Temat: Spotkanie 14 maja 2015

Na poprzednim spotkaniu (7 maja) dyskutowaliśmy sobie o serialach.
Temat spotkania, jakże przewrotny, brzmiał "Nie oglądaj telewizji".

Dyskusja była najprawdziwsza na świecie, ponieważ byli zwolennicy oglądania seriali oraz przeciwnicy oglądania seriali.
Dla szybkiego zobrazowania sytuacji przedstawię dwa cytaty:

"Nie żałuję, że od czasu do czasu, a nawet systematycznie, oglądam swój ulubiony serial"
"Miło sobie czasem popatrzeć, że jest im [bohaterom serialu, przyp.red] gorzej niż nam".

Nie wiem, jaki temat będzie poruszony w dyskusji na najbliższym spotkaniu, ale zapewniam was, że będzie ciekawie.
Dodatkowo ważna informacja.
Będziemy ćwiczyć płynność wypowiedzi.
To co logopedzi ćwiczą z osobami jąkającymi się w gabinetach logopedycznych, my ćwiczymy co tydzień na spotkaniach Toastmasters.

Zasada warunkowania instrumentalnego polega na tym, aby zachowania pożądane (tu: płynność wypowiedzi) wzmacniać, np: poprzez pochwałę, a zachowania niepożądane ignorować (brak wzmocnienia).
Paradoks polega na tym, że terapeuta okazuje więcej zainteresowania jąkającemu się, gdy on mówi niepłynnie, a mniej interesuje się nim, gdy mówi płynnie. W ten sposób zupełnie nieświadomie może wzmacniać niepłynność mówienia.

Na szczęście my na zajęciach Toastmasters, ćwiczymy płynność łącząc kilka znanych metod, a mianowicie Metoda Shechana (1970) czy Metoda Frazera (1993).
Jest to forma autoterapii zalecana dorosłym jąkającym się. Zalecenia dla nich są następujące:
- mów powoli i z namysłem,
- mów wolno,
- rób pauzy, które są momentami ciszy, bez pomruków i chrząkań,
- rozpocznij od naprzemiennego rozluźniania i napinania mięśni warg, języka, żuchwy, szyi, ramion,
- mów i czytaj pełnym energicznym głosem, ale bez napięć własnych mięśni,
- przedłużaj początkowe dźwięki w wyrazie,
- utrzymaj kontakt wzrokowy z rozmówcą.

Zapraszam