Temat: Daniel Mackler

http://www.iraresoul.com/nokids.html

Eleven Situations In Which It Is Not Appropriate For You To Have Children

1) You are not fully enlightened.

If you are not fully enlightened it means you still repress some degree of unresolved trauma. We all have a compulsion to act out our repressed traumas on our intimates, and all the more so on our vulnerable, needy children – because they cannot refuse it or escape. Therefore, where you are not enlightened you will abuse your children to at least some degree. This is inappropriate.

2) You feel your life is incomplete.

It is a myth that children make parents’ lives complete. If your life feels incomplete without children then your job is to find a way to make it complete BEFORE you have children. Lives are made complete by internally resolving one’s traumas, not by adding new and perfect young lives to adult ones that are already traumatized. Children should not be brought into the world to meet any of YOUR needs. It is your job to meet their needs, and to devote yourself to this end. Not the other way around.

3) You are lonely and want love.

No child deserves a lonely, needy parent. Your child will not love you. That is a myth. Your child needs you – and needs you desperately – and if you think your child loves you then you, along with most of our culture, have mixed up love and need. Now granted, if you need your child to love you, your child will quickly pick this up on his emotional antennae and will adjust his behavior toward actually loving you…but this will be devastating and perverse for his emotional development. Learn to love yourself fully before you have kids.

4) You feel left out of the normal, conventional loop of parenting.

Yes, and the loop is SICK! If you are left out of the loop you have a FAR better chance to become healthy. And the healthier you become, the more you naturally contribute to this world, and contribute in a real and deep and honest and spontaneous way. And our world needs your contribution.

5) You are single.

A single parent alone cannot effectively raise an emotionally healthy child. It’s hard enough for two parents. It’s hard enough for four! If you think you can handle it on your own then you have no idea of the extent of a child’s truest and deepest emotional needs. And this is because you have not faced the full depths of the painful limits and abandonments of your own childhood. And this is not your child’s fault.

6) You are close with your own parents.

If you are close with your own parents, it is highly unlikely that you have evolved out of the family system to any degree – that is, that you have become an individual in your own right. If you have not evolved out of the family system, you will never be able to know the full limits of your own buried traumas, much less be able to resolve them. Thus you will act them out on your child. And your parents will love you for this, because this will let them off the hook for what they did to you.

7) You know you will have to hire help to assist you in caring for your child.

No child deserves to be raised by hired help. If you do not have the time and comfort and energy and motivation to devote to raising your child yourself, then you will be bringing your child into a deprived world. You will be at least partially abandoning your child – and your duty to your child – before he is even born. Radically unfair.

8) You got pregnant by mistake.

This is a terrible psychic burden for a child to face. It is a clear sign that your child was not conceived in an environment of love, caring, and planning. It is a sign that you undervalue your child from the beginning of his journey – and will continue to do so all the way through his journey. You will leave him with a terrible legacy. And deep down he will know it.

9) You drink alcohol, use drugs, smoke cigarettes, or take anti-depressants.

Ingesting these substances is a sign that you have a desperate need to abandon parts of yourself – and thus are not a whole person. And even after a person stops ingesting these substances, it takes years of incredibly hard internal work for him to become whole. No child deserves parents who are not whole, because by extension they will also similarly abandon him. And people wonder why substance abusing parents beget substance abusing children! (Forget genetics.)

10) Your relationship with your partner is not fully enlightened.

Where your relationship with your partner is not fully enlightened your family environment will be toxic – toxified by projections, fantasy, and unconscious compromises of truth. Your child deserves the best, and a partially toxic environment is anything but. Your child needs to be nurtured in an environment in which his parents live in complete emotional synchrony with life’s sacred purpose – and by extension with each other. Where you do not live in synchrony with your partner, your child will suffer. And the fault will be yours, because you brought him into the world. After all, your child never asked to be born.

11) You and your partner are both not ONE HUNDRED PERCENT convinced you want a child to the deepest levels of your soul.

If you have any doubts about having children, don’t have them! There are a million other ways for you to contribute to this troubled, overpopulated, resource-exploited world without procreating. And often these other ways are far more valuable. But the primary way is to devote yourself to parenting yourself. This is the hardest way to go. This is the spiritual path.Sabina Gatti edytował(a) ten post dnia 29.05.10 o godzinie 17:57

Temat: Daniel Mackler

Sabina, pieknie ujete. Fakt, tylko 5 przykazan z 11 ;).

Dzieci powinny pojawiac sie w zwiazkach, w ktorych partnerzy sa zadowoleni z zycia, z kariery, ktorzy sa dojrzali, gotowi. Gotowi w sensie tacy, co uporzadkowali swoja przeszlosc, oczyscili ja z bolu, zrozumieli to, czego naprawic sie nie da i naprawili to, co bylo w ich mocy. Dziecko nie zmieni naszego zycia na lepsze, jezeli zycie to jest paskudne. POjawienie sie dziecka, bo nie samo dziecko tu jest temu winne, przewroci swiat do gory nogami. Tylko co, gdy nasz swiat nigdy nie stal twardo na dwoch nogach?

Dziecko wcale nie powinno byc obciazane obowiazkiem laczenia rodzicow, cementowania malzenstwa, zazegnywania sporow, wypelniania luki emocjonalnej, podpory na starosc czy ratowania zwiazku przed rozstaniem. To nie czas i nie miejsce.

Gdyby tak 75 procent babc, ciociun, mamus i tesciowych bylo tego swiadome. To one, w gruncie, namawiaja mlode kobiety, mlode mezatki do szybkiego macierzynstwa i to one naciskaja mezczyzn kawalerow do szybkiego ozenku i zakladania rodziny. Nie uwzgledniajac jednak gotowosci mlodych do podjecia sie wszelkich obowiazkow z teho wynikajacych.

Temat: Daniel Mackler

Jesteśmy ludźmi wolnymi i odpowiadamy za siebie, za nasze wybory, za nasze decyzje. To jest piękne, ze tak możemy . Bierzmy odpowiedzialność za siebie. W pełni i bez wyjątków.

Temat: Daniel Mackler

http://www.youtube.com/watch?v=K6De_3aufUQ&feature=rel...

Temat: Daniel Mackler

http://www.youtube.com/watch?v=qISNxLkw0vg

Temat: Daniel Mackler

Skończyłam właśnie czytać nowowydaną książkę Daniel(a) Mackler(a)
i polecam ją tym wszystkim, kórzy znają angielski i doceniają twórczośc Alice Miller - Daniel poszedł jeszcze trochę dalej od Alice - zgadzam się z nim we wszystkim.

kilka słów o książce.

Toward Truth offers the reader a radical psychological guide to healing childhood trauma- both the extreme echelon of damage and the other 99% that flies below the radar and is considered normal. Daniel Mackler sides with the truth of the child, not the lies of the parents, and traces the roots of trauma in the family. Toward Truth takes the groundbreaking work of psychologist Alice Miller to the next level and in doing so offers a vision of deep, permanent, non-dissociative hope.

You can buy the book on Amazon here http://amazon.com/Toward-Truth-DANIEL-LCSW-MACKLER...

Temat: Daniel Mackler

Tłumaczenie na polski
powyższego tekstu ze strony Daniela Macklera za jego zgoda

Co wy na to? Osobiście zgadzam się z autorem.

Nazywam się Daniel Mackler i jestem filmowcem i muzykiem z Nowego Jorku. Przez dziesięć lat pracowałem jako psychoterapeuta w Nowym Jorku, lecz zarzuciłem swoją praktykę terapeutyczną 1 marca 2010 roku. Moje pisarstwo koncentruje się na przyczynach, konsekwencjach i fundamentalnym znaczeniu traum z okresu dzieciństwa. Uważam, że traumy wahają się w nasileniu od ekstremalnych (jest to powszechne zjawisko) do łagodnych, co jest jeszcze CZĘŚCIEJ spotykane, przez co niewielu je zauważa, a jeszcze mniejsze grono potrafi je właściwie nazwać. W moim odczuciu normy w naszej kulturze są bardzo traumatyzujące, a przeciętne, a nawet ponadprzeciętne dzieciństwo jest źródłem wielu traum. Przeciętnemu rodzicowi brakuje zarówno świadomości tego faktu, jak również głębokiej empatii w stosunku do dziecka.

Patrząc na świat, widzę, że z dnia na dzień staje się on coraz bardziej patologiczny, zagmatwany, zanieczyszczony, przeludniony – a stojąc obok i nie reagując na niszczenie naszej planety, popełniamy czyn nieodpowiedzialny, a nawet przestępczy. Ale nie utraciłem nadziei - zarówno na uleczenie jednostek, jak i uzdrowienie naszego świata. Chcę zaoferować nową perspektywę – na związki, oświecenie, celibat, patologię systemu rodziny oraz przyszłość naszego gatunku.

**********************************************************
Jedenaście sytuacji, w których nie powinieneś mieć dzieci

1) Nie jesteś w pełni świadomy [oświecony].

Jeśli nie jesteś w pełni świadomy, oznacza to, że wciąż w jakimś stopniu tłumisz nierozwiązane traumy. Wszyscy mamy wewnętrzny przymus odreagowania tłumionych traum na naszych najbliższych, zwłaszcza na naszych wrażliwych, potrzebujących nas dzieciach – ponieważ one nie mogą się przed tym bronić ani uciec. Zatem Twój brak świadomości przełoży się na krzywdzenie dziecka w jakimś stopniu. To jest niewłaściwe.

2) Czujesz, że Twoje życie jest niepełne.

To mit, że dzieci stanowią uzupełnienie życia swoich rodziców. Jeśli bez dzieci czujesz się niekompletny, to Twoim obowiązkiem jest znaleźć sposób na odczucie pełni siebie ZANIM zdecydujesz się na dzieci. Życie staje się kompletne poprzez rozwiązanie wewnętrznych traum, a nie przez dodawanie nowych, idealnych młodych istnień do życia dorosłych, którzy cierpią z powodu traum. Dzieci nie należy powoływać na świat po to, by zaspokajały TWOJE potrzeby. To Ty masz zaspokajać ich potrzeby i poświęcać się temu celowi. Nigdy nie odwrotnie.

3) Jesteś samotny i pragniesz miłości.

Żadne dziecko nie zasługuje na samotnego, potrzebującego rodzica. Twoje dziecko nie będzie Cię kochało. To mit. Twoje dziecko potrzebuje Ciebie– i to rozpaczliwie - i jeśli sądzisz, że Twoje dziecko kocha Ciebie, to wraz z większą częścią naszej kultury pomyliłeś miłość z potrzebą. Zatem jeśli oczekujesz, że Twoje dziecko będzie Cię kochało, ono szybko wyczuje to swoim emocjonalnym radarem i dostosuje odpowiednio swoje zachowanie tak aby Ciebie kochać... ale będzie to wyniszczające i szkodliwe dla jego emocjonalnego rozwoju. Naucz się kochać siebie w pełni, zanim zdecydujesz się na dzieci.

4) Czujesz, że ominął Cię normalny, tradycyjny schemat rodzicielstwa.

Tak, a ten schemat jest CHORY! Jeśli ominął Cię, masz DUŻO większą szansę na osiągnięcie zdrowia. A im będziesz zdrowszy, tym więcej dasz z siebie światu, a w dodatku w prawdziwy, głęboki, szczery i spontaniczny sposób. A nasz świat potrzebuje Twojego wkładu.

5) Jesteś singlem.

Samotny rodzic nie jest w stanie wychować emocjonalnie zdrowego dziecko. To wystarczająco trudne zadanie dla dwojga rodziców. Nawet dla czterech nie byłoby to łatwe! Jeśli sądzisz, że poradzisz sobie z tym w pojedynkę, to nie masz pojęcia o najprawdziwszych i najgłębszych potrzebach emocjonalnych dziecka. A wynika to z tego, że nie zmierzyłeś się z głębią bolesnych ograniczeń i odrzuceń dot. własnego dzieciństwa. A to nie jest wina Twojego dziecka.

6) Jesteś bardzo zżyty ze swoimi rodzicami.

Jeśli jesteś bardzo zżyty ze swoimi rodzicami, to najprawdopodobniej ani trochę nie rozwinąłeś się poza swój system rodzinny – oznacza to, że nie stałeś się osobą niezależną. A jeśli wciąż tkwisz w swoim systemie rodzinnym, nigdy nie uda Ci się poznać w pełni ograniczeń swoich ukrytych traum, ani tym bardziej ich rozwiązać. Z tego powodu będziesz je odreagowywał na swoim dziecku. A Twoi rodzice będą Cię za to kochali, ponieważ wreszcie będą mogli zapomnieć o tym, co Tobie zrobili.

7) Wiesz, że będziesz musiał zatrudnić opiekunkę do dziecka.

Żadne dziecko nie zasługuje na wychowywanie przez płatną opiekunkę. Jeśli nie dysponujesz czasem, warunkami, energią i motywacją niezbędną do samodzielnego wychowania dziecka, to powołasz je na bardzo ułomny świat. Będziesz co najmniej częściowo odrzucał swoje dziecko – i swoje obowiązki w stosunku do niego – jeszcze zanim się narodzi. To jest zdecydowanie niesprawiedliwe.

8) Twoja ciąża była nieplanowana.

To ogromny ciężar psychiczny dla dziecka. To czytelny sygnał, że Twoje dziecko nie powstało w atmosferze miłości, troski i nie było planowane. To znak, że nie cenisz go od samego początku jego podróży - i nie zmieni się to aż do końca jego drogi. Zostawisz mu tragiczne dziedzictwo. A w głębi duszy ono będzie o tym wiedziało.

9) Pijesz alkohol, zażywasz narkotyki, palisz papierosy lub stosujesz antydepresanty.

Przyjmowanie tych substancji oznacza, że masz desperacką potrzebę porzucenia części samego siebie – czyni to z Ciebie niekompletną osobę. Nawet po zaprzestaniu zażywania tych substancji powrót to kompletności zajmuje całe lata ciężkiej, wewnętrznej pracy. Żadne dziecko nie zasługuje na niekompletnego rodzica, który podobnie porzuci także je. A ludzie wciąż zastanawiają się, dlaczego rodzice uzależnieni od różnego rodzaju substancji rodzą dzieci, które również uzależniają się od tych substancji! (Zapomnij o genetyce).

10) Twoja relacja z rodzicami nie jest w pełni świadoma [oświecona]

Gdy Twoja relacja z rodzicami nie jest w pełni świadoma [oświecona], Twoje środowisko rodzinne będzie toksyczne – zatrute projekcjami, fantazjami i nieświadomym naginaniem prawdy. Twoje dziecko zasługuje na to, co najlepsze, natomiast częściowo toksyczne środowisko z pewnością takie nie jest. Twoje dziecko powinno wychowywać się w środowisku, w którym życie jego rodziców jest w całkowitej emocjonalnej synchronizacji z nienaruszalnym celem życia – i poprzez wzajemne jego przedłużanie. Gdy nie żyjesz w harmonii ze swoim partnerem, Twoje dziecko będzie cierpiało. I będzie to Twoja wina, bo to Ty sprowadziłeś je na świat. Przecież ono nigdy się na ten świat nie prosiło.

11) Ty i Twój partner nie jesteście pewni W STU PROCENTACH w najgłębszych zakamarkach duszy, że chcecie mieć dziecko.

Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, czy zdecydować się na dzieci, nie decyduj się! Istnieje milion innych sposobów, abyś wniósł swój wkład w ten nękany problemami, przeludniony i ograbiony z surowców świat bez konieczności prokreacji. I często te inne sposoby są dużo cenniejsze. Ale najważniejszą drogą jest poświęcenie się do bycia rodzicem. To najtrudniejszy proces. Stanowi duchową ścieżkę rozwoju.Sabina Gatti edytował(a) ten post dnia 30.10.10 o godzinie 21:42

Temat: Daniel Mackler

http://www.madnessradio.net/madness-radio-therapy-psyc...

Temat: Daniel Mackler

Otwarty Dialog
Na dalekiej północy Finlandii, rzut kamieniem od północnego koła podbiegunowego, grupa innowacyjnych terapeutów rodzinnych przemieniła tradycyjny system zdrowia psychicznego, osiągający kiedyś najsłabsze wyniki w leczeniu schizofrenii w Europie, w system, który obecnie uzyskuje statystycznie najlepsze wyniki na świecie w leczeniu pierwszego epizodu psychotycznego. Swoje podejście nazywają Otwartym Dialogiem.

Ich zasady, chociaż radykalne w dzisiejszej epoce koktajli wielolekowych oraz przymusowych hospitalizacji, są zaskakująco proste. Stosują natychmiastową interwencję i często codziennie spotykają się z osobami przeżywającymi kryzys, dopóki nie zostanie on rozwiązany. Unikają hospitalizacji oraz wiążącego się z nią piętna, preferując spotykanie się w domach osób, które chcą skorzystać z ich usług. I, co może wzbudzać największe kontrowersje, unikają stosowania leków antypsychotycznych, jeśli tylko istnieje taka możliwość.

Pracują również w grupach, ponieważ postrzegają psychozę jako problem obejmujący relacje. Do procesu leczenia włączają rodziny oraz sieci społeczne pacjentów. Klinicyści natomiast pracują w zespołach, a nie w odosobnieniu, pojedynczo. Ponadto, w ich podejściu ważny jest głos wszystkich uczestniczących w procesie, a szczególnie osoby, której bezpośrednio dotyczy kryzys. I wreszcie, ich usługi, prowadzone w kontekście fińskiej państwowej opieki zdrowotnej, są bezpłatne.

Otwarty Dialog przeplata wywiady z psychiatrami, psychologami, pielęgniarkami i pielęgniarzami oraz dziennikarzami, aby nakreślić zarówno mocną wizję powrotu do zdrowia bez stosowania leków, jak i ostrą krytykę tradycyjnej psychiatrii.http://wildtruth.net/dvdsub/pl/dialog/