konto usunięte

Temat: Praktyka Zielonej Tary zwana "esencją dwóch nagromadzeń"


Obrazek


Sadhana Zielonej Tary zwana „esencją dwóch nagromadzeń” jest popularną praktyką Tary, która jest co rano wykonywana we wszystkich klasztorach Karma Kagju. Jest jedną z najczęściej praktykowanych medytacji Zielonej Tary w zachodnich ośrodkach Kagju. Wielu lamów udziela inicjacji i wyjaśnień do tej praktyki.

Tara, po tybetańsku Dylma, uważana jest za emanację Bodhisattwy Współczucia, Awalokiteśwary. Ucieleśnia ona ochronny i opiekuńczy aspekt współczucia wszystkich Buddów. Mówi się, że Tara ochrania przed wszelkiego rodzaju niebezpieczeństwami i lękami. Znana jest także jako „Ta, która spełnia wszelkie życzenia”. Zarówno w przeszłości, jak i współcześnie, wielu wielkich mistrzów uważało Zieloną Tarę za swojego jidama.

Sadhana Zielonej Tary zwana „esencją dwóch nagromadzeń” pochodzi z
tradycji Nowych Term Ciokgjura Lingpy (Ciokling Tersar). Należy ona do kategorii term zwanych gongter, czyli term umysłu. Pełna nazwa tej sadhany brzmi:
„Oto pochodzący z termy umysłu Zab Tik Tary rytuał mandali zwany „esencją dwóch nagromadzeń”

Obrazek

Czokjur Lingpa

Kiedy Czokjur Lingpa mieszkał w jaskini Pema Szelphuk „Jaskini kryształowego lotosu”. O świcie, miał wizję Tary, która powiedziała „lekso, lekso, lekso”, czyli „to jest dobre, to jest dobre, to jest dobre”. W ten sposób, Tara udzieliła mu błogosławieństwa, które otworzyło jego umysł. W wyniku tego, z jego umysłu wyłoniła się terma Tary. Ciokjur Lingpa odczytał tekst Dziamgonowi Kongtrulowi Lodro Thaje, który spisał ją i utworzył tekst sadhany. Odkryta przez tertona Ciokjura Lingpę terma Tary składa się z kilku tekstów odpowiadających różnym etapom zewnętrznej, wewnętrznej i sekretnej praktyki. Ostatnie dwa etapy wymagają praktyki na odosobnieniu.

Sadhana „esencja dwóch nagromadzeń” jest najczęściej praktykowaną medytacją Tary. Ze względu na swoją skuteczność, szybko rozprzestrzeniła się do wszystkich szkół buddyzmu tybetańskiego. Jest to kompletna praktyka, wystarczająca do osiągnięcia stanu Buddy. Pełna Sadhana składa się z zewnętrznej, wewnętrzne i sekretnej fazy praktyki.
Większość praktykujących, jako codzienną praktykę Tary(lub okazjonalnie np., kiedy pojawią się życiowe przeszkody, w celu pobłogosławienia np. nowego domu, usunięcia negatywnych wpływów itp. itd.) wykonuje jedynie podstawową formę sadhany, którą można praktykować na dwa sposoby: w krótkiej lub pełnej formie. Podstawowa forma tej sadhany składa się z dwóch faz tj. fazy stwarzania i fazy doskonałości. Podobnie jak wszystkie inne praktyki pochodzące z term Zab Tik, również ta sadhana jest stosunkowo prostą formą medytacji. Podczas praktyki m.in. czterokrotnie ofiarowuje się mandalę Zielonej Tarze, wielokrotnie recytuje się pochwały 21 aspektów Tary itd.
Ponieważ jest to praktyka w stylu krija i czarja tantry, dlatego nie wolno przed nią spożywać mięsa, cebuli, czosnku i porów ani pić alkoholu. Z tego powodu jest ona praktykowana wcześnie rano, przed śniadaniem. Oczywiście, można ją praktykować o dowolnej porze dnia, ale do tego czasu należy powstrzymać się od spożywania mięsa i alkoholu.
Ci, którzy chcą w pełni zrealizować zewnętrzną fazę tej praktyki powinni powtórzyć
1000 000x rdzenną mantrę Tary. Podczas zwykłej, codziennej praktyki nie ma potrzeby liczenia i gromadzenia mantr.

Wewnętrzna i sekretna faza praktyki dostępne są wyłącznie dla tych, którzy spełnią określone wymagania. Wewnętrzna i sekretna faza tej sadhany praktykowane są w stylu anuttarajoga tantry.

Wewnętrzna praktyka
Wewnętrzna praktyka podkreśla fazę stwarzania tyb. cierim., w której nacisk położony jest na tyb. dakcie, czyli wyobrażanie siebie w formie jidama. Wewnątrz pałacu znajduje się 13 aspektów buddy:
• w centrum, Zielona Tara( my sami w formie Tary)
• Tara, otoczona jest ośmioma Tarami chroniącymi przed ośmioma wielkimi lękami/zagrożeniami.
• w czterech bramach pałacu, cztery „strażniczki bram”.

Sekretna praktyka
Sekretna faza praktyki kładzie nacisk na fazę doskonałości tyb. dzogrim. W tym przypadku, na fazę doskonałości z charakterystykami, czyli pracę z kanałami, wiatrami i thigle, która występuje wyłącznie w anuttarajoga tantrach.
Podczas sekretnej praktyki sadhany „esencja dwóch nagromadzeń” medytuje się na dziewięć aspektów buddy:
• W centrum niebiańskiego pałacu, Zielona Tara, w zjednoczeniu z czerwonym Hajagriwą. Tutaj męska forma obejmuje żeński aspekt.
Wokół niej znajdują się cztery inne aspekty:
• Na wschodzie - niebieska Wadżra Tara
• Na południu - żółta Ratna Tara
• Na zachodzie -czerwona Padma Tara
• Na północy – czarna Karma Tara
Na zewnątrz pałacu, w czterech bramach, stoją cztery żeńskie strażniczki bram.
Te trzy poziomy sadhany Tary tworzą głęboką ścieżkę, która może stanowić praktykę na całe życie.

***
Sadhana Zielonej Tary z Akacjowego Lasu:
http://www.goldenline.pl/forum/1838198/21-pochwal-ziel...

Sutra Zielonej Tary:
http://www.goldenline.pl/forum/1135132/sutra-arja-tary...

Pochwały 21 aspektów Tary:
http://www.goldenline.pl/forum/1838198/21-pochwal-ziel...

Biała Tara:
http://www.goldenline.pl/forum/1385704/biala-tara/s/1#...Paweł Włodarczyk edytował(a) ten post dnia 13.04.12 o godzinie 12:15

konto usunięte

Temat: Praktyka Zielonej Tary zwana "esencją dwóch nagromadzeń"


Obrazek


Torma symbolizująca Zieloną Tarę i jej mandalę tyb. tentor

Tentor skr. alambana(naczynie, podpora) reprezentuje aspekt buddy, spełnia też funkcję jego mandali. Tentor uważa się za fizyczną reprezentację samego jidama, lub fizyczną podporę dla wizualizacji. Ponadto torma jidama służy jako naczynie, w którym gromadzić się ma moc jidama. Torma podpora ma służyć jako oparcie dla codziennej kreatywnej kontemplacji jidama. Tormę podporę można wykonać z drewna, metalu, gliny lub ciasta. Tutaj, ozdoby można przygotować na dwa sposoby; z ozdobami w formie opadających girland kwiatów lub ozdoby w formie pięciu kwiatów. W obu wersjach, powyżej ozdób z kwiatów znajduje się półksiężyc, ponad nim dysk słońca i trzy klejnoty. W Tentor umieszcza się różne dobrowróżbne substancje.
Po przygotowaniu i udekorowaniu tentor, jogin ma najpierw uświadomić sobie ostateczną niesamoistność substancji użytych do sporządzenia tormy podpory, a następnie skonstruować tormę mentalnie, na innym poziomie i z innej substancji – z energii błogosławieństwa. W przypadku intensywnych, kilkudniowych bądź dłuższych rytuałów, tormę podporę lepi się z mąki, a na koniec częściowo zjada – stają się wówczas tzw. tormami dzielonymi pomiędzy uczestników – a resztę pali.Paweł Włodarczyk edytował(a) ten post dnia 14.04.12 o godzinie 13:51

Następna dyskusja:

21 POCHWAŁ ZIELONEJ TARY




Wyślij zaproszenie do