Temat: zwolnienie z art 52

witam wszystkich,mam maly problem ktory wyglada nastepujaco,czy pracodawca moze mnie zwolnic z art 52 bo nie bylem wstanie go powiadomic o mojej nieobecnoscci,a L-4 mialem dopiero od dnia nastepnego??? czyli czy moze mnie zwolnic za jedna nie obecnosc ktorej nie usprawiedliwilem a urlopu juz nie posiadalem...prosze o pomoc...PILNE!!!Ten post został edytowany przez Autora dnia 03.12.14 o godzinie 17:30

Temat: zwolnienie z art 52

Niestety tak. W myśl art. 52 § 1 pkt 1 podstawę niezwłocznego rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę (z winy pracownika) stanowić może ciężkie naruszenie przez pracownika jego podstawowych obowiązków. W jednym z wyroków SN podniósł, iż: "nawet jednorazowa nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy - w zależności od okoliczności konkretnego przypadku - może stanowić ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.)" (wyrok SN z dnia 28 września 1981 r., I PRN 57/81, LEX nr 14593).

Temat: zwolnienie z art 52

Co do zasady tak. Przy czym każda sprawa jest inna.
Ocena, czy nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy będzie ciężkim naruszeniem obowiązków pracowniczych będzie zatem każdorazowo zależała od okoliczności konkretnego przypadku. Jeżeli wskutek tej nieobecności pracodawca nie poniesie szkody, to raczej trudno będzie usprawiedliwić dyscyplinarkę. Jeżeli jednak dojdzie do szkody, np. pracodawca utraci ważnego klienta firmy wskutek nieobecności pracownika, to wówczas zwolnienie dyscyplinarne będzie jak najbardziej uzasadnione.

Temat: zwolnienie z art 52

Szczerze mówiąc rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia w trybie dyscyplinarnym w opisanym przypadku jest według mnie zbyt daleko idące.
Przede wszystkim, pracownik ma obowiązek powiadomić pracodawcę o przyczynie nieobecności, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy.
Klaudia pisze, że nie miała możliwości powiadomienia pracodawcy - ważne jaka była tego przyczyna.
Ponadto następnego dnia pracownica poinformowała pracodawcę o niezdolności do pracy z powodu choroby.
W związku z brakiem możliwości pokrycia dnia urlopem na żądanie, pracodawca powinien uznać ten dzień za nieobecność nieusprawiedliwioną, np. niepłatną i ewentualnie przedłożyć pracownikowi upomnienie (po powrocie do pracy) i w razie powtarzających się sytuacji i upomnień - pracodawcę ma podstawę do wypowiedzenia umowy za wypowiedzeniem.
Ponadto rozwiązanie umowy następuje zawsze w dacie dojścia oświadczenia do pracownika w sposób umożliwiający zapoznanie się z jego treścią (art. 61 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny; Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., w związku z art. 300 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy; tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm. – dalej k.p.).
W przypadku wysłania pisma, a w tym przypadku by tak było gdyż pracownik nie był obecny w pracy, dniem rozwiązania umowy będzie:
- data odebrania pisma przez pracownika lub inną dorosłą osobę albo
- data wyrażenia przez niego odmowy odebrania pisma albo
- upływ terminu drugiego awizowania.
Zatem zanim to pismo dotarłoby do Klaudii, dalsza nieobecność zostałaby już dawno usprawiedliwiona.
Ponadto faktycznie pracownik mógł nie mieć możliwości poinformowania pracodawcy o przyczynie nieobecności - co oczywiście musiałby udowodnić przed sądem jeśli pracodawca zwolniłby pracownika dyscyplinarnie, a ten odwołałby się do Sądu Pracy.
W każdym razie uważam, że w tej sytuacji nie jest to rażące, uporczywe, powtarzające się, niedopuszczalne zachowanie pracownika, które w moim pojęciu winy pracownika wystarczałoby do zastosowania zwolnienia dyscyplinarnego ale zapewne znajdą się tacy, którzy uważają inaczej.
Stosuję inną praktykę i zwolnienie dyscyplinarne jest ostatecznością, która na prawdę musi być podparta mocnymi argumentami.