GoldenLine
Zaloguj się
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Richard Wilbur

Miłość wzywa nas ku rzeczom tego świata

Oczy otwiera jazgot kołowrotów
A ze snu wzlatując, zdumiona dusza
Zawisła na chwilę, bezcielesna, naiwna
Jak świt urojony...
Za otwartym oknem
Powietrze poranka zasnute jest aniołami

Jedne w białych prześcieradłach, inne są w bluzach,
A jeszcze inne w chałatach: ale naprawdę tam są.
Już wznoszą się razem, wzdęte cichymi bańkami
W poczuciu czarownej błogości, cokolwiek mają na sobie
Pełne głębokiej radości w niewyczuwalnych tchnieniach...

Teraz latają w przestrzeni rozwijając
Przerażającą prędkość swej wszechobecności
Falując i nieruchomiejąc jak bezbarwna woda; aż nagle
Opadają zamarłe w tak głęboką ciszę,
Jakby tam nikogo nie było.
Dusza więdnie

Od wszystkiego o czym należy pamiętać,
Porywana punktualnie każdego błogosławionego dnia
I woła:
"O, niech nic na ziemi nie istnieje prócz pralni,
Nic prócz zaczerwienionych rąk na wezbranej pianie
I płynnych tańców w panoramie nieba".

Jednak tak jak słońce potwierdza
Ciepłym spojrzeniem łany i kolory świata,
Dusza zstępuje raz jeszcze z gorzką miłością
By wejść w budzące się ciała i mówi
Zmienionym głosem, jak człowiek co wstaje z ziewaniem:

"Zdejm je z tych zrudziałych szubienic
Niech czyste płótno się ściele pod plecami złodziei,
Niech będzie wonnie i świeżo nie spełnionym kochankom,
A tęgie zakonnice niech idą w powiewnej czystości swych
Czarnych habitów,
utrzymując tak trudną równowagę".

z tomu "Things of This World. Poems 1943-1956", 1956

tłum. z angielskiego Leszek Elektorowicz

wersja oryginalna pt. „Love Calls Us to the Things of This World ”
w temacie Poezja anglojęzycznaTen post został edytowany przez Autora dnia 19.01.14 o godzinie 14:06
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Jerzy Górnicki

Biały anioł

Jeżeli białe anioły zlatują do nas z nieba,
ten nigdy nie oderwał się od ziemi,
między ludźmi doświadczał losu,
w miejscu urodzenia, z którego nie miał ucieczki.
Cherubini z obłoków obsiedli święte obrazy,
zawieszone nad głowami z złotych ramach,
za wysoko, by kurz z ziemi zbrudził ich dłonie
wyrzeźbione z zimnego alabastru.

Domy palonych ciał zakryły twarze słońca,
mrok zapadł na wzgórzu trzech krzyży.
Dlaczego? - pytał Syn Ojca idąc z nim drogą.
Biały Anioł był blisko i nie znał odpowiedzi.
Cmentarze bez grobów, prochy bez ciał,
kwitowanie śmierci bez płaczu żywych,
ofiary bez winy, nienawiść bez twarzy.
Dlaczego? Dlaczego? - pytał Biały Anioł Ojca.

Traw nie kosi się na pogorzeliskach,
niech zagłuszą krzyk i leczą pamięć życiem.
Nagle ból przeszył ciało,
do Aniołów przecież się nie strzela,
maj był jeszcze zielony, a krew tylko czerwona.
Dlaczego? - pytał Biały Anioł otaczający tłum,
twarz zła zlała się w jedną - ludzką,
w jej oczach odnalazł prośbę przeznaczenia.

Posiwiała głowa pochyla się ku ziemi
ciężarem życia i wybranej samotności,
z trudem unosi wzrok za uciekającym czasem.
Złamany głos jak stare kości nie dźwięczy spiżem,
szeptem mówi do ludzi ubranych w milczenie.
Bez skrzydeł, wsparty na krzyżu Biały Anioł
wciąż idzie naprzód, krok za krokiem,
oddalając się od nas coraz dalej i dalej.

Warszawa, kwiecień 2002

z tomu "Wiersze",
Wyd. Nowy Świat, 2006
Link do wypowiedziLink
Robert Węgrzyn

Robert Węgrzyn :-) Kurde ... nie
jestem i nie byłem
posłem ....

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Mój anioł niemało był solidny,
Nie z jakiejś lipy czy tez gliny,
Słuchał bez końca
Był cierpliwy
Wybaczał bez końca
Był naiwny.
Gdy siadłem wieczór
By spojrzeć na ranek
By porachować dnia poczynania
On uciekł cicho gdzieś na ganek
Oczy rękoma wciąż zasłaniał
W wyrzutem jęknął gdzieś na przyzbie
Nie mówiąc więcej ani słowa
Nie oponował, nie wyganiał
... tak skomentowałRobert Węgrzyn edytował(a) ten post dnia 09.12.09 o godzinie 00:50
Link do wypowiedziLink
Paulina Czeredys

Paulina Czeredys "Nic się nie zdarza,
jeśli nie jest
wpierw marzeniem"

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

***

znudziły się Anioły
widokiem szarych ulic,
nagich drzew i zwiędłych traw
więc...
rozpostarły Swe delikatne skrzydła
i machały nimi tak długo
aż opadł z nich cały puch

a gdy świat stał się biały
zeszły na ziemię
aby razem z dziećmi
zjeżdżać z górki na sankach...

***
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Randall Jarrell*

Anioły Hamburga

W bezludnych pustych podziemiach zbłąkany,
Wśród starych kopalń i zburzonych fabryk,
Leży duch uśpiony pod mrowiskiem ziemskim.
Wolny przez godzinę od swych snów śmiertelnych
O dobru i złem, od sędziego z płomienia,
Co idzie jak anioł przez kraj pełen winy,
Utkwiony w świata udręczonej piersi,
Poza nieba nadzieją i szczęściem wieczystym,
Gdzie człowiek jak robak na wędce łowi ostatni swój raj.

Oto jest wiedza, bomb pokusa jałowa
W ciemnościach pod ciężarem swych ogniowych zadań
Chybiających celu, ponawianych stale,
Obcy jest cierpieniu i z własnej ochoty
Wzlata niby księżyc nad uschłe konary
Przygniecione wspomnieniem, drżące w niepewności
Pod śmiercionośnymi szlakami aniołów,
Najtwardszy zaś jęczy: ciężar ten nad moje siły.
Nie zna on dobra, zła ani aniołów,
Ani ich pojęć: nie masz sprawiedliwości, człowieku – śmierć tylko.
Obserwuje dziecko i kota, i żołnierza w agonii.
Bez miłości czy nienawiści do sędziów, co uczuć nie znają.
Hamburg dlań w duchu przestał już być miastem
I więcej nie ma już kraju.

Sędziowie przychodzą nocą sądzić ludzi,
Jak surowo traktują ich żądze!
Tutaj o północy nigdy nie jest ciemno
Ani jasno za dnia.
Powietrze jest z dymu, a ziemia z popiołu,
Kiedy on był ogniem;
Spogląda z grobu oczekując życia, a wyrok
Nad jego miastem unosi się jak gwiazda.

tłum. Leszek Elektorowicz

*notka o autorze i inne jego wiersze
w temacie Poezja anglojęzyczna

wiersz jest też w temacie "Okrutną zagadką jest życie"...Ryszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 28.09.11 o godzinie 18:52
Link do wypowiedziLink
Zofia H.

Zofia H. Życie jest poezją,
poezja-życiem.

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Krzysztof Kuczkowski

Nad zatoką

mojej Żonie

1.
Zasypialiśmi kołysani
sasanką zatoki.
Anioł Stróż pilnował
snów.
Jego amen pachniało
krochmalem.
Byliśmy bezpieczni
na swoich brzegach.

2.
Śniła mi się
Bośnia.
Tam gdzie zatoka -
było lotnisko.
Fantomy z piany
z roślin morskich
startowały w bezbronny
błękit.

3.
Aniele,nie wódź nas
na próbę.
Nie łudź się - nie będziemy
pięknie cierpieć.
Smród naszego strachu
sięgnie nieba.
Krzyk dotrze do
siódmej bramy.

4.
Ranek.Wrzask ptaków
żerujących na zatoce.
Białe cienie przeszukują sterty
granatowych skorup.
Za oknem wysokie głosy chłopców
przygotowujących
petardy na noworoczną
noc.

5.
Ostatni w tym roku
spacer nad zatoką.
Bryza na twarzy,w sercu
nocne cienie.
Aniele przeprowadź
nas brzegiem.
Pomiędzy
przepaściami.

30.12.1993-3.01.1994

w:"Widok z dachu.Wiersze-zapiski-dialogi",1994r.
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Rafael Alberti*

Anioł dobry

Gdym spał któregoś roku,
ujrzałem zaskoczony,
że ktoś w mym oknie stoi.

- Wstań – Pióra, szpady, miecze
zaświeciły w me oczy.

Z tyłu góry i morza,
chmury, skrzydła i dzioby,
jutrzenki i zachody.

O Popatrz tam. Sen zobaczysz,
zwisający z nicości.

- Tchu! Zastygłe w bezruchu
marmur, światło i wody
mej duszy rzek ruchomych.

Wstań! Ktoś do mnie powiedział.
I otom w domu twoim.

w wersji oryginalnej pt. „El ángel bueno”
w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańska

Anioł anielski

I morze poszło, i dało mu imię,
od wiatru dostał nazwisko,
a ciało od obłoków,
od ognia duszę. To wszystko.

Od ziemi nic.
To królestwo ruchome,
nad którym sto orłów zawisło,
nie zna go, nie pozna.

Nigdy kształt jego cienia
w ludzką nie zmieni się postać.

Anioł nierozpoznany

Nostalgia archaniołów.
Ja byłem...
Spójrzcie wreszcie.

Ubranie z tego padołu,
nie widać moich skrzydeł.
Nikt mnie tu nie pamięta.
Nie wiedzą, jaki byłem.

Któż poznaje mnie w mieście?
Zamiast sandałów trzewiki.
Spodnie z anielskim żakietem
zamiast tuniki.
Powiedzcie mi, kim jestem?

A przecież byłem, wierzcie...

Spójrzcie wreszcie...

Anioł tajemniczy

Sen bez latarni, wilgoć zapomnienia,
podeptane nogami imienia i cienia.
Nie wiem , przez wiele imion, czy jednym imieniem,
albo czy przez cień jeden, czy przez liczne cienie.
To mi objawicie.

Wiem, że mieszkają w studniach głosy chłodne,
lecz czy z jednego ciała, czy z wielu pochodne,
czy to głosy dusz licznych, czy duszy samotnej,
nie wiem.
To mi wyjaśnij.

Że sam, bez jeźdźca, pędzi koń spłoszony, który
swą dawną amazonkę wlecze poprzez mury.
Że po zaułkach krzyczy trup zaciekle,
którego ja zbudziłem, kiedy spał w zwierciadle,
że ja, niemy, do niego rzekłem...
Nie wiem.

Chcę wiedzieć, jaśniej.

Anioł piasku

Zaiste w twoich oczach morze było dwojgiem śledzących mnie dzieci,
zastraszonych przez sidła i przez słowa gniewne.
To dwoje straszliwych, wygnanych z nieba dzieci nocy,
których dzieciństwo było korsarstwem okrętów, zbrodnią słońc i księżyców.
Uśnij więc. Zamknij oczy.

I ujrzałem, że morze prawdziwe, to nagi chłopiec, który w podskokach biegnie,
by mnie na ucztę z gwiazd i spoczynek wśród wodorostów zaprosić.
Tak! O tak! Już moje życie miało być, już niemal było oderwanym brzegiem.
Lecz wtedy ty, zbudzony, wchłonąłeś mnie w swoje oczy.

z tomu „O aniołach", 1929

tłum. Irena Kuran-Bogucka

*notka o autorze, inne jego wiersze i linki
w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańskaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 17.03.10 o godzinie 09:19
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Günter Grass*

Mój Anioł Stróż

On mnie wylewa:
jak dziecko z kąpieli.

Ja skaczę niechętnie:
kto skacze, temu łaski wiele.

Jak wiele udźwignę:
on mierzy drobinki.

Chcę ja sobie z ciotką:
on chroni kuzynkę.

Gdy rozbijam szyby:
on frymarczy kitem.

A kiedy ja ginę:
mój ratownik pobity.

tłum. Bolesław Fac

*notka o autorze, inne jego wiersze i linki
w temacie A może w języku Goethego?
Link do wypowiedziLink
Renata Moros-Korzeń

Renata Moros-Korzeń Jestem skuteczna w
pracy.

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

ks. Jan Twardowski

"O aniołach i zwierzakach"

"Czemu papuga nimfa kołysze się jak pelikan?
Czemu złota rybka ma wypukłe oczy?
Czemu bocian dwóch nóg razem nie zamoczy?
Czemu kura chodząc rysuje krzyżyki na ziemi?
Pośród wielu tajemnic na świecie dokoła
mniej wiemy o zwierzętach niźli o aniołach"
***
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Rafael Alberti*

Anioł zazdrosny

Rąbiąc jak drwale – broń się! –
poruszają mój język
siekier świszczące ostrza.

Sierpy wichrów niedobrych
- powstań -
co zżerają mi ducha.

Wieżo nieufności głucha,
ty.
Ty, wieżo złota, zaborcza,
oślep swoje okna.

Albo nie, popatrz.

Ludzie zastygli, zmiażdżeni,
których w ruinach miast spotkasz.
Ich zapytaj.

Albo nie, słuchaj.

Nieba zieleń zazdrosna
usta przepełnia mi śpiewem.
Ja jestem niebem...

Nie patrz, nie słuchaj. Ja...
Oślep swoje okna.

Anioły mściwie

Nie, żadna dusza znana
nie znała ciebie.
Prócz mojej jedynie.

Kim jesteś, mów, że cię nikt nie pomni
na ziemi ani na niebie?

Skąd twój cień? W jakim światła promieniu,
powiedz, dociera ogromny
aż ku naszej krainie?

Skąd, powiedz nam, przybywasz,
milczący cieniu?
Czemuś dotąd trwał w zapomnieniu?
Kto cię wysyła?
Jeśli w śnie czyimś byłeś błyskawicą jasną,
któż błyskawice pamiętam gdy zgasną.

I żeś nikomu nie znany,
każda dusz znana cię zabiła.
Prócz mojej jedynie.

Anioły okrutne

Ptaki o dziobach oślepłych
z tamtego czasu.
Przeszyte
rozpalonym drutem nienawiści,
ich snów głosy i myśli
wąskie, szerokie:
morze, pola, obłoki,
gęstwiny drzew i krzewów...
Ślepe, martwe.

Pofruńcie!
- Nie możemy.
Wszak wiesz, że nie pofruniemy.

Ogrody powietrza wysokie
z tamtego czasu.
Trzciny nocnego gniewu
szarpane szpetnym
porywczym wiatrem,
które chcą być liśćmi,
kwiatem,
które chcą...
Ogrody południa, rozdarte!
Południa, martwe.

Wznieście się!
- Nie możemy.
Wszak wiesz, że się nie wzniesiemy.

W twoich dłoniach
z tamtego czasu, ciągle jeszcze ciepłych,
pęk martwych skrzydeł i liści

pogrzebmy.

z tomu „O aniołach", 1929

tłum. Irena Kuran-Bogucka

*notka o autorze, inne jego wiersze i linki
w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańskaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 17.03.10 o godzinie 20:54
Link do wypowiedziLink
Ela Gruszfeld

Ela Gruszfeld Szukam pracy -
handel / marketing /
usługi

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

NIEBIESKIE NIEPOROZUMIENIE - tekst piosenki

rozpiął skrzydła otoczył cieniem
z głowy aureolę zdjął
w piór bałagan rosę i promienie
jak w kapelusz kwiaty wpiął

niebieskie nieporozumienie
niebiańska pomyłka
aniołem być niełatwo
kiedy wszystko gmatwa
zgubiona chwila
niebieskie zdziwienie
na twarzy anioł ma
pyta jaki czart

odpiął skrzydła uwolnił z cienia
o szybę chłodzi skroń
strzepnął z głowy zaplątane piórko
kiego licha ono skąd

niebieskie nieporozumienie
niebiańska pomyłka
aniołem być nie może
kto ma kocie oczy
elektryczne iskry
zielone zmieszanie
na twarzy licho ma
pyta jaki czart

za anioła cieniem
tylko zadziwienie
bo anioł
diablo kocie oczy miał

skrzydła odrzucone
piórka roztrwonione
niebo zachmurzone
a anioł
w kulki z czartem gra
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Nelly Sachs

* * *

Skamieniały anioł
jeszcze ociekający wspomnieniami
wcześniejszego wszechświata
bez czasu
błądzący po oddziale kobiecym
z odwiedzinami pewnego głosu
zamknięty w świetle bursztynu
sprzed potopu sprzed ugryzienia jabłka
śpiewający o świcie
przed prawdą –

A inne czeszą włosy z nieszczęścia
i płaczą
kiedy kruki na dworze
rozpościerają swoją czerń o północy.

tłum. Ryszard Krynicki

w wersji oryginalnej pt. „* * *[Der versteinerte Engel...]“
w temacie A może w języku Goethego?
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Hans Magnus Enzensberger

Wizyta

Kiedy spojrzałem znad pustej kartki,
anioł stał w pokoju.

Całkiem zwyczajny anioł,
przypuszczalnie najniższa szarża.

Nawet pan sobie nie wyobraża,
powiedział, jaki pan zbędny.

Jeden jedyny pośród piętnastu tysięcy odcieni
koloru niebieskiego, ciągnął,

waży więcej na szali świata
niż wszystko, co pan uczyni lub czego zaniecha.

Nie mówiąc już o szpacie polnym
i Wielkim Obłoku Magellana;

nawet pospolity żabiniec, tak niepozorny,
zostawiłby po sobie puste miejsce, pan nie.

Widziałem po jego jasnych oczach, że liczył
na sprzeciw, na długie zmagania.

Nie poruszyłem się. Czekałem,
aż zniknął, w milczeniu.

z tomu „Kiosk. Neue Gedichte”, 1995

tłum. z niemieckiego Andrzej Kopacki

wersja oryginalna pt. „Die Visite”
w temacie A może w języku Goethego?Ten post został edytowany przez Autora dnia 19.01.14 o godzinie 03:20
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Gabriel Celaya*

Nowicjusz

To ci głupiec – patrz – to ci głupiec!
Ni tak, ni siak!
Nie wie nawet, jak się nazywa,
ile ma lat.
Cóż to za skrzat?

Wygląda, jakby z nieba
na ziemię spadł.
Nie wie nawet, jak tańczyć polkę,
ile jest dwa i dwa.
Na cóż się zda?

Myśleliśmy: to idiota.
A to był anioł wszak!

tłum. Janusz Strasburger

*notka o poecie, inne jego wiersze w oryginale i linki do polskich
przekładów w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańskaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 20.11.10 o godzinie 10:11
Link do wypowiedziLink
Ela Gruszfeld

Ela Gruszfeld Szukam pracy -
handel / marketing /
usługi

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Halina Porębska

"Zima aniołów"

W załomie muru
z żebraczą miską w dłoni
przysiadł w słońcu Anioł Pierzasty.
Bose stopy pod suknią skulił, bezdomny.
Wyśmiewały go inne anioły
puszyste, dostatnie
zapracowane i leniwe,
bardzo męskie
i te z rozwianymi lokami,
przefruwające wyniośle
w ogromnie ważnych sprawach
Wstyd! Żebrzący anioł!
Anioł Pierzasty przymknął oczy,
A dziecinne aniołki
pulchnymi raczkami
skubały mu pierzaste skrzydła.
Biały puch sypał się na chodniki, wieże i balkony...
A ludzie mówili - patrzcie, śnieg pada.

/Halina Porębska/Ela Samluk edytował(a) ten post dnia 02.12.10 o godzinie 15:56
Link do wypowiedziLink
Michał M.

Michał M. powoli zmierzam do
celu

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Julia Hartwig

Mój własny

Chudy jest mój anioł opiekuńczy. Nie chce jeść ani pić.
Wypada mi z ręki łyżka, kiedy na niego patrzę, rozlewam na stół herbatę.
Jest też okropnie źle odziany. Trudno pokazać się z nim w towarzystwie,
po prostu nie wypada.
Mruk z niego także, a może nawet i nieuk. Patrzy obojętnie na moją
bibliotekę, nie korzysta z łazienki.
Czasem coś maże na ścianie, albo rymuje bez sensu, albo skacze,
tłukąc sobie przy tym głowę o sufit i obcierać kolana.
Ale jest to przecież anioł, mój własny anioł, więc lubię go i nie chcę
innego.
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Gerardo Diego

Anioł Pański

Dla Antonia Machado

Siedzi na huśtawce
drzemiąc Anioł Pański.

Cisza gwiazd i owoców.

W dole swe wodotryski
wiodą ludzie zranieni,
jak delfiny liryczne.

Z rzekami na ramieniu
wędrują, nie pukając do zjazdów,
inni bardziej schyleni.

Życie jest jednym niezmierzonym wierszem.

Nikt nie dotrze do końca.
Nikt nie wie o ogrodach niebios pośród słońca.

Zamilkły dzwony.

Anioł Pański skonał.

Z kosą skrwawioną
odchodzi żniwiarz, nucąc, w inne strony.

tłum. z hiszpańskiego Janusz Strasburger

wersja oryginalna pt. „Ángelus” w temacie
Poezja iberyjska i iberoamerykańskaTen post został edytowany przez Autora dnia 19.01.14 o godzinie 14:09
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Gunnar Ekelöf

Demon i anioł

Otwierają się drzwi altany.
Tam przy balustradzie, zwrócony
ku roztaczającemu się przed nim widokowi, stoi on,
obcy, z odwróconą twarzą...

Skradać się powoli,
niepostrzeżenie zbliżyć się do jego pleców,
włożyć ręce w jego ręce jak w rękawiczki
i ostrożnie wsunąć nogę w jego nogę:
zarzucić sobie na plecy jego plecy.

Widzisz, jak oczy świecą w górze niby okna w przestrzeni mózgu,
wokół jest ciemność, ale widzisz..
Huczy w żyłach, wibruje w nerwach, ale milczysz.
Wyprostujesz się niedostrzegalnie.
Powoli stajesz na palcach.
Wspinasz się do jego oczu.
Widzisz, jak widzenie i krajobraz znoszą się wzajemnie:
w wiecznym, iluzyjnym obrazie.

z tomu „Färjesång”, 1941

tłum. ze szwedzkiego Janusz B. Roszkowski

wersja oryginalna pt. „Demon och ängel” w temacie
Poezja skandynawskaRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 22.10.11 o godzinie 12:35
Link do wypowiedziLink
Eliza S.

Eliza S. Mocna w słowach.
Literatura, korekta,
redakcja,
copywriti...

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

***

Aniele
Stróżu mój
ty zawsze przy mnie stój

nie!
nie stój!
fruń ile sił
bo nie dogonisz
krwi z żył
już nie powstrzymasz
tej fali
co z żył wypływa
i pali
mosty ostatnie
ze światem
na zgliszczach
staniesz
zapłaczesz
ty jeden zapłaczesz
szczerze

Aniele
ja w ciebie nie wierzę

Eliza Saroma-Stępniewska, Sztuka składania, Poznań 2011

Wiersz ten znajduje się również w wątku Samobójstwo w wierszach....Eliza S. edytował(a) ten post dnia 08.03.11 o godzinie 23:02
Link do wypowiedziLink
Iwona Wierzba

Iwona Wierzba kobieta
niewybrzmiała,
wpółotwarta, skazana
na zepsucie...

Temat: Angelologia i dal..., czyli motyw anioła w poezji

Anioł złotowłosy

niewypierzony
rozbestwiony
anioł
wypadł zza pazuchy
niebu
z obłoków
na głowę
w martwe popołudnie

potłukł szkiełko
co miał za serce
i pół sumienia

z życia zapasem
bez dna
beztrosko tratował
minuty
i kwiaty deptał
bez winy
dotknięty
chorą wyobraźnią

bez zasad
oczerniał dzieci
przed słońcem
żądając
długu istnienia

chciał ziemię
wycofać z obiegu
pod niebem

starej daty
i garścią sentymentów
do raju
nawrócić Adama

kto rozgrzeszy anioła
z chęci niedojrzałych
i dni
co przetoczył
przeze mnie
na oczach
boga
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy





Wyślij zaproszenie do
Anuluj