Temat: Inteligencja emocjonalna a efektywne przywództwo

Chociaż przez ostatnie lata omawiano wiele cech oraz technik uznawanych za kluczowe w skutecznym zarządzaniu organizacją. Według niektórych najlepsi liderzy powinni wykazywać cechy autorytarne i nie angażować się w relacje z pracownikami w miejscu zatrudnienia. Inni z kolei są zdania, że najlepszym liderem jest osoba otwarta na wchodzenie w relacje z podwładnymi. Mimo tego, że trudno jest określić idealny styl przywództwa, wiele wskazuje na to, że naprawdę efektywni liderzy posiadają wysoki poziom inteligencji emocjonalnej.

Według Daniela Golemana pojęcie inteligencji emocjonalnej obejmuje zdolność do rozpoznawania własnych stanów emocjonalnych, rozumienia swoich emocji oraz tego, jaki wpływ wywierają na innych ludzi. Zdolność nie ogranicza się jednak tylko do rozpoznawania własnych emocji, ale dotyczy również percepcji innych ludzi, co odgrywa znaczącą rolę m.in. w motywacji pracowników. Inteligencja emocjonalna pozwala przywódcy zrozumieć swoich pracowników wychodząc poza to, co zostało uwzględnione w raportach i ocenach okresowych. Ponadto liderzy, którzy są świadomi odczuć i potrzeb podwładnych mają z nimi lepsze relacje. Skutkuje to nie tylko lepszymi wynikami, ale również satysfakcją z wykonywanej pracy.

Pierwszym z elementów inteligencji emocjonalnej jest samoświadomość - czyli zdolność do rozpoznawania własnych emocji oraz dostrzegania ich wpływu na inne osoby. Liderzy, którzy wykazują wysoki poziom samoświadomości są zdolni do dokonywania realistycznych ocen własnych postaw i osobowości. Poinformowani o tym, co jest właściwe w miejscu pracy są w stanie odpowiednio się przystosować, aby stać się efektywnymi liderami.

Kolejnym składnikiem inteligencji emocjonalnej jest regulacja emocji, czyli umiejętność zaniechania osądów i spojrzenia na sytuację z realnego punktu widzenia - czyli reagowanie według zasady “pomyśl, zanim zrobisz”. Chociaż w każdej pracy jest wiele sytuacji, które wyzwalają emocje, osoby o wysokiej zdolności regulowania emocji potrafią nad nimi zapanować - np. rozstrzygają spory bez względu na osobiste sympatie, co skutkuje często większym zaufaniem pracowników.

Wspominając o inteligencji emocjonalnej, warto wspomnieć również o motywacji lidera - czyli o pasji do pracy, której powody wykraczają poza zarobki czy osiągnięty status. Liderzy, którzy są świadomi swojego nastawienia do własnej ścieżki kariery lepiej rozumieją przyczyny swojego sukcesu. Dzięki temu takie osoby odnajdują w sobie optymizm nawet w oblicz porażki, co pozwala im odczuwać pewność siebie i motywację nawet w najtrudniejszych sytuacjach.

Ważną cechą lidera jest również empatia, czyli zdolność do rozumienia stanów emocjonalnych innych ludzi. Wiele badań pokazało, że pracownicy wykonują swoje zadania efektywniej w środowisku, w którym mogą nawiązać relacje z zespołem. Identyfikacja uczuć innych osób pozwala na lepsze ich rozumienie i w konsekwencji - skuteczną ich motywację. Jeśli pracownik jest rozproszony przez problemy zaistniałe w jego życiu osobistym, istotne jest, aby umieć uszanować jego uczucia. Empatia sprawia, że liderzy interesują się pracownikiem również poza aspektem zawodowym.

Liderom pomagają w pracy również zdolności społeczne, czyli umiejętność zarządzania relacjami i tworzenia sieci. Te zadania ułatwia pozytywne nastawienie do pracowników, angażowanie się w aktywny dialog z zespołem czy angażowanie się w dodatkowe aktywności firmy, podczas których również możliwe jest rozwijanie zdolności społecznych. To wszystko skutkuje polepszeniem środowiska pracy.