Temat: Problem z moją sunią na DT

Fibi ma około 2 lat. Jest mała, filigranowa.
Została wyciągnięta ze schroniska jako pies dzikus.
Przyjechała do mnie na socjalizację.





Niby wszystko idzie w dobrym kierunku. Nie spodziewałam się, że tak szybko psina się otworzy. jest jednak problem i tu prośba o pomoc.

Fibi na początku bała się wszystkiego, psów, ludzi.
Z dnia na dzień było coraz lepiej, zaczęła poznawać otoczenie, psy, z którymi spotykamy się codziennie na łące.

I teraz tak:
Na łące wszystkich kocha. Wskakuje na kolana, domaga się głaskania. Wariuje z psami, pięknie się mnie słucha (lata już bez smyczy).





Nastaje moment, kiedy wracamy. Zapinam ją na smycz i idę. Panicznie zaczyna bać się ludzi, którzy przechodzą koło niej (nie muszą być blisko, nawet kilka metrów). Dębieje ze strachu, kładzie uszy i ogon.
Na klatce dokładnie to samo.

W mieszkaniu ucieka przed moimi dzieciakami. Mimo tego, że tylko one dają jej smakołyki i karmią - jest zdecydowanie na NIE (dzieci w wieku szkolnym).

Jak ktoś przychodzi do domu panikuje i ucieka przed gościem (nawet jak zna już jego zapach).
Toleruje WYŁĄCZNIE mnie.

Dlaczego tak ma?
Jak wyeliminować jej strach przed obcymi, których akceptuje na otwartej przestrzeni?

i jeszcze raz spacer. Za chwilę podeszła do tej dziewczyny i ładowała jej się na kolana:





A tak wyglądała w domu, jak odwiedził mnie znajomy. uszy położone, sztywna, zdębiała ze strachu:





ps. SUNIA oczywiście jest do adopcji :pMagdalena K. edytował(a) ten post dnia 08.06.10 o godzinie 14:49