Temat: "NRITYA I NRYTTA W INDYJSKIM TAŃCU KATHAK"- wykład...

Muzeum Azji i Pacyfiku zaprasza na wykład "NRITYA I NRYTTA W INDYJSKIM TAŃCU KATHAK" , który poprowadzi MAGDALENA NIERNSEE - tancerka, choreografka, pedagog tańca oraz studentka Wyższej Szkoły Tańca Kathak w Indiach.

Wykład jest pierwszym z dwóch warsztatów na temat różnic w technikach Bharatanatyam i Kathak. Kolejny poświęcony poświęcony tańcowi bharatanatyam odbędzie się 1 czerwca.
Podczas wykładu o charakterze prezentacji-warsztatu, uczestnicy będą mogli zapoznać się z takimi elementami jak: Hasta mudras (gesty dłoni) i ich znaczenie w części opowiadającej - nritya, użycie ekspresji twarzy dla wyrażenia emocji zasady techniki i elementy składowe części nieprzedstawiającej – nrytta, rodzaje chodzenia i charakterystyczne pozy w danym stylu.
Wykład zakończy się pokazem choreografii prezentującej omawiane elementy.

Więcej informacji o tańcach i zagadnieniach, oraz galeria zdjęć na http://indiandance.pl

Spotkanie organizowane przez Karolinę Krzywicką (MAiP)
Wstęp wolny.

Kathak – klasyczny taniec indyjski z północy Indii, łączący w sobie elementy indyjskie i muzułmańskie, uznaje się za ten, który był tańczony na dworach i szczególnie rozkwitł w epoce panowania dynastii Mughal. Nazwa Kathak została nadana oficjalnie dopiero w 1940 roku i wywodzi sie od słowa katha czyli opowieść, a ten kto opowiadał za pomocą tańca i pieśni, był nazywany katthaka. Tradycja Katthaka sięga starożytnych Indii, w których wędrowni poeci zabawiali i nauczali publikę dworską i świątynną pieśnią i tańcem.
Część techniczna (nrytta) to na ogół prezentacja krótkich form w różnych tala oraz lehera – szybkościach, np that, amad, nattavari, tukdha, paran etc, gdzie ciało wykonuje dekoracyjne kompozycje ściśle osadzone w strukturze rytmicznej oraz formy “grane” stopami: tihai, laari, bolbanth etc. Część liryczna, interpretacyjna na ogół odnosi do historii o Radzie i Kryshnie i słynie z mistrzowskiego użycia abhinai, czyli ekspresji twarzy i gestów.
Pod nazwę Kathak zaliczono style, które zawierały podobne elementy takie jak tatkar (rytmiczna praca stóp) chakkars (obroty), charakterystyczne ruchy górnej połowy ciała, ogólna pozycja ciała w tańcu, zbliżone stylistycznie kostiumy (tancerki tańczą w szerokich spódnicach lehenga krojonych z koła, oraz w choli, czyli obcisłych bluzkach, piersi przykrywają szalem lub noszą kostiumy stylizowane na epokę Mughal, mężczyźni tańczą w rodzaju długiej tradycyjnej tuniki i wąskich w łydkach spodni).
Ustanowienie kanonu i nadanie niektórych nazw jak np “nattavari” przypisuje się Pt. Shambhu Maharaj. Inne elementy np mudry (hastas) drishti bhedas (rodzaje spojrzeń) etc są zapożyczone z innych form klasycznych (bazujacych na Natya Śastra).
Obecnie rozpoznaje się trzy style (gharany) Lucknow, Jaipur oraz Banares, z których każdy wypracował indywidualną stylistykę.
Akompaniament myzyczny tworzy najczęściej tabla, pakhawaj, sarangi, flet oraz śpiew plus charakterystyczna recytacja sylab rytmicznych (bol.)

Magdalena Niernsee

Tancerka, choreograf, pedagog tańca. Tańcem indyjskim (Bharatanatyam, pólklasyczny bollywood, i od 2006 Kathak) zafascynowana od 1998 roku. W latach 2006-2009 prowadziła własna szkołę i zespół tańca indyjskiego Alapadma, z którym promowała idyjską sztukę na wielu scenach w Polsce; festiwale międzykulturowe, współpraca z Ambasadą Indii, ICCP, programy telewizyjne, „Jaka to melodia”, „Pytanie na śniadanie”, „Kawa czy herbata”, „Podróże z żartem”, serial „39 i pół”, eventy komercyjne.
Jej obecnym mistrzem w tańcu Bharatanatyam jest Kapil Sharma (styl Kalakshetra), uczeń i tancerz grupy Leeli Samson.
Taniec Kathak rozpoczynała w Drishtikon Dance Company.
W 2009 nagrodzona stypendium rządu indyjskiego ICCR na naukę tańca Kathak. Obecnie studentka Kathak Kendry (Wyższa Szkoła Tańca Kathak), jej Guru (przewodnik/nauczyciel) jest słynny Pt. Jai Kishan Maharaj. Uczy się również śpiewu hindustani, gry na bębnie pakhawaj, jogi oraz teorii tańca.