Temat: ETS C-93/10 (kupno wierzytelności)

Artykuł 2 pkt 1 i art. 4 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że podmiot, który na własne ryzyko nabywa trudne wierzytelności po cenie niższej od ich wartości nominalnej, nie świadczy odpłatnie usługi w rozumieniu art. 2 pkt 1 i nie dokonuje tym samym czynności z zakresu działalności gospodarczej objętej zakresem stosowania wspomnianej dyrektywy, jeżeli różnica między wartością nominalną tych wierzytelności a ceną ich sprzedaży odzwierciedla rzeczywistą ekonomiczną wartość owych wierzytelności w chwili sprzedaży.

Temat: ETS C-93/10 (kupno wierzytelności)

Czyli powielili zapewne całkowicie opinię Rzecznika Generalnego Jaaskinena

Temat: ETS C-93/10 (kupno wierzytelności)

Argument, którym posłużył się ETS, przede wszystkim odwołuje się do rozumienia odpłatności usługi na gruncie VAT. W przeciwieństwie do faktoringu, w przypadku którego firma faktoringowa otrzymuje od zbywcy wierzytelności wynagrodzenie za usługę faktoringu, w przypadku zwykłego zbycia wierzytelności cesjonariusz nie otrzymuje żadnego bezpośredniego wynagrodzenia od cedenta z tytułu usługi świadczonej przez nabywcę cedowanych wierzytelności.

Bardzo mi się ten wyrok podoba, gdyż pozwala odkręcić absurdalny w mojej ocenie pomysł, że zakup zwykłej wierzytelności stanowi odpłatną usługę świadczoną przez kupującego na rzecz sprzedawcy.

To, co mi się w wyroku nie podoba, to fakt, że ETS po raz kolejny nie mówi wprost, że dana czynność nie jest usługą, ale mówi, że nie stanowi usługi odpłatnej.

Pozostaje również kwestią otwartą jak należy traktować zbycie wierzytelności (własnych) z punktu widzenia sprzedawcy (wspomniany wyrok się do tej kwestii nie odnosi). Tym bardziej, że z tego co pamiętam, większość z Was w tej kwestii błądzi (;-)), twierdząc, że to nie jest działalność gospodarcza, ale zwykłe wykonywanie prawa własności.

Dla ułatwienia podaję linkDawid Milczarek edytował(a) ten post dnia 29.10.11 o godzinie 00:20

Temat: ETS C-93/10 (kupno wierzytelności)

Polecam również lekturę opinii rzecznika generalnego:

tutaj

jest o wiele ciekawsza i odpowiada na pytania drugie i trzecie (na które TS nie udzielił odpowiedzi)Adam Bartosiewicz edytował(a) ten post dnia 29.10.11 o godzinie 13:23

Temat: ETS C-93/10 (kupno wierzytelności)

Dawid Milczarek:

To, co mi się w wyroku nie podoba, to fakt, że ETS po raz kolejny nie mówi wprost, że dana czynność nie jest usługą, ale mówi, że nie stanowi usługi odpłatnej.

W orzeczeniu z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 (Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Finlandii) Trybunał wyraził dość interesujący pogląd dotyczący związku pomiędzy wynagrodzeniem a świadczeniem. W sprawie tej chodziło o brak opodatkowania czynności świadczonych przez państwowe biura pomocy prawnej. Za usługi te beneficjenci płacili częściowe wynagrodzenie, którego wysokość zależała wprawdzie od nakładu pracy, ale również od dochodów i majątku beneficjenta. W ten sposób, to poziom tych dochodów i majątku, a nie, na przykład, ilość godzin pracy świadczonych przez państwowe biura lub stopień trudności danej sprawy, determinowały wysokość wynagrodzenia, która pokrywane było przez beneficjenta. Na tej podstawie Trybunał uznał, że związek pomiędzy usługami pomocy prawnej świadczonymi przez państwowe biura a świadczeniem ekwiwalentnym płaconym przez beneficjenta nie ma charakteru bezpośredniego.