Temat: Odmowa wypłaty zasiłku macierzyńskiego
Prawo do urlopów macierzyńskich mają osoby pozostające w stosunku pracy, osoby wykonujące pracę nakładczą oraz adwokaci wykonujący zawód w zespołach adwokackich (dotyczy to zarówno kobiet, jak i mężczyzn). Natomiast prawo do zasiłków macierzyńskich mają, poza wymienionymi podmiotami, mającymi prawo do urlopu macierzyńskiego, również inni ubezpieczeni, którzy podlegają dobrowolnie lub obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu. Jednak osoby wykonujące pracę nakładczą prawo do zasiłku macierzyńskiego nabędą dopiero wtedy, gdy wstąpią do ubezpieczenia chorobowego, które dla nich jest dobrowolne. Ponieważ zasiłek macierzyński przysługuje przez okres ustalony w przepisach kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego lub okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego - dla tych ubezpieczonych, którzy nie mają prawa do urlopu macierzyńskiego (na przykład zleceniobiorcy) - okres trwania tych urlopów, określony w kodeksie pracy, wskazuje na przysługujący im wymiar zasiłku macierzyńskiego.
Warunkiem uzyskania zasiłku macierzyńskiego jest podleganie ubezpieczeniu chorobowemu lub przebywanie na urlopie wychowawczym
W ramach zjawiska wyłudzania świadczeń z systemu ubezpieczeń społecznych zwraca się uwagę na problem zawierania umów o pracę na krótki czas przed zajściem zdarzenia uprawniającego do świadczenia z ubezpieczenia społecznego (urodzenie dziecka) i ustalania wygórowanego wynagrodzenia w celu uzyskania przez osobę ubezpieczoną naliczonych od takiej podstawy świadczeń z ubezpieczenia społecznego
W judykaturze podnosi się, że samo zawarcie umowy o pracę na warunkach w niej określonych, jak również ustalenie wysokiego wynagrodzenia za pracę nie może być uznane za obejście prawa ani za działanie (czynność prawną) sprzeczne z ustawą w inny sposób (wyrok SN z dnia 6 lutego 2006 r., III UK 156/05, niepubl.; por. wyrok SN z dnia 9 sierpnia 2005 r., III UK 89/05, OSNP 2006, nr 11-12, poz. 192, OSP 2007, z. 4, poz. 41).
Jeśli nawet przed długotrwałym korzystaniem ze zwolnień: chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego, jak i w krótkim końcowym okresie trwania umowy, doszło do podjęcia iwykonywania pracy w charakterze pracownika, a pracodawca przyjmował świadczenie pracy - niemożliwe jest przyjęcie pozorności takiej umowy. Istotna jest bowiem okoliczność, czy dana osoba faktycznie podjęła zatrudnienie i wykonywała swoje zajęcie zgodnie z zasadami wynikającymi z kodeksu pracy (wyrok SN z dnia 6 lutego 2006 r., III UK 156/05, niepubl.; por. wyrok SN z dnia 9 sierpnia 2005 r., III UK 89/05; wyrok SN z dnia 14 marca 2001 r., II UKN 258/00, OSNP 2004, nr 21, poz. 527).
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowane jest stanowisko, że chęć uzyskania świadczeń zubezpieczenia społecznego, jako motywacja do podjęcia zatrudnienia, nie świadczy ozamiarze obejścia prawa, a dążenie kobiety ciężarnej do uzyskania przez zawarcie umowy o pracę ochrony gwarantowanej pracowniczym ubezpieczeniem społecznym nie może być uznane za zmierzające do dokonania czynności sprzecznej z prawem albo mającej na celu jego obejście, jeżeli umowa ta prowadzi do faktycznej realizacji zatrudnienia spełniającego cechy stosunku pracy (zob. wyrok SN z dnia 6 marca 2007 r., I UK 302/06, OSNP 2008, nr 7-8, poz. 110 i powołany w jego treści wyrok SN z dnia 13 maja 2004 r., II UK 365/03, M. Prawn. 2006, nr 5, s. 260; wyrok SN z dnia 25 stycznia 2005 r., II UK 141/04, OSNP 2005, nr 15, poz. 235; wyrok SN z dnia 28 kwietnia 2005 r., I UK 236/04, OSNP 2006, nr 1-2, poz. 28; wyrok SN z dnia 9 sierpnia 2005 r., III UK 89/05, OSNP 2006, nr 11-12, poz. 192, OSP 2007, z. 4, poz. 41; wyrok SN z dnia 24 stycznia 2006 r., I UK 105/05, niepubl.; wyrok SN z dnia 14 lutego 2006 r., III UK 150/05, niepubl.; wyrok SN z dnia 2 czerwca 2006 r., I UK 337/05; Wokanda 2006, nr 12, s. 29; wyrok SN z dnia 8 stycznia 2007 r., I UK 207/06, niepubl.). Z zawarciem umowy o pracę ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych wiąże obowiązek ubezpieczenia emerytalno-rentowego, chorobowego i wypadkowego, stąd podjęcie zatrudnienia w celu objęcia ubezpieczeniem i ewentualnego korzystania ze świadczeń z tego ubezpieczenia nie jest obejściem prawa (zob. wyrok SN z dnia 6 marca 2007 r., I UK 302/06, OSNP 2008, nr 7-8, poz. 110).
Z tego co Pani napisała to po pierwsze zawarła Pani umowę o prace, a po drugie świadczyła pracę. Fakt, że świadczyła ja Pani w domu nie powinno dezawuować stosunku pracy, bowiem kodeks pracy przewiduje prace w formie tzw. TELEPRACY
Art. 67(5) kp § 1. Praca może być wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną (telepraca).
§ 2. Telepracownikiem jest pracownik, który wykonuje pracę w warunkach określonych w § 1 i przekazuje pracodawcy wyniki pracy, w szczególności za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.
Skoro umowa jeszcze nie wygasła to dziwię sie poglądowi, że brak podjęcia zatrudnienia doprowadził do utraty stasusu pracownika, skoro o tym nie zadecydował pracodawca.