Wypowiedzi
-
Jak powinnam zapisać nazwę stojaka w kształcie ośmiornicy? Stojak-ośmiornica czy stojak ośmiornica?
Konieczny jest łącznik? Mnie jakoś nie pasuje, ale może się mylę.
Proszę o opinie... -
Małgorzata Denys:
Jeżeli jest to tylko sam goły przedział w tabeli, to 2–3 lata, drugi zapis byłby przydatny w przypadku np. takiego zdania: „Dzieci w wieku 2–3 lat potrzebują spać 12 godzin na dobę”. W pierwszym wypadku odczytujesz to „dwa, trzy lata”, w drugim „dwóch, trzech lat”. W obu tych wypadkach stosuje się przeważnie półpauzę (myślnik średniej długości) bez spacji, chyba że wydawnictwo ma jakieś inne standardy (tak jak np. w „Wyborczej”, tam mają tylko dywizy:)).
Nie można natomiast w ten sposób zapisać wyrażenia „od dwóch do trzech lat”, trzeba to zapisać słownie.
Jeżeli zmienimy przedział, np. na 4-6, to będzie: 4-6 lat, mimo że mamy 4 lata i 6 lat, prawda? -
Zawsze zastanawiam się, jak będzie poprawnie. Zwykle wystarczyło przeredagować zdanie, by uniknąć tego problemu. Tym razem nie będzie to możliwe, ponieważ taki przedział pojawia się w tabeli dotyczącej długości snu w zależności od wieku.
Jak powinnam odczytywać (a więc i zapisać) ten przedział: od dwóch do trzech lat czy dwa, trzy lata?
Ktoś pomoże? -
Jeśli chcę powiedzieć, że robię wszystko, by świat był lepszy, to "próbuję zmienić świat na lepsze" czy "próbuję zmienić świat na lepszy"?
Druga wersja kojarzy mi się z zamianą świata, tzn. odchodzę z tego świata, by zamienić go na jakiś inny, lepszy.
A jak będzie poprawnie? -
Jak będzie poprawnie?
Często mówię na Wikipedii, bo mam na myśli stronę Wikipedii. Po przejrzeniu poradni językowej stwierdzam, że cały czas mówiłam źle. Powinno być chyba w Wikipedii, bo w encyklopedii.
A Wy której wersji używacie?
I jeszcze podobna wątpliwość: coś jest ukryte na obrazie czy w obrazie? Przykładowo malarz (a konkretnie Stradanus) ukrył na/w obrazie (Pracownia alchemika) przepis na kamień filozoficzny. -
Magdalena M.:
Kogo, czego? Jego/go. Tak.
Dziękuję! -
Czy dobrze myślę, że zaimek powinien być w dopełniaczu?
Będę wdzięczna za pomoc. -
Jak zapisywać nazwy metod edukacyjnych? Czy mała litera będzie w porządku, czy musi być jakieś wyróżnienie (cudzysłów, wielka litera)?
Bardzo proszę o szybką wskazówkę. -
Też tak myślę. Anna Kowalska-Wieczorek edytował(a) ten post dnia 03.09.12 o godzinie 11:52
-
Czy można powiedzieć: lary i penaty w odniesieniu do lektur coraz rzadziej czytanych?Anna Kowalska-Wieczorek edytował(a) ten post dnia 03.09.12 o godzinie 11:53
-
Czy mogę powiedzieć, że dziecko naśladuje tatę w zakładaniu kurtki? Czy może tak jest niepoprawnie?
-
najpopularniejszy! a nie najbardziej popularny.
Jest dobrze? Na wzór zdania z Małego słownika wyrazów kłopotliwych:
Określenie to jest najsłabszym, jakiego mogliśmy użyć.
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=11988:
Jeden z najbardziej popularnych podręczników gramatyki historycznej języka polskiego podaje, że é zostało usunięte przepisem ortograficznym z 1891 roku – jak widać na tym przykładzie, często przepisy i praktyka drukarska chodziły różnymi drogami, nierzadko się rozmijając.
— Piotr Sobotka, Uniwersytet Mikołaja Kopernika
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=12108:
Słownik eufemizmów angielskich (Johna Ayto) rzeczywiście nie zawiera wyrażenia public house, informuje jednak, że dawniej najbardziej popularną nazwą zastępczą dla słowa brothel był po prostu house, czyli 'dom'.
— Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
Oni tak piszą, dlaczego ja nie mogę? -
Motyw śmierci jest dziś chyba najbardziej popularnym i najczęściej występującym w literaturze.
Jest dobrze? Na wzór zdania z Małego słownika wyrazów kłopotliwych:
Określenie to jest najsłabszym, jakiego mogliśmy użyć. -
Ewa B.:
Czy powinien być łącznik między tymi wyrazami, jeżeli ozdobimy kubek naklejkami itp. i wtedy będzie on kubkiem i piórnikiem (takim stojącym, na przybory)?
Moim zdaniem tak.
Też tak na początku myślałam, ale przecież po tej zmianie kubek pozostaje kubkiem... Nie wiem tylko, czy to wystarczy, by zrezygnować z łącznika. -
Czy powinien być łącznik między tymi wyrazami, jeżeli ozdobimy kubek naklejkami itp. i wtedy będzie on kubkiem i piórnikiem (takim stojącym, na przybory)?
Liczę na Waszą pomoc :-) -
Stanowisko WSO vs. zalecenie RJP:
http://so.pwn.pl/zasady.php?id=629744
Jasne, jeśli mamy E.-E.S., to lepiej zostawić łącznik, ale jeśli nazwisko nie jest skrócone, to chyba nie ma takiej potrzeby, wiemy, że skrócone zostały imiona: E.E. Schmitt. Ale to chyba trochę naciągane uzasadnienie :-)
A co tam, niech już będzie ten łącznik, skoro większość tak pisze (mimo że RJP nakazuje inaczej)... -
Można zapisywać na dwa sposoby: http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=11196
Ale czuję, że któreś rozwiązanie jest lepsze. Które było pierwsze? Na pewno pomijanie łącznika (przez RJP). Przyznam, że wolę pomijać łącznik, ale z drugiej strony, jeśli w artykule zastosowano zapis z łącznikiem, to czy autor nie będzie miał pretensji, że go usuwam? -
To może dla spokoju tak:
„Musi [człowiek] być wyrafinowany, stać się po trosze artystą”?
To chyba najlepsze rozwiązanie. -
Pan Grzenia często podaje zasady sprzeczne z tym, co jest w słownikach.
-
„[człowiek] Musi być wyrafinowany, stać się po trosze artystą” − E.E. Schmitt.
I mam dwa pytania:
1) czy słowo człowiek powinnam zapisać od wielkiej litery?
2) podobno łączniki w inicjałach imion można pomijać lub je zostawiać. Na które rozwiązanie zwykle się decydujecie w takiej sytuacji?