi, których Pan raczył wymienić jako tych, z których strony należy obawiać się czegokolwiek, ja osobiście mam w bardzo głębokim poważaniu. Dla mnie nie są oni żadnymi autorytetami w naszym kraju.

Panie Marku. Zastanawiałem się mocno jak zacząć dyskusje w tej grupie. Zaprosili mnie, czułem się zobowiązany. Proszę mi uwierzyć, że tematu szerokiej dyskusji o mediach faktycznie się obawiam. Nie podam ani nazwisk ani nazw instytucji ani programów czy stron internetowych, bo po co mam wywoływać sensacje. Sygnalizuję pewien problem, po to by może inni się mu zaczęli przyglądać. Może tacy jak Pan właśnie ... Może tacy, którym zależy jeszcze na dobrze rozumianej etyce dziennikarskiej (eksperckiej). I nie chodzi mi o celebrytów szukających sensacji i poklasku (błaznów estradowych). Bardziej myślę tu o ludziach mającymi uznanie grupy a jednocześnie tę samą (lub inną) grupę wykorzystujących. Być może piszę mało zrozumiałym językiem. Proszę mi to wybaczyć. Co do Niemców ma Pan zdecydowanie rację. Tam ludzie są inni i Ci mniejsi i Ci więksi. Nikt nikim nie dałby rady sterować tak łatwo jak tu.Adam Kleczewski edytował(a) ten post dnia 15.04.13 o godzinie 23:48

Link do wypowiedzi

Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Marek P.:
Panie Adamie! Teraz to Pan już całkowicie zaciemnił obraz i problem, który założył Pan w wątku. Podejrzewam, że już nikt z internautów nie rozumie i nie wie o co chodzi. Ja także nie mogę pojąć o jakim zagrożeniu Pan pisze? Czy chodzi o zagrożenie dla Pana osobiście, czy dla naszego państwa? Jeśli to drugie, to trzeba zgłosić odpowiednim służbom. Już one będą wiedziały co z tym fantem zrobić. Przypominam, że żyjemy w wolnym kraju, a każdą głupotę trzeba tępić publicznie w zarodku. Póki nie jest za późno.

Link do wypowiedzi

Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Link do wypowiedzi

Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Marek P.:
Także i ja zachęcam naszych internautów do zabrania głosu w naszej dyskusji. Sądzę, że temat i teza postawiona przez Pana Adama jest ciekawa i warto podjąć dyskusję. Zapraszamy.

Link do wypowiedzi

Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Marta Malgorzata P.:
Ja rozumiem wszystkie fobie. Starch przed zajeciem stanowiska i strach przed niezajeciem.
Strach przed dyskusja o mediach i strach przed niedyskutowaniem o mediach...
Przyznam sie, ze ja nosze w sobie strach przed rozmowa o niczym...wlasnie sie przelamuje...ale nie jest mi lekko.

Link do wypowiedzi

Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Link do wypowiedzi

Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Marta Malgorzata P.:
Osobiscie jestem za demokracja wadliwa, ktora idzie w strone demokracji inteligentnej a nie w strone terroryzmu wiekszosci.

Link do wypowiedzi

Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Marek P.:
Coś w tym jest, o czym pisze Adam. Myślę jednak, że przeciętny obywatel nie musi się niczego obawiać

śmiało i bez oporów mówić i pisać o wszystkich zjawiskach, jakie go otaczają. Sami natomiast dziennikarze, zwłaszcza ci rzetelni i uczciwi mają wiele do stracenia. Przed kilkoma dniami media obiegła wiadomość, że znakomity dziennikarz Pan Igor Janke kończy karierę w zawodzie dziennikarza i przechodzi do biznesu.

przez samego zainteresowanego, który wydał w tej sprawie oświadczenie. Proszę się z tym zapoznać. Bardzo ciekawe! Pokrywa się to z tym o czym piszemy, przynajmniej w jakimś stopniu. Jego decyzja jest także zbieżna z tym o czym ja wielokrotnie pisałem. A zatem bardzo źle się dzieje w środowisku dziennikarskim.

Link do wypowiedzi

Temat: Boję się dyskutować o mediach ...

Jakub Ł.:
Moim zdaniem problemy mediów są dwa: warszawocentryzm i malejące niemal do zera honoraria dziennikarzy.

Ile to razy miałem tak, że przez dwa tygodnie robiłem research, na podstawie tego napisałem solidny analityczny artykuł, za który później dostałem jakieś marne 100-300 złotych?

I w drugą stronę: te same 300 złotych dziennikarz może dostać za pusty i nic nie wnoszący tekst o przepychankach personalnych: Tusk powiedział że Kaczyński to wariat, a Palikot nazwał Kaczyńskiego świnią, a Kaczyński powiedział że ci dwaj to zdrajcy i tak w kółko. W pierwszym przypadku 300 złotych wynagrodzenia za dwutygodniową robotę, w drugim za poświęcenie godziny na napisanie pustego tekstu o niczym, do którego nie trzeba żadnego researchu. Tu i tu 300 złotych, ale w pierwszym przypadku jest to żałośnie niska kwota, a w drugim, 300 złotych za godzinę pracy - całkiem nieźle, prawda?

Ten przykład pokazuje, dlaczego dziennikarze (nie wszyscy) wolą pisać o niczym i nakręcać się na personalnie rozumiane przepychanki polityczne.

A co do warszawocentryzmu - dziennikarze żyjący w warszawskim światku medialno-politycznym siłą rzeczy po kilku latach odrywają się od rzeczywistości. Dla nich Polska = nawet nie Warszawa, ale koło znajomych VIPów w Sejmie i warszawskim światku dziennikarsko-politycznym. I później mamy to co mamy.

Link do wypowiedzi