Temat: Płakanie na ekranie

Szczepan Maślanka:

Anna Ciastoń:

Nie jestem zchwycony- jak to Pani pisze, a jedynie pewne rzeczy uwazam za bardziej profesjonalne. Niz "łkanie na ekranie na zawołanie".

U Pana za to wyczuwam absolutne zachłyśnięcie się tego typu dziennikarstwem. Nie jest najgorsze, choć do obiektywizmu mają mniej więcej tak daleko,
jak TVN do techniki stacji z Doha ;-)

hmmmm Nie bardzo rozumem a gdzie Pani plasuje inne stacje informacyjne made in poland??

Powiem szczerze, że w takim razie sposób "robienia telewizji informacyjnej" przez takie stacje jak SKY al jazeera czy BBC zdecydowanie bardziej mi odpowiada.

teraz lepiej??:)

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

No przepraszam, ale niektóre reporterki (nie pomne której stacji ze świeczkami w oczach łamiącym sie głosikiem (kompletnie nie antenowym tak z punktu radiowca mówię) bredziły cos i czasami były tak zapamietałe w emocjach, ze ich wejście było raczej średnie.

zaróno techniki realizacji
Stand up`y robione czesto w nieruchomy sposób

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Szczepan Maślanka:

wiesz, ale mimo wszystko, uważam, ze nie zawsze jest to kwestioa pieniedzy

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Mateusz W.:
Dobrze, że kierowcy autobusów, maszyniści, piloci, kierowcy samochodów, chirurdzy aktualnie operujący okazali sięprofesjonalistami a potem ludźmi. Inaczej tragedia spod Smoleńska, miałaby wymiar znacznie bardziej tragiczny.Mateusz W. edytował(a) ten post dnia 26.04.10 o godzinie 15:47

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Szczepan Maślanka:

Kamil Sakałus:
najpier jest się człowiekiem, potem dziennikarzem. Piszę o tym na swoim blogu:
http://mediaipr.blogspot.com/2010/04/najpierw-czowiek-...

No coż. NIby masz rację, ale jesli kazdy mógłby sobie łkać, bo go zona zostawiłą, bo dziecko ma chrypkę, albo bo teść poszedł do szpitala, bo mąż pije, bo mąż nie pije, Bo dziecko spadło ze schodów. To mielibyśmy każdego dziennikarza w innym nastroju. - zaleznie od tego jak mu mija dzień - a telewidza NIE INTERESUJE co myśli, czuje, uważa dziennikarz(!) Nie jest zainteresowany jego tragediami - pomijam pisma kolorowe :P

Mozna dać wyraz dobrego bądź złego humoru, powagi lub klimatu lekkiego, ale bez przesady :)

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Kamil Sakałus:

A czy zadaniem pilotów, chirurgów etc... było relacjonowanie tragedii i bezpośrednie zajmowanie się nią?

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Szczepan Maślanka:

Kamil Sakałus:

Szczepan Maślanka:

Kamil Sakałus:
najpier jest się człowiekiem, potem dziennikarzem. Piszę o tym na swoim blogu:
http://mediaipr.blogspot.com/2010/04/najpierw-czowiek-...

No coż. NIby masz rację, ale jesli kazdy mógłby sobie łkać, bo go zona zostawiłą, bo dziecko ma chrypkę, albo bo teść poszedł do szpitala, bo mąż pije, bo mąż nie pije, Bo dziecko spadło ze schodów. To mielibyśmy każdego dziennikarza w innym nastroju. - zaleznie od tego jak mu mija dzień - a telewidza NIE INTERESUJE co myśli, czuje, uważa dziennikarz(!) Nie jest zainteresowany jego tragediami - pomijam pisma kolorowe :P

Mozna dać wyraz dobrego bądź złego humoru, powagi lub klimatu lekkiego, ale bez przesady :)

Niby masz rację... Ale nie kupuję takiego technokratyzmu. Ludzie płaczą codziennie właśnie z powodu chorego dziecko, zostawienia przez żonę i bo mąż pije. I to jest ludzkie, normalne.

Tylko, że ponieważ to jest codziennie, to w takim razie codziennie powinniśmy miec beczące krokodylimi łzami dziennikarki i skamlących prezenterów, bo tyle tragedii sie dzieje codziennie.

Tragedie mozna pokazać (co prawda ja takiego dziennikarstwa nie lubie, bo to jest grzebanie się w trupach i ludzkich tragediach), ale to bohater może pokazywac emocje,a nie dziennikarz.

Wyobraź sobie materiał o jakiejś tragedii w którym dziennikarka płacze razem z bohaterką.
Inna rzecz, że sie to raczej nie zdarzy, ponieważ dziennikarze zajmujący sie tematyką typu krew, łzy i tragedie to jak znajdą tragedie najlepiej z trupem w tle mają "orgazm w locie" i raczej nic ich nie rusza :)) - łącznie z tym, żeby zapytać 9 letnie dziecko "czy wie, ze mamusia już umiera i że on jak sobie poradzi jak bedzie sam?? (dziecko też miało raka uwiązane do wózka inwalidzkiego).

Zatem mamy 2 skrajności. Z jednej strony zbyt wrażliwą dziennikarkę podczas ogólnonarodowej histerii, z drugiej powyższy przypadek.

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Mateusz W.:

Kamil Sakałus:
A czy zadaniem pilotów, chirurgów etc... było relacjonowanie tragedii i bezpośrednie zajmowanie się nią?

Mam takiego kolegę, laureata world press foto, wystawę zwiedzałem wraz z kilkoma krytyki fotografii. Krytycy byli zgodni, wygrał bo choć na zdjęciach przedstawiał wojnę, nie widać tam było krzty krwi, a powykrzywiane grymasem strachu i bólu po stracie bliskich i dobytku twarze ludzi. Jego zdjęcia konkurowały, z flakami rozrzuconymi po stacji kolejowej i innymi temu podobnymi. Nagrodzono mojego znajomego, bo jak stwierdzono - każdy może zrobić zdjęcie rozchlapanych żołądków i spowodować, że widz mało się nie zrzyga.

Kunszt poznaje się po tym, żeby pokazać emocje nie taniochą, bo ta albo świadczy o braku profesjonalizmu, albo pójściu na łatwiznę. A ryczenie na antenie to bezmyślne i nieprofesjonalne pokazywanie tych flaków.

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Szczepan Maślanka:

Nie mamy dwóch skrajności. Mamy jedną skrajność, absolutnie skrajny przypadek katastrofy lotniczej w której ginie prezydent,
jego żona, szef banku centralnego, sześciu dowówców poszczególnych sił zbrojnych etc...

A czy to byli członkowie twoich rodzin?? najbliżsi? córka syn? prezyjaciel szwagier??? z którym wspaniale bawiłęś sie na imieninach u ciotki Ziuty??

Nie na dobrą sprawę to byli wysocy dygnitarze, ale obcy ludzie. Na tej zasadzie czy opłakujemy kazdego sąsiada, który umarł ?? Przecież widujemy go (podobnie jak prezydenta ) tyle, ze nie w TiVi. ??

W tym wypadku brak profesjonalizmu był usprawiedliwony potrzebą chwili to raz.

Taaak zwłaszcza łkanie 3 dni po katastrofie.

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Link do wypowiedzi

Temat: Płakanie na ekranie

Link do wypowiedzi