Emil Kalin:
Witam. Nazywam się Emil Kalinowski i pochodzę z Kalinowa-Solk w pow. wysokomazowieckim na Podlasiu. Tak się składa, że zajmuję się naukowo historią naszego rodu. Obserwuję od jakiegoś czasu tutejszą dyskusję, w końcu założyłem tu konto, by się wypowiedzieć. Powiem tyle, że najbliżej prawdy jest p. Tomasz.

Jest kilka rodów tego nazwiska. Najliczniejszym jest nasz ród z Kalinowa w ziemi bielskiej. UWAGA - nic go nie łączy, prócz nazwiska, z tym "hetmańskim" z Podola i Ukrainy.
Trop o Adrianie Kalinowskim jest błędny, opiera się na herbarzu Uruskiego, który stwierdził zresztą jasno, że nasi Ślepowrończycy legitymowali się pod herbem Kalinowa wykorzystując takie własnie luki i dośpiewując sobie potomków zmarłych bezpotomnie Kalinowitów. Tak było z tym nieszczęśnym Adrianem, który miał żyć w połowie XVI w., kiedy już od stu lat Kalinowo kwitło, a Kalinowskich h. Ślepowron było koło 300. Podobnie z Adamem Kalinowskim, rotmistrzem, bratem hetmana. Wszystko jest winą prawa moskiewskiego zaborcy, które kazało się legitymować szlachcie polskiej. Nasi, jako że nie mogli łatwo udowodnić swego prawdziwego herbu, naciągali prawdę, by "żyło im się lepiej". Tak zrobił, zdaje się, ojciec św. Rafała, Andrzej. Podobnie ojciec Konstantego Kalinowskiego, znanego powstańca z 1863 r.
A ci herbu Kalinowa, z Ausjuszem i Jędrzejem, który zginął pod Obertynem, wywodzą się ze szlachty górnośląskiej, z dawnego Gross-Kalinow (dziś bodaj Kalinów) niedaleko Strzelec Opolskich.

Przywołany Stanisław Samuel osiedlił się pod Krakowem, ale pochodził, jak sądzę, z dzisiejszego Kalinowa-Starego.

Co do metryk kuleskich, to rozmawiałem z proboszczem. Istnieją tylko od 1808 r. Reszta zniknęła jak kamfora, może spłonęła? I tu nic się nie da zrobić, chyba, że przekopać całe Kulesze, tudzież AD w Łomży. Konia z rzędem temu, kto to uczyni.

Nie było Kalinowskich h. Kalinowa na Podlasiu! Kuszącą, przyznaję, kiedyś i dla mnie, perspektywą byłoby mieć w rodzie hetmana i świętego. Ale i jako ród "szaraczków", lecz porządnych ludzi i Polaków, nie mamy czego się wstydzić. Zwłaszcza, że - nawiasem mówiąc - hetman Marcin Kalinowski na wojsku znał się najmniej z trzech synów Walentego Aleksandra, jak i z dowódców obecnych pod Batohem w 1652. Jego syn, Samuel, już nieco bardziej, jednak summa summarum obu zarżnęli Nogaje z poduszczenia kozackiego. I dość o tym.
Zagadką prawdziwą są Kalinowscy z Kalinówki w parafii Rutki (już na Mazowszu, przynajmniej historycznie), ale tam są ponoć metryki od końca XVI w. Kto chce, niech bada, jestem przekonany jednak, że i tych dwóch rodów nic nie łączy.

Reasumując, mamy już co najmniej trzy szlacheckie rody Kalinowskich, których genealogicznie nic nie łączy. Jest pewnie i więcej mało znanych, rozsianych po całej Polsce. Cieszy zainteresowanie przeszłością i chęć stworzenia wspólnoty. Jednak jak wszędzie, tak i na polu genealogii, heraldyki, historii, nic nie jest czarno-białe i proste.

Pozdrawiam.
Emil Kalinowski.