Temat: pożyczka
USTAWA z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny
Art. 720.
§ 1. Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
§ 2. Umowa pożyczki, której wartość przenosi pięć milionów złotych, powinna być stwierdzona pismem.
USTAWA z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych
Art. 1.
1. Podatkowi podlegają:
1) następujące czynności cywilnoprawne:
b) umowy pożyczki.
Art. 3.
1. Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje:
1) z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a w przypadku gdy płatnikami są nabywcy rzeczy przeznaczonych do przerobu lub odprzedaży – z chwilą wypłacenia należności.
Art. 4.
Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na:
1) stronach czynności cywilnoprawnych.
Art. 5.
1. Obowiązek zapłaty podatku, z zastrzeżeniem ust. 2, ciąży solidarnie na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej będących stronami czynności cywilnoprawnej, a w przypadku określonym w art. 4 pkt 2 – na spółce.
Art. 6.
1. Podstawę opodatkowania stanowi:
7) przy umowie pożyczki – kwota lub wartość pożyczki.
Art. 7.
1. Stawki podatku wynoszą:
4) od umowy pożyczki 2 %.
Art. 9.
Zwalnia się od podatku następujące czynności cywilnoprawne:
10) pożyczki udzielane:
g) na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej, pod warunkiem udokumentowania, że pieniądze będące przedmiotem pożyczki
zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków poniesionych na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej w ciągu 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy albo wykorzystania w tym okresie rzeczy oznaczonych co do gatunku, stanowiących przedmiot pożyczki.
Art. 10.
1. Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.
3a. Płatnicy są obowiązani:
2) wpłacić pobrany podatek na rachunek organu podatkowego właściwego ze względu na siedzibę płatnika, w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, a także przekazać w tym terminie deklarację o wysokości pobranego i wpłaconego podatku przez płatnika, według ustalonego wzoru.
пропозиції роботи
