Wypowiedzi
-
Jeśli chcesz przestać chłonąć wszystkie emocje niczym gąbka, powinnaś popracować nad swobodnym przepływem uczuć, a nie gromadzić je w swoim wnętrzu. Staraj się otaczać pozytywnymi ludźmi, by chłonąć ich pozytywne emocje.
Patrząc z perspektywy życia uczuciowego zapowiada bardzo złudny okres w naszym życiu. Realnie patrzmy na relacje, gdyż będziemy mieć tendencję do tworzenia marzeń i nielogicznego postrzegania miłości. Nie wszystko jest takie jak sobie to wyobrażamy. Jeśli mówimy powszechnie o zmianie podejścia, to mówimy o zmianie, która musi zajść w mózgu, jest to cały proces. Ktoś może mieć problem ze snem i być niedojrzały, ktoś może mieć skłonności bardziej empatyczne i także być niedojrzały. Schemat powstaje na potrzebę nomenklatury i klasyfikacji, ale nie na potrzebę autodiagnozy.
Jeśli cechuje cię nadwrażliwość, prawdopodobnie nieraz zbierałaś oklaski za swoją ogromną empatię, ponadprzeciętną zdolność do słuchania innych i służenia dobrą radą osobom z twojego otoczenia.
Osoby te jednak nie zdają sobie sprawy z tego, że ty bardzo cierpisz z powodu swojej nadwrażliwości. Niczym gąbka chłoniesz nie tylko swoje emocje, ale również uczucia otaczających cię ludzi, bez względu na łączący cię z nimi stopień zażyłości. -
To dyskusyjne co tutaj Pan zamieszcza. Cóż są różne szkoły i techniki spętania. Ja w swojej praktyce jednak zostaje przy tradycyjnych metodach spętania miłosnego.
W magii miłosnej jest wiele sposobów na zdobycie tego jedynego, nawet rzekłbym setki, tysiące. Jednak do każdego najważniejsze jest indywidualne podejście i dobranie odpowiedniego rytuału, uroku. Gdy mnie twe oczy spętały, o pani. Czas mi się groźny nie wydawał wcale … Prawo miłosne dla mnie niełaskawe. Nie zatrzymuj się jednak, bo prędzej czy później poczujesz się przytłoczony i spętany. Jeden bardziej nowoczesny, otwarty, pełny wzajemnego szacunku i miłości, drugi spętany strachem. -
Priv
-
Używają ludzie, nie mniej zależy od sytuacji i pewnego dysonansu. Pewne grupy osób tego wręcz nie cierpią. To wszelkiej maści wyznawcy religijni jak i ich kacykowie.
-
Różnego typu magia i uroki miłosne to nic innego jak szereg praktyk o charakterze magicznym, gdzie celem jest sprowadzenie miłości konkretnej osoby lub też przyczynienie się ogólnie do wyeliminowania samotności w naszym życiu. Można się też spotkać z sytuacją stosowania tego rodzaju zaklęć w kontekście prób odratowania związku. Bywają też sytuacje, że tego typu rytuały stosowane są w przypadku kryzysów małżeńskich, a zatem mają na celu niedopuszczenie do rozwodu bądź też zdrady. Jak zatem widać można się spotkać z naprawdę różnymi formami wpływania na relacje międzyludzkie. Widać zatem doskonale, że jest tu sporo różnych odmian magii miłosnej i jej selekcja zależna jest przede wszystkim od oceny indywidualnego przypadku. Co więcej, do tego celu stosowane są bardzo zróżnicowane techniki, ponieważ można sięgnąć po różne rodzaje magii. Nie powinno zatem nikogo dziwić, że magia i uroki miłosne to nie tylko biała magia, lecz również ta czarna, Wicca, Voodoo oraz szereg innych systemów magicznych. Pragnąc stosować tego rodzaju praktyki, trzeba wiedzieć, że chociaż z naszego punktu widzenia magia i uroki miłosne może być dobra. Jednak obiektywnie patrząc na, to nie zawsze tak jest. Dlatego też nie można traktować tego jako zabawy.
W zdecydowanej większości przypadków kwestia odczynianie uroków wiąże się z kwestiami niekorzystnymi z naszego punktu widzenia. Trzeba bowiem wiedzieć, że są też pozytywne uroki, lecz tych raczej nie będziemy chcieli odczyniać. Zupełnie inaczej ma się rzecz z niesprzyjającymi nam energiami, ponieważ te nam nie pomagają i zamiast tego działają niezwykle destrukcyjnie. Stąd też w takim przypadku odczynianie uroków ma swoje racjonalne uzasadnienie. Nie chcąc narażać się na działanie sił, jakie uaktywniły nieprzychylne nam osoby, należy przeprowadzić odczynianie. Oczywiście można też, uprzedzając fakty zawczasu się, uchronić przed ich działaniem np. nosząc ze sobą amulety czy talizmany. W sytuacji, kiedy to jest już za późno, to trzeba się w jakiś sposób uwolnić od tych sił tego typu działających na naszą strefę uczuciową.odczynianie uroków jest tu najlepszą opcją, bo pozwala zatrzymać negatywne skutki takich działań. Mając wrażenie, że ktoś rzucił takowy urok czy klątwę na nas koniecznie, powinniśmy znaleźć kogoś, kto na co dzień praktykuje odczynianie uroków. W ten sposób taka osoba pomoże nam te złe energie odczynić lub też wyeliminować. -
Większość ludzi dąży do tego, aby móc kochać i jednocześnie być osobą obdarzoną tym uczuciem. Trudno się temu w zasadzie dziwić, ponieważ jest to jedno z kluczowych pragnień ludzkich. Mimo to nie w każdym przypadku takie uczucie do nas przychodzi. Na szczęście magia i uroki miłosne są w stanie przyciągnąć do nas płomienne uczucie. Niezbędne w tym celu jest jednak skorzystanie z odpowiedniego magicznego rytuału bądź też zwrócenie się do świętych od miłości. Tego rodzaju praktyki są znane od setek lat i niejednokrotnie były one przekazywane w ukryciu przez matki córkom. Warte odnotowania jest to, że magia i uroki miłosne to nie tylko praktyczne prawidła, lecz również pewne przestrogi. Trzeba bowiem mieć świadomość tego, że nieumiejętnie wykorzystana magia miłosna może się obrócić przeciwko osobom rzucającym dany urok. Wskazane jest za to stosowanie takich zaklęć i rytuałów w przypadku, gdy ma miejsce proces rozstania z partnerem lub też relacja się psuje. Bardzo ważną zasadą sprawiającą, że magia i uroki miłosne powiedzie się, są szczere intencje. Jednocześnie zamiary osoby rzucającej dany urok nie mogą w żadnym wypadku szkodzić drugiej osobie.
Zapraszam serdecznie wszystkich zainteresowanych na http://cud-24.info.pl/- 4.12.2018, 18:24
-
Uwalnia ludzki umysł i potencjał, wyzwala kreatywność. Urok miłosny czy magia lub spętanie pozwalają wyzwolić wiele pozytywnych cech w potencjalnych działaniach . Jednym z podstawowych warunków pozytywnych działań jest efektywne zarządzanie zasobami ludzkim. Dotyczy to płaszczyzny duchowej, emocjonalnej jak i fizycznej.
Tylko spójna strategia i konsekwencja działania, pozwolą przekuć potencjał talentów w sukces. Specjalizuje się w szkoleniach z zakresu negocjacji, technik sprzedaży i rozwiązywania sytuacji konfliktowych, motywacji, rozwoju potencjału pracowników i menedżerów, oraz budowanie zespołów i komunikacji interpersonalnej. To również metody alternatywne jak praca z energią, karmą i wibracjami na poziomie oczyszczania
Dotyczy więc to określenia osób wraz z ich predyspozycjami, zdolnościami, wiedzą, doświadczeniem. Potrafię to ukierunkować z pozytywnymi aspektami w dalszym rozwoju dla Ciebie i Twoich planów -
Co chcesz zyskać korzystając z warsztatów Ciało Umysł Dusza
- stabilność
- zdrowie
- uczucie
- życie na odpowiednim poziomie
Dowiedz się, jak
* przyspieszyć swój sukces
* pokonać własne wahania
* szybko nawiązywać dobre kontakty z ludźmi
* mieć wpływ na stany emocjonalne innych ludzi i swoje własne -
Czarna czy Biała Magia
Magia jest magią o podział to tylko teoria którą sztucznie dzielą pewne społeczności i grupy. Magia może mieć wymiar negatywny lub pozytywny a na to składa się wiele elementów. Podstawowy kto jest nadawcą a kto jej odbiorcą. I najważniejsze: jakie działania skąd skierowane i w jakim celu.
Jest wiele systemów magii zależy skąd ona się wywodzi. Może być magia o korzeniach pogańskich wywodzących si z chrześcijaństwa jak wywodząca swe korzenie z judaizmu. Czy ma być bramą do realizacji egoistycznych czy szczytnych planów lub celów.
Inną płaszczyzną magii jest okultyzm czy demonologia. Jednak wszystkie się zazębiają gdy chodzi o potencjalne skutki jakie niosą i efekty końcowe. Magia to energia która odpowiednio przetworzona może być potężną bronią, wszystko zależy od osoby która jej doświadcza i w jakim celu.
Wróćmy do definicji Czarnej Magii.
Rodzaj praktyk magicznych stosowanych w złych intencjach lub opartych na wierze w możliwość odwoływania się do złej części sił demonicznych, pojmowanych jako osobowe przeciwieństwa sił dobra i światła.
Wracamy się do pytania Czarna czy Biała Magia i jaki mają sens w swoim działaniu?
Bo mówiąc krótko ta magia towarzyszy nam na co dzień. To tylko furtka byśmy otarli się o jej negatywne akcenty. Czyli potocznie mówiąc Czarną Magię. Ktoś pcha się w autobusie i zdarza się nam w impulsie złości krzyknąć: "A niech cię diabli weźmie!"
Zły urok został rzucony, nieświadomie. Pomyśl więc co może świadome działanie spowodować u obiektu na który zostaje ona ukierunkowana.
“Fizyczna czynność rytualnie odzwierciedla treść klątwy”
Czarna Magia czy Biała Magia. Magia jest magią o podział to tylko teoria którą sztucznie dzielą pewne społeczności i grupy. Magia może mieć wymiar negatywny lub pozytywny a na to składa się wiele elementów. Podstawowy kto jest nadawcą a kto jej odbiorcą. I najważniejsze: jakie działania skąd skierowane i w jakim celu.
Jest wiele systemów magii zależy skąd ona się wywodzi. Może być magia o korzeniach pogańskich wywodzących si z chrześcijaństwa jak wywodząca swe korzenie z judaizmu. Czy ma być bramą do realizacji egoistycznych czy szczytnych planów lub celów.
Inną płaszczyzną magii jest okultyzm czy demonologia. Jednak wszystkie się zazębiają gdy chodzi o potencjalne skutki jakie niosą i efekty końcowe. Magia to energia która odpowiednio przetworzona może być potężną bronią, wszystko zależy od osoby która jej doświadcza i w jakim celu.
Wróćmy do definicji Czarna Magia.
do wyszukiwania
Rodzaj praktyk magicznych stosowanych w złych intencjach lub opartych na wierze w możliwość odwoływania się do złej części sił demonicznych, pojmowanych jako osobowe przeciwieństwa sił dobra i światła.
Wracamy się do pytania Czarna czy Biała Magia i jaki mają sens w swoim działaniu?
Bo mówiąc krótko ta magia towarzyszy nam na co dzień. To tylko furtka byśmy otarli się o jej negatywne akcenty. Czyli potocznie mówiąc Czarną Magię. Ktoś pcha się w autobusie i zdarza się nam w impulsie złości krzyknąć: "A niech cię diabli weźmie!"
Zły urok został rzucony, nieświadomie. Pomyśl więc co może świadome działanie spowodować u obiektu na który zostaje ona ukierunkowana.
“Fizyczna czynność rytualnie odzwierciedla treść klątwy”Ten post został edytowany przez Autora dnia 25.11.18 o godzinie 18:28 -
Magia i astrologia
W roku 1893 odkryto w Oksfordzie tzw. Modlitewnik Władysława Warneńczyka. Z czasem okazało się jednak, że dziełko to niewiele ma wspólnego z modlitewnikiem w zwykłym znaczeniu tego słowa. Owszem, są tam i modlitwy, mają one jednak swoisty charakter, służą bowiem do innej niż religia praktyki. Jest nią magia. A rzekomy modlitewnik jest w rzeczywistości traktatem magicznym, w którym istotną rolę odgrywa astrologia. Już w czasach gdy nad Eufratem i Tygrysem rodziła się wiedza o wpływie gwiazd na ziemskie wydarzenia, pojawił się również system technik modyfikujących ów wpływ, na przykład za pomocą talizmanów i zaklęć. Od tego czasu praktyki magiczne i astrologię traktowano jako nierozłączne elementy tego samego światopoglądu. Rzymskie ustawy prawne wymierzone przeciwko astrologom dotyczyły również magów. Podobna postawa cechowała Ojców Kościoła, którzy potępiali jednocześnie magię i astrologię, gdyż przedstawiciele tej ostatniej rzekomo również posługiwali się demonami podczas sporządzania horoskopów . Dopiero gdy astrologia uzyskała status nauki akademickiej, zaczęto ją traktować inaczej niż magię. Na Uniwersytecie Krakowskim astrologia stała się np. przedmiotem oficjalnie wykładanym, podczas gdy adeptom zabiegów magicznych często wytaczano procesy przed sądem rektorskim. Niechętny stosunek do magii, a szczególnie do jej „czarnej” odmiany, był jedną z przyczyn tego, że uprawiano ją w ukryciu jako „naukę tajemną”. Przedmiotem jej „badań” były „rzeczy tajemne”, nadnaturalne i niedostępne dla zwykłego śmiertelnika. Skuteczność „czarnej magii” zależała od współpracy z istotami demonicznymi, natomiast tzw. magia naturalna polegała na oddziaływaniu na siły przyrody. Ta druga odmiana magii nie spotykała się z potępieniem, a często nawet uważana była za dyscyplinę równoprawną wobec nauk szczegółowych wykładanych w ówczesnych uczelniach. Granice między magią a naukami oficjalnymi były wtedy dość płynne nawet w wypadku magii demonicznej. Na ogół wobec koncepcji budzących wątpliwości stosowano kryterium zgodności z przyrodzonymi władzami rozumu. Jeżeli jakieś twierdzenie bądź metoda daje się uzasadnić racjonalnie, oczywiście — w ramach ówczesnego systemu władzy — to można je uznać za naukowe. Jeżeli natomiast uczony w swoim dziele odwołuje się do aktywności sił demonicznych lub szczególnego rodzaju natchnienia, to jego myśli i działania należy uznać za grzeszne. Najwyższą instancją był tu autorytet Kościoła, który w wątpliwych wypadkach rozstrzygał, co jest magią, a co nie jest, na podstawie zgodności z kanonami wiary. Werdykt ten dla astrologii wypadał na ogół pomyślnie. Uznano bowiem, że od magii odróżnia ją właśnie to, że współpracy z siłami demonicznymi nie wymaga, gdyż posługuje się wyłącznie przyrodzoną władzą rozumu. Ten stosunek do astrologii ustalił się jednak dopiero w średniowieczu, gdyż wcześniej Kościół w walce ze światopoglądem religii pogańskich wśród swoich przeciwników, jak już wzmiankowaliśmy, w jednym szeregu ustawiał astrologów i magów, jednakowe ich traktując. Astrologia była wtedy rzeczywiście mocno związana z magią i religią niechrześcijańską. Ale związek ten dotyczył głównie teorii. Przekonanie czcicieli panteonu niebiańskiego, że gwiezdni bogowie i demony decydują o tym, co dzieje się na ziemi, było podzielane zarówno przez magów, jak i astrologów. Gdy jednak religia propagowała wobec tych boskich sił postawę czci, magia usiłowała owe siły częściowo naginać do swej woli. Postawa religijna cechuje się zawsze wyraźniejszym stosunkiem podporządkowania. Siły duchowe można próbować przebłagać, ale nigdy zmusić do działania zgodnie z zamiarami człowieka. Magia idzie w pewnym sensie dalej, usiłuje bowiem za pomocą określonych praktyk nakazać siłom duchowym posłuszeństwo. Dotyczy to oczywiście duchów niżej stojących w zaświatowej hierarchii. Wyższe poziomy są już poza zasięgiem działania maga. Astrologia była związana z magią nie tylko wspólnym światopoglądem. Obydwie uzupełniały się również pod względem praktycznym. W astrologii dominuje aspekt poznawczy. Dostarcza ona opisu sytuacji, obecnej i przyszłej. Magia natomiast podpowiada, co w tych sytuacjach można zrobić, jak nadać pożądany kierunek biegowi zdarzeń. W ten sposób korzystają zarówno przedstawiciele magii, jak i astrologii. Pierwsi zyskują dokładniejszą wiedzę o zjawiskach, na które chcą działać, drudzy natomiast możliwość skutecznego działania. Tej zgodnej współpracy nie hamowała nawet oczywista sprzeczność celów obu tych sztuk. Magiczna modyfikacja wydarzeń przepowiedzianych z gwiazd godzi przecież w podstawy astrologii. bo albo prawdziwe są te prognozy i nie można ich wtedy zmienić żadnymi działaniami, albo też działania są skuteczne, a więc prognozy fałszywe.
Z wielu sztuk magicznych najbliższe astrologii było wróżbiarstwo. Najważniejszym źródłem wiedzy wróżbity o przyszłości było „szczególne natchnienie duszy”, intuicja. Ów zmieniony stan świadomości, uzyskiwany za pomocą specjalnych zabiegów bądź wrodzonych uzdolnień, miał odsłaniać przed wróżbitą zakryte dla innych przyszłe wydarzenia. W związku z tym jego przepowiedni nie można było sprawdzić przed czasem. Sprawdzalne natomiast pod względem poprawności wnioskowania były metody astrologa. Oczywiście, astrologia również może być uprawiana na sposób wróżbiarski (jako tzw. astromancja), jeśli horoskop jest tylko pozornie punktem wyjścia do formułowania przepowiedni, w rzeczywistości zaś odbywa się to na podstawie owego szczególnego natchnienia duszy. Głównie jednak astrologię od astromancji różni to, że tę pierwszą można uprawiać opierając się wyłącznie na intersubiektywnie sprawdzalnych regułach, natomiast praktyki wróżbiarskie oprócz określonego zestawu reguł wymagają zawsze czegoś więcej. Czasem też odwołują się one bezpośrednio do pomocy istot demonicznych.
Mimo tej odmienności astrologia często bywała wykorzystywana w rozmaitych mantykach, czyli sztukach przepowiadania, jako swoiste narzędzie wspomagające. Niekiedy wykorzystywano same koncepcje astrologiczne o wpływie ciał niebieskich, niekiedy astrologiczną symbolikę, a czasem także astrologiczne wskazania określające, kiedy praktyki wróżbiarskie należy przeprowadzać. Do takich mantyk należała np. katoptromancja, czyli sztuka przepowiadania przyszłości za pomocą zwierciadła. Wróżbita wprawiony w odpowiedni stan ducha mógł poprzez rzekome wizje w zwierciadle komunikować się ze źródłem sił kosmicznych, które odsłaniały mu tajemnicę przeznaczenia. Zwierciadło często sporządzano z siedmiu metali odpowiadających siedmiu planetom, a sam akt wróżenia przeprowadzano podczas nowiu Księżyca, czyli w porze zdaniem astrologów najbardziej stosownej.
W chiromancji, czyli sztuce wróżenia z dłoni, wykorzystywano astrologiczną klasyfikację. Różne linie i wypukłości na dłoni miały astrologiczne nazwy, a ich układ można było traktować jako swoisty horoskop. Nie zawsze jednak interpretacja znaków na dłoni zgodna była z interpretacją układów planetarnych w astrologii, na przykład linia Saturna (tzw. linia szczęścia) zapowiadała bardziej pomyślne wydarzenia, niż wynikałoby to z wpływu Saturna w horoskopie sporządzonym przez astrologa. Mimo to w teorii chiromancji uważano, że obydwie te sztuki łączy podobieństwo w zakresie interpretacji. Piętnastowieczny teoretyk Roland Scriptorius podawał w swoim dziele o chiromancji szczegółowe reguły, dzięki którym możną określić pozycję planet w horoskopie z wyglądu otwartej dłoni. Inny znawca tego przedmiotu, Johann Rothman (koniec XVI w.), tłumaczył różnice między horoskopem a znakami na dłoni tym, że wpływ gwiazd hamowany jest cechami dziedziczonymi po rodzicach. Cechy te wyraźniej zaznaczają się w wyglądzie dłoni niż w układzie gwiazd w momencie urodzenia. Wraz z postępującym upadkiem astrologii rozluźniały się też jej związki z chiromancją. Astrologia przestała już być dyscypliną, za pomocą której można było próbować „unaukowić” wróżenie z ręki. Kolejnym partnerem chiromancji stała się fizjologia i fizjonomika, czyli ówczesna nauka o związkach między wyglądem ciała a charakterem. W XVII wieku Giovanni Battista Porta wśród wielu rodzajów chiromancji wymieniał też chiromancję astrologiczną, której jednak odmawiał prawa wiedzy naukowej. Jego uczeń wyjaśniał, że stosowane w chiromancji terminy „saturniczny” czy „jowialny” mogą służyć jedynie do opisu kompleksji fizycznej i oznaczają cechy, na których podstawie można określić niektóre słonności człowieka, np. skłonności do gwałtownej śmierci. Z astrologią lub raczej astromancją od dawna związana była również oniromancja — sztuka przepowiadania przyszłości na podstawie snów. Tak oto istnienie tych związków uzasadniał w XIII wieku św. Tomasz z Akwinu: „Do poznania rzeczy przyszłych dusza może dojść również skutkiem oddziaływania pochodzącego od wyższych przyczyn cielesnych. Jest bowiem oczywiste, że ciała niebieskie wpływają na ziemskie. A skoro władze zmysłowe są aktami narządów cielesnych, wobec tego wyobraźnia ulega pewnym zmianom na skutek oddziaływania ciał niebieskich. Ponieważ więc ciała niebieskie powodują wiele rzeczy przyszłych, stąd i w wyobraźni powstają pewne znaki zapowiadające niektóre z tych przyszłych wydarzeń. Te zaś znaki dochodzą do naszej świadomości raczej w nocy i wówczas gdy śpimy, aniżeli w dzień i na jawie” 8. Nie wszystkie jednak sny sprawdzają się i nie u wszystkich ludzi. Astrologia miała tu dostarczać klucza umożliwiającego stwierdzenie na podstawie horoskopu, kto będzie miewał sny prorocze, a kto nie. Ustalano także, kiedy sny mają się sprawdzać. Cecco d’Ascoli podaje, że sny okazują się prawdziwe, wtedy gdy Księżyc przebywa w znakach stałych: Byka, Lwa, Skorpiona i Wodnika. Opowiada on historię rodaka z Ascoli, któremu przyśniło się, że powieszą go w państwie rzymskim. Był wtedy Księżyc w znaku Lwa, toteż zainteresowany tak się przestraszył, że wstąpił do klasztoru. Dwa lata później został jednak wyrzucony z klasztoru, obrabował kogoś w okolicach Rzymu i tam go za to powieszono . Sny, które miały treść bardziej zawoalowaną, były interpretowane zgodnie z horoskopem natalnym śniącego i układem konstelacji niebieskich podczas śnienia.
Sposób rozkładania kart odzwierciedlał strukturę horoskopu. Każda karta zależnie od pozycji w układzie odgrywała inną rolę — jedna była ascendentem, inna medium coeli itd. Nic więc dziwnego, że wielu wróżbitów używało taroka zamiennie z astrologią pytaniową, której zasady są nieco zbliżone do tego rodzaju kartomancji. Metodą z pogranicza magii wróżebnej i operacyjnej jest nekromancja. Polega ona na wywoływaniu duchów zmarłych, głównie do ceiow wróżebnych. Za pomocą systemu praktyk nekromantycznych usiłowano „zmusić” duchy planetarne bądź do wyjawienia tajemnic przyszłości, bądź do wykonywania pewnych posług. Praktyki te uprawiano już w starożytności, ale najbujniej rozwijały się w średniowieczu, mimo że ich adepci byli bezwzględnie ścigani i tępieni przez władze kościelne. Była to chyba najbardziej naganna z wszelkich sztuk magicznych związanych z astrologią. Jednakże i wśród przedstawicieli Kościoła pojawiali się niekiedy eksperci w tej dziedzinie; papieżowi Sylwestrowi II nawet zarzucano, że dzięki znajomości nekromancji uzyskał tytuł najwyższego zwierzchnika Kościoła.
Wymagana jest ponadto obszerna wiedza w dziedzinie astrologii i nie tylko — adept bowiem musi studiować wiele różnych nauk, po czym wszystkie je odstawić na bok i poświęcić się tylko nekromancji. Bez odpowiedniego wykształcenia może łatwo paść ofiarą demonów, którymi chce się posługiwać. Wymagane są także posty, wstrzemięźliwość seksualna, głęboka wiara w skuteczność metody i odpowiedni stan duszy podczas czynności wróżbiarskich. Bogaty jest także arsenał materialnych rekwizytów służących całej operacji: ubiór, kadzidło, substancja ofiarna itp. Wszystko to ma odpowiadać określonej planecie. Wróżba powinna odbywać się w stosownym miejscu i czasie. Każdej planecie przy pisany był odpowiedni zes.taw „usług”, jakich można od niej zażądać. Mogły to być nie tylko przepowiednie, ale i działania wywołujące konkretne złe lub dobre efekty.
Król Kastylii Alfons X (1252—1284), pod którego patronatem przetłumaczono ten traktat z arabskiego, wydał specjalną ustawę na ten temat — tzw. Kodeks Siedmiu Części. Zgodnie z tą ustawą praktyki magiczne, których celem jest szkodzenie innym, mają być karane śmiercią, natomiast zabiegi przeprowadzane z dobrymi zamiarami zasługują nawet na nagrodę.
Tego rodzaju zabiegi, które niezbyt poprawnie nazywano nekromancją, były raczej domeną magii właściwej. Jej zadaniem w przeciwieństwie do praktyk mantycznych, zajmujących się jedynie wróżeniem, było dokonywanie materialnych zmian w otaczającej rzeczywistości. Służyła ona zatem konkretnemu działaniu, nie zaś celom poznawczym. W zależności od środków, za pomocą których ten cel realizowano, rozróżniano magie: demoniczną i naturalną. Magia demoniczna wymagała wyraźnego odwołania się do aktywności duchów, a magia naturalna posługiwała się przede wszystkim siłami przyrody. Należy tu zaznaczyć, że istoty demoniczne w magii pojmowano zgodnie z antycznym rozumieniem tego terminu jako duchy — zarówno dobre, jak i złe. W Kościele od okresu patrystycznego zaliczano je natomiast bez wyjątku do istot złych i wrogich człowiekowi. Jednakże magia demoniczna nie musiała wcale być czarną magią, posługującą się złymi istotami w celu szkodzenia innym ludziom. Wręcz przeciwnie — na ogół wykorzystywano ją do dobroczynnych celów, na przykład w medycynie.
Granica między magią demoniczną i naturalną nie zawsze jest łatwa do ustalenia. Znaki i figury na magicznych talizmanach były przez niektórych autorów uważane za umowę z siłami demonicznymi, a przez innych za skutek działania ciał niebieskich. Na przykład Albert Wielki był zdania, że naturalne działanie gwiazd obejmuje również dzieła rąk ludzkich w postaci talizmanów z odpowiednimi znakami, ale już jego uczeń, Tomasz z Akwinu, ostro ten pogląd krytykował w Summa Theolo-giae. „Jeśli posługujemy się bez zastrzeżeń rzeczami naturalnymi po to, by uzyskać skutki, które im się przypisuje, to nie ma w tym nic zabobonnego ani niedozwolonego; jeżeli dodaje się do tego słowa, litery lub znaki, które zupełnie widocznie nie mają powodować skutku, to są praktyki niedozwolone i zabobonne.
Z jednej strony ciała naturalne działają przez ową formę substancjalną, z drugiej zaś otrzymują one tę formę pod wpływem czynników niebieskich, jest więc prawdą, że czynniki niebieskie udzielają ciałom naturalnym cech aktywnych. Formy ciał sztucznych pochodzą natomiast z koncepcji rzemieślnika, a ponieważ nie są one niczym innym (według Arystotelesa) jak tylko dyspozycją, kategorią i wyobrażeniem, przeto nie mają wcale tych cech naturalnych, które powodują działanie. Ciała sztuczne, nie jako takie, lecz jako substancja zawierająca w sobie materię naturalną, nie mają więc cech, które otrzymują od czynników niebieskich. Porfirius cytowany w «De Civitate Dei» (X, II) św. Augustyna mówi, że <<łącząc według obliczeń astrologicznych części zwierząt, roślin i kamieni z dźwiękami, słowami, figurami i symbolami, ludzie czynią sobie talizmany, które otrzymały od gwiazd siłę tworzenia różnych skutków. Lecz filozof pogański się myli: czary tej magii nie działają pod wpływem ciał niebieskich. One są — powiada biskup Hippony — dziełem demonów, które kpią sobie z dusz uwiedzionych przez swe sztuki». W konstelacji obrazy zwane astronomicznymi działają pod wpływem złych duchów, a dowodem tego jest to, że przejawiają one pewne znamiona pozbawione wszelkiej własnej energii, gdyż postać nakreślona nie jest zasadą działania. Zresztą obrazy astronomiczne różnią się od obrazów nekromantycznych tym, że te ostatnie zawierają w sobie formalne wyzwanie ducha przewrotnego, by zawrzeć z nim pakt słowny, pierwsze natomiast zawierają z siłami piekielnymi umowę milczącą przy pomocy figur i liter” .
Mimo że pogląd Tomasza z Akwinu na sprawę talizmanów uważany był później za reprezentatywny dla oficjalnego stanowiska Kościoła, to jednak nie położył tamy dalszemu ich używaniu. Gorący zwolennik ich stosowania, Paracelsus (1493— 1541), argumentował za rzeczywistym działaniem figur magicznych porównując je do znaku krzyża, który też przecież wpływ wywiera, mimo że jest tylko znakiem. W dziele Archidoxis Magicae podaje Paracelsus szereg szczegółowych reguł dotyczących sporządzania i stosowania amuletów głównie do celów medycznych. Aby sporządzić np. talizman związany z wpływem zodiakalnego znaku Barana, należy w momencie, gdy Słońce znajduje się w pierwszym stopniu tego znaku, przygotować stop żelaza, złota, srebra i miedzi w odpowiedniej proporcji. Gdy zaś Księżyc przechodzi przez ten sam znak, należy we wtorek (dzień Marsa) wygrawerować na wytworzonym z tego stopu przedmiocie odpowiednie figury. Zawiesić ów talizman na szyi można dopiero wtedy, gdy Mars zajmuje dziewiąty dom Słońca. Tak spreparowany amulet „oczyszcza mózg” i „wysusza głowę z wszelkiej flegmy” u.
Aby spotęgować działanie talizmanu, zazwyczaj dołączano doń również inne atrybuty odpowiadającej mu planety, na przykład szlachetny lub półszlachetny kamień, kawałek ziela lub, część z ciała zwierzęcia, któremu owa planeta patronuje. Szesnastowieczny znawca magii, Agrippa von Nettesheim, radzi nawet, żeby w celu wzmocnienia siły amuletu pozostawić go przez pewien czas w miejscu, które jest związane z aktywnością tej planety. Amulety mające potęgować działanie Marsa należało przechowywać w miejscach, gdzie przelewa się krew (np. rzeźnie i pola bitwy), amulety wenusowe zaś w kwitnących ogrodach, domach publicznych, łaźniach i salach tanecznych . Najważniejszą jednak rolę w przygotowywaniu talizmanu oprócz wyznaczonego astrologicznie czasu jego produkcji odgrywały znaki i figury na nim umieszczane. Można je było nakreślić nawet na kawałku pergaminu, by działały już zgodnie z wolą maga. choć oczywiście działanie to byłoby silniejsze po dodaniu innych atrybutów odpowiedniej planety. Wśród znaków umieszczanych na talizmanach spotykamy najczęściej symbole planetarne lub zodiakalne, ich zaszyfrowane odpowiedniki, figuralne przedstawienia planet, a także wizerunki lub imiona związanych z nimi istot demonicznych, cyfry oraz różnego rodzaju napisy w językach hebrajskim, greckim albo łacińskim. Tajemne znaki, tzw. charaktery, miały koncentrować w sobie moc działania danego ciała niebieskiego przez jego obrazowe upostaciowanie. Aby opracować graficzny zapis działania planety lub jakiejkolwiek gwiezdnej konstelacji, posługiwano się różnymi metodami. Jedna z nich, którą Agrippa von Nettesheim zalicza do fizykalnego działu magii, polega na obserwacji wyglądu związanych z daną planetą przedmiotów: minerałów, części roślinnych i zwierzęcych oraz znaków na dłoni. Jego zdaniem można odnaleźć w nich pewne linie, znaki i figury, w których ze szczególną siłą wyrażają się właściwości odpowiadających im ciał niebieskich. Ich schematyczny obraz również zawierać będzie ten wpływ w niejako skondensowanej postac. Inna metoda proponowana przez tego autora polega na łączeniu odpowiednimi liniami punktów figury geomantycznej, również zawsze związanej z jakimś ciałem niebieskim, lub kolejnych cyfr w planetarnym kwadracie magicznym. Kwadraty takie, które też same w sobie zawierały moc magicznego talizmanu, miały formę równo podzielonej tablicy wypełnionej cyframi w określonym porządku. Najmniejszy z nich, odpowiadający Saturnowi, składał się z dziewięciu cyfr umieszczonych w trzech rzędach. Suma cyfr w każdym z nich, czy to wzdłuż, poprzek, czy po przekątnej, wynosi zawsze piętnaście. Gdy połączy się liniami kolejne cyfry od jednego do dziewięciu, otrzymuje się w pewnym przybliżeniu figurę, która ma. być tajemnym znakiem Saturna. Innym planetom odpowiadają podobne kwadraty o większej liczbie cyfr w każdym rzędzie (im bliżej Ziemi w systemie geocentrycznym, tym jest ich więcej, np. magiczny kwadrat Księżyca ma ich dziewięć, a suma ich wartości wynosi zawsze 81). Zdaniem Agrippy von Nettesheim wygrawerowanie takiego kwadratu o odpowiedniej porze i w odpowiednim metalu wywołuje pożądane magiczne efekty. Kwadrat Saturna sporządzony z ołowiu w warunkach korzystnych aspektów tej planety oddziaływać ma korzystnie w stosunkach z wysoko postawionymi osobami „.
Oprócz magicznych „charakterów” w postaci znaków tajemnych spotykamy również na amuletach napisy w znanych językach. Bardzo często są to napisy hebrajskie. Język ton uważany był za obdarzony szczególną mocą magiczną, gdyż właśnie w nim zostało spisane objawienie biblijne. Orygenes sądził, że słowa hebrajskie przetłumaczone na inny język tracą ową właściwą im moc. Agrippa von Nettesheim był zdania, że pismo hebrajskie zostało sporządzone na wzór konstelacji gwiezdnych, a forma i znaczenie poszczególnych liter, odpowiadające im liczby oraz ich wzajemne relacje zawierają wiele niebiańskich tajemnic. Dlatego też właśnie w tym języku najchętniej sporządzano napisy na astrologicznych amuletach. Były to na ogół słowa lub tylko poszczególne litery odpowiadające istotom duchowym, przeważnie związanym z określonymi ciałami niebieskimi. W literaturze magicznej istniały szczegółowe reguły przyporządkowania określonych liter ciałom niebieskim, a także metody układania z nich imion istot duchowych, które tym ciałom odpowiadają. Imię złego lub dobrego demona przypisanego każdemu człowiekowi odnajdywano przeliczając w odpowiedni sposób układ planet w jego horoskopie na zestaw liter hebrajskich. Uzyskane za pomocą tych metod imiona duchów grawerowano na amuletach w oryginalnej hebrajskiej wersji lub w słabiej ». działającej transkrypcji greckiej lub łacińskiej. Miało to wiązać działanie tych istot z amuletem i przez to zapewniać mu większą skuteczność.
Inną metodą przydawania amuletowi mocy istot duchowych było umieszczanie na nim ich wyobrażonych podobizn. Wszystkie znane ciała niebieskie, znaki zodiaku, dekany. a nawet poszczególnie stopnie pasa zodiakalnego miały bowiem nic tylko swoje imiona, lecz także wizerunki. Na przykład planetę Saturn przedstawiano zwykle jako starca z kosą w ręku. Oczywiście, sam sposób przedstawiania, a niekiedy nawet i atrybuty takiej figury zmieniały się w ciągu wieków. Dlatego w literaturze astromagicznej napotykamy całe zestawy wizerunków tej samej istoty. Trudno dziś dociec, jak wiele takich przedstawień spełniało magiczne funkcje. Agrippa podaje, że jeden z nich został ofiarowany królowi Hiszpanii przez jego narzeczoną. Przedstawiał on Księżycowego smoka umieszczonego wśród złota i klejnotów na bogato zdobionym pasie. Wizerunek tego uskrzydlonego potwora o głowie jastrzębia był od dawna uważany za magiczny amulet o działaniu szkodliwym lub dobroczynnym w zależności od pory. w której go wykonano. W tym wypadku, świadomie e/y nie, ofiarowano królowi tę pierwszą jego odmianę. Gdy król ów pas z amuletem założył, poczuł się jakby owinięty przez węża. Później zaś dowiedziawszy się o magicznej mocy tego przedmiotu zerwał z narzeczoną. Podobnych opowieści możemy odnaleźć w literaturze magicznej sporo. Lecz nie tylko w magicznej. Legendy o cudownej mocy takich talizmanów spotykamy przecież niemal w całej spuściźnie kulturowej po minionych stuleciach. Ich ślad odnajdujemy również w „Melancholii I” Diirera w postaci magicznego kwadratu, który zapewniać miał dobroczynny wpływ Jowisza. W tym wypadku chronił on od posępnego i melancholijnego działania Saturna, pełnił zatem funkcję „lekarstwa dla duszy”. Ten „psychokorekcyjny” aspekt działania amuletów znalazł się prawdopodobnie w rycinie Diirera pod wpływem pism współczesnego temu artyście Agrippy von Nettesheim, który doradzał zmieniać niepożądane skłonności i stany duszy takimi właśnie środkami. W ten sposób pewne cechy psychiczne nadane podczas narodzin przez złowrogą planetę mogą być modyfikowane przez związane z talizmanem działanie innej, bardziej dobroczynnej. Tego rodzaju manipulowanie wpływami poszczególnych ciał niebieskich można było przeprowadzać na wiele sposobów. W Centiloąuium, dziele przypisywanym Ptolemeuszowi, znajdujemy wskazówkę, że należy również wykorzystywać negatywne wpływy planetarne zgodnie z homeopatyczną zasadą „podobne leczy podobne”. „W wyborze dni i godzin rób użytek ze złych planet w takim samym umiarkowanym zakresie, w jakim doświadczony lekarz stosuje trucizny dla przeprowadzenia kuracji”. Inne zdanie z tego samego traktatu głosi, że „mędrzec udoskonala oddziaływanie nieba podobnie jak rolnik — przez uprawę — udoskonala przyrodę” 20. Właśnie magia astrologiczna z bogatym zestawem najróżnorodniejszych talizmanów i innych środków magicznych miała być głównym narzędziem takiego udoskonalenia.
Wpływ gwiazd mógł być modyfikowany nie tylko przez techniki magiczne. Oprócz zaklinania gwiazd można było je także przebłagać. Do czasów chrześcijańskich były one bezpośrednim adresatem takich próśb. Później stały się tylko pośrednikiem. Według Agippy modlitwy działają dzięki mocy przyciągania sił gwiezdnych. Arabski astrolog Albumasar podaje nawet konkretne wskazówki, kiedy należy się modlić, aby modlitwa była wysłuchana („jeżeli ktokolwiek prosi o coś Boga, wtedy gdy głowa smoka znajduje się w koniunkcji z Jowiszem, a Księżyc w środku nieba, to jego prośba zostanie spełniona”). O metodzie tej pisze Piotr z Abano, że dwukrotnie sam ją sprawdził. Prawdopodobnie tego rodzaju twierdzenia spowodowały spalenie jego kości po śmierci wskutek potępiającego wyroku inkwizycji. Innego wybitnego astrologa tej epoki, Cecca d’Ascoli, przed stosem nie uchroniło nawet to, że powyższą regułę interpretował bardziej prawowiernie pisząc, że przez słowo „Bóg” należy rozumieć raczej zwierzchność państwową21. Tego rodzaju sformułowania niebezpiecznie już trąciły praktykami dawnych pogańskich religii gwiezdnych. Bezpieczniej było już. tak jak to czynił współczesny im lekarz i alchemik Arnaldo de Vil-lanova (1235—1311), łączyć astromagiczne praktyki z chrześcijańskimi inwokacjami. Złoty talizman sporządzany pod wpływem zodiakalnego znaku Barana radził on wyświęcać w imię Jezusa Chrystusa, który jako jagnię zbawia grzechy tego świata. Miał wtedy ów talizman przynosić swojemu właścicielowi wszelką pomyślność oraz chronić od złych duchów i chorób22. Nie uchronił on jednak autora tych porad od kłopotów z inkwizycją. Władze kościelne łatwiej mogły tolerować samą magię, zwłaszcza magię naturalną, która niewiele odbiegała od ówczesnych nauk przyrodniczych, niż próby łączenia astromagieznych praktyk i przekonań z religią. Chrześcijaństwo wyrosło przeeież na gruzach dawnych religii gwiezdnych, które w początkowym okresie jego istnienia były dlań najgroźniejszym konkurentem. Stąd też magia astrologiczna (szczególnie wtedy, gdy jej praktyki zbliżały się do dawnego kultu gwiazd) była na ogół ostro przez Kościół zwalczana i prześladowana. W związku z tym astrologia silniej ciążyła ku ówczesnym formom naukowego światopoglądu, opierającego się głównie na fizyce arystotelesowskiej, która swoim autorytetem sankcjonowała wiele spośród jej twierdzeń. Tym samym jednak rozluźniały się więzy łączące astrologię z magią i okultyzmem.
http://cud-24.info.plTen post został edytowany przez Autora dnia 20.11.18 o godzinie 20:46 -
Bardzo często osoby zwracają się do mnie z zapytaniem, jak poznać czy związek jest karmiczny i co to w ogóle znaczy. Niektórzy są szczęśliwi, gdy słyszą, że ich związek mimo wszystko jest karmiczny i cieszą się, że „do końca życia będą razem”, lub też słyszymy takie okrzyki „ tak, wiedziałam, że ten związek jest karmiczny, dlatego tak się męczę”. Miłość nie jedno ma imię a miłość karmiczna to coś wyjątkowego. Uczucie, że znamy kogoś bardzo długo mimo tego, że go przed chwilą poznaliśmy jest czymś wyjątkowym, czymś z czym często zwracacie się do mnie o pomoc
Karmiczna miłość jest ogromnym szczęściem dla człowieka i spotkanie z nią jest bardzo czytelne. Taka miłość nie złamie podstawowej zasady istnienia, jaką jest wola człowieka. Rozkwitnie w radości, dając szczęście swoją obecnością, albo zniknie na zawsze, kiedy się jej ktoś wyrzeknie. Karmiczna miłość. Ezoterycy uważają, że spotkanie karmicznej miłości jest zapisane w sprzyjającym układzie planet, dlatego osoby połączone takim uczuciem prędzej czy później się odnajdą. Karmiczna miłość to uczucie wybranych, szczęśliwych i wyjątkowych ludzi. Karty tarota wskażą odpowiedni kierunek poszukiwania bliźniaczego płomienia. Zapraszam również do odwiedzenie mojego bloga, gdzie piszę o tym jakie są objawy miłości karmicznej.
Miłość karmiczna… sama myśl o niej potrafi wzbudzić wiele emocji w człowieku i jest wiele osób, które o niej marzą, które jej wyczekują i które chciałyby jej doświadczyć. Miłość karmiczna jawi się w naszej wyobraźni jako coś pięknego, coś, na co warto czekać i co warto przeżyć.
Miłość karmiczna wybucha nagle, to jest silne uczucie, które łączy ze sobą partnerów, wiedzą, że są sobie pisani, że idealnie do siebie pasują, po prostu nic nie trzeba zmienić czy to w charakterze czy w zachowaniu, oni będą dopełniać się jak dwie połówki jabłka. Karmiczna miłość, czy też ogólnie mówiąc, karmiczne związki są powiązane z cierpieniem i z reguły nie są łatwe. Przynajmniej do pewnego momentu. Być może znasz taką sytuację: spotykasz człowieka, patrzysz mu w oczy i nie wiesz, co z tobą się dzieje, ponieważ nagle jest wszystko inaczej. Karmiczna Miłość, to nic innego jak Miłość , która poprzez jakies przeciwności w innym wcieleniu nie mogła być zrealizowana. Dostajemy od nieba kolejna szansę. Nie jest jednak łatwo taką Miłość dopełnić dlatego że pojawiają się przeszkody, blokady itp. Wyraża najczystszą wibrację miłości uniwersalnej. Pozytywnie doświadczana jest liczbą uważnego, oddanego i tolerancyjnego nauczyciela, mistrza, przewodnika. Człowieka spełnionego świadomego swego ciała i ducha.
Karmiczna miłość jest ogromnym szczęściem dla człowieka i spotkanie z nią jest bardzo czytelne. Taka miłość nie złamie podstawowej zasady istnienia, jaką jest wola człowieka. Rozkwitnie w radości, dając szczęście swoją obecnością, albo zniknie na zawsze, kiedy się jej ktoś wyrzeknie. Związki karmiczne bywają silne, bo przedstawiają silny rezonans i wibrację z danymi wzorcami. Często wspomagane przez sentyment do przeszłości. Dopóki ten rezonans trawa, dopóty można mówić o silnej więzi karmicznej, której nieraz człowiek myśli, że nie da się pozbyć. -
Początek klątwy możemy zauważyć, gdy wszyscy bez żadnego powodu odwracają się od nas. Tracimy najbliższe nam osoby, lub cierpimy na skutek ich nieuleczalnych chorób. Przykładów można podawać mnóstwo, chociaż nie zawsze musi to być klątwa czy urok. Może to być zwykłe opętanie przez byty astralne. Boimy się lub wstydzimy się zwrócić do kogoś, kto nam pomoże. A życie jest krótkie, więc czy warto cierpieć, zadawać sobie ból i przy tym innym? Czasami niewinna rozmowa z osobą, która zrozumie i będzie mogła wyjaśnić niektóre sprawy, może zmienić nasze życie. Czasami założenie tylko odpowiedniego amuletu może odwrócić zły los.
Przyczyną klątwy mogą być objawy takie jak przy opętaniu, czy nawiedzeniu przez byty astralne :
- nadpobudliwość nerwowa,
- dążenie do samookaleczeń i robienie krzywdy innym,
- choroby przewlekłe, zwłaszcza na tle nerwowym,
- niepowodzenie życiowe,
- dręczenie przez innych
- nieporozumienia partnerskie,
- uzależnienie od innych,
- brak własnej woli i woli życia,
- koszmary w czasie snu, bezsenność, lęki,
- klaustrofobia,
- uczucie, jakby cały świat się zwalił nam na głowę,
- samotność.
Podobnie jak fale radiowe przenoszą nasz głos lub dźwięki muzyki i dzięki temu możemy słuchać programy radiowe, rozmawiać przez komórkę i oglądać telewizję tak i nasze emocje niosą nasze myśli, wyobrażenia, życzenia lub … klątwę. Im większa emocja (niezależnie od tego pozytywna czy negatywna) tym skuteczniej dociera informacja do osoby, do której jest skierowana. Przy klątwie musi powstać przesłanka – przyczyna wywołująca dużą emocję i najczęściej nie wyłącznie osobistą a dotyczącą większej ilości osób. W tym przypadku emocją ma być znacznie większa, bardziej skondensowana, zagęszczona, bardziej globalna, wręcz ma tworzyć egregor emocjonalny. To tak jakby naładować duży akumulator, aby mogło powstać potężne rozładowanie. Przesłanka powodująca podobną emocję nie musi pochodzić tylko od jednej osoby,
Długotrwała akumulacja nieprzeżytych i niewyładowanych negatywnych emocji stopniowo tworzy taki egregor – kondensator naładowany energią negatywnych emocji. Gdy cierpienie dochodzi do granic wytrzymałości lub w chwilach skrajnej rozpaczy przedstawiciel takiego egregora wypowiada przekleństwo i daje upust całej tej energii. Tak powstaje klątwa, więcej na http://cud-24.info.pl -
Nic nie cieszy bardziej niż szczęśliwa miłość. Jednak kiedy się kończy, ból i cierpienie są ogromne. Porzuceni partnerzy zrobią wiele, by odzyskać ukochanego. Wiele zapłakanych osób szuka w sieci sposobów na reanimowanie wystygłych uczuć.
Zastanów się jakiej miłości oczekujesz, romantycznej, braterskiej, przyjacielskiej? Tylko tutaj rytuał dla samotnych serc, które niecierpliwie pragną wielkiej miłości i namiętności. Dowiedz się jak przy pomocy prostego czaru przyciągnąć miłość, szczęście i bogactwo. To skuteczny sposób na polepszenie życia i odniesienie sukcesu. Urok miłosny to nie zabawa.
Źle przeprowadzony rytuał może wywołać katastrofalne skutki. Bez stosownej edukacji, możemy powołać na świat najgroźniejszą magię, z jaką ludzkość miała kiedykolwiek do czynienia. Jak uchronić się przed mrokiem? Najlepiej go nie szukać. Skupmy się jednakże na szukaniu szczęścia. Rytuał dla samotnych serc, które niecierpliwie pragną wielkiej miłości i namiętności
Urok miłosny działa jak prawdziwe uczucie miłości, tyle, że ze zwielokrotnioną siłą, dzięki czemu posiadamy złudzenie, że świat jest piękniejszy, Ci są mili a my jesteśmy po prostu szczęśliwi nie za bardzo wiedząc dlaczego tak się dzieje. Klątwa miłosna może zostać rzucona nieomalże natychmiastowo. Pyk i nagle ni stąd ni z owąd czujemy potrzebę bliskości z tą drugą osobą.
Moje uroki działają stopniowo, uczucie rozwija się powoli. Chociaż, klątwa jest próbą zapanowania nad drugą osobą, nie musi być nie dobra. Jeżeli już została rzucona z powodu dobrych zamiarów, nawet inaczej – jest pozytywna. Czarna magia jednakże czyli czarnoksięstwo stara się podporządkować swym celom złe i groźne moce tajemne, demony, wampiry i diabły korzystając z mniej albo bardziej niełatwych formuł, obrzędów i zaklęć.
http://cud-24.info.pl/urok-milosny-magia-odczyniania/Ten post został edytowany przez Autora dnia 21.11.18 o godzinie 19:09 -
Czarna Magia czy Biała Magia. Magia jest magią o podział to tylko teoria którą sztucznie dzielą pewne społeczności i grupy. Magia może mieć wymiar negatywny lub pozytywny a na to składa się wiele elementów. Podstawowy kto jest nadawcą a kto jej odbiorcą. I najważniejsze: jakie działania skąd skierowane i w jakim celu.
Jest wiele systemów magii zależy skąd ona się wywodzi. Może być magia o korzeniach pogańskich wywodzących si z chrześcijaństwa jak wywodząca swe korzenie z judaizmu. Czy ma być bramą do realizacji egoistycznych czy szczytnych planów lub celów.
Inną płaszczyzną magii jest okultyzm czy demonologia. Jednak wszystkie się zazębiają gdy chodzi o potencjalne skutki jakie niosą i efekty końcowe. Magia to energia która odpowiednio przetworzona może być potężną bronią, wszystko zależy od osoby która jej doświadcza i w jakim celu.
Wróćmy do definicji Czarna Magia.
do wyszukiwania
Rodzaj praktyk magicznych stosowanych w złych intencjach lub opartych na wierze w możliwość odwoływania się do złej części sił demonicznych, pojmowanych jako osobowe przeciwieństwa sił dobra i światła.
Wracamy się do pytania Czarna czy Biała Magia i jaki mają sens w swoim działaniu?
Bo mówiąc krótko ta magia towarzyszy nam na co dzień. To tylko furtka byśmy otarli się o jej negatywne akcenty. Czyli potocznie mówiąc Czarną Magię. Ktoś pcha się w autobusie i zdarza się nam w impulsie złości krzyknąć: "A niech cię diabli weźmie!"
Zły urok został rzucony, nieświadomie. Pomyśl więc co może świadome działanie spowodować u obiektu na który zostaje ona ukierunkowana.
“Fizyczna czynność rytualnie odzwierciedla treść klątwy”
Czarna Magia czy Biała Magia. Magia jest magią o podział to tylko teoria którą sztucznie dzielą pewne społeczności i grupy. Magia może mieć wymiar negatywny lub pozytywny a na to składa się wiele elementów. Podstawowy kto jest nadawcą a kto jej odbiorcą. I najważniejsze: jakie działania skąd skierowane i w jakim celu.
Jest wiele systemów magii zależy skąd ona się wywodzi. Może być magia o korzeniach pogańskich wywodzących si z chrześcijaństwa jak wywodząca swe korzenie z judaizmu. Czy ma być bramą do realizacji egoistycznych czy szczytnych planów lub celów.
Inną płaszczyzną magii jest okultyzm czy demonologia. Jednak wszystkie się zazębiają gdy chodzi o potencjalne skutki jakie niosą i efekty końcowe. Magia to energia która odpowiednio przetworzona może być potężną bronią, wszystko zależy od osoby która jej doświadcza i w jakim celu.
Wróćmy do definicji Czarna Magia.
do wyszukiwania
Rodzaj praktyk magicznych stosowanych w złych intencjach lub opartych na wierze w możliwość odwoływania się do złej części sił demonicznych, pojmowanych jako osobowe przeciwieństwa sił dobra i światła.
Wracamy się do pytania Czarna czy Biała Magia i jaki mają sens w swoim działaniu?
Bo mówiąc krótko ta magia towarzyszy nam na co dzień. To tylko furtka byśmy otarli się o jej negatywne akcenty. Czyli potocznie mówiąc Czarną Magię. Ktoś pcha się w autobusie i zdarza się nam w impulsie złości krzyknąć: "A niech cię diabli weźmie!"
Zły urok został rzucony, nieświadomie. Pomyśl więc co może świadome działanie spowodować u obiektu na który zostaje ona ukierunkowana.
“Fizyczna czynność rytualnie odzwierciedla treść klątwy”Ten post został edytowany przez Autora dnia 20.11.18 o godzinie 17:29 -
Urok miłosny. Magia odczyniania.
Pozwól sobie pomóc i uwierz że magia miłosna jest tym co pozwoli Tobie odnaleźć drugą połowę. Skuteczność obecnie stosowanych technik i metod bowiem to inspiracji działań naszych dziadów i pradziadów. To esencja i siła która otwiera podświadomość, umysł i duszę.
CUD, jak sama nazwa portalu sugeruje zajmujemy się działaniami na trzech płaszczyznach rozwoju: ciała, umysłu i duszy. Te trzy scalone układy tworzą z człowieka kompatybilny komputer. Wszystkie są ze sobą połączone, i jedno bez drugiego czy trzeciego nie może funkcjonować.
To magia która wyzwala nowe pokłady energii i pozwala nam czerpać radość z bycia szczęśliwym. Szczęśliwym bo jesteśmy z kimś kogo kochamy, kogo szanujemy, kogo pragniemy. To nie zmusza nas do rezygnacji z innych życiowych obowiązków czy przyjemności. Zauroczenie drugiej połowy więc stanowi nas cel. Cel w którym widzimy określony efekt działań jakie zostały obrane by został osiągnięty. To także usunięcie wszelkich negatywnych energii jakie zachodzą w trakcie potencjalnych działań. Gdyż karma na wielu płaszczyznach stanowi odbicie naszej egzystencji, naszych poczynań i działań. Wszystkie przeprowadzane działania w trakcie rytuałów są dostosowane do indywidualnych potrzeb każdego z Nas. Urok miłosny czy magia odczyniania
Każdy urok miłosny to koncepcja łańcuchowa która wymaga systematycznych działań. Korygujących działań na każdym etapie by wyeliminować bądź zminimalizować negatywne skutki jakie zostały z przeszłości na każdej z płaszczyźnie.Ten post został edytowany przez Autora dnia 21.11.18 o godzinie 19:07 -
Aby mieć możliwość przeczytania tego posta musisz być członkiem grupy Ezoteryka
-
potencjał ludzkit to efekty synergii wykształcenia, doświadczenia i ciągłego rozwoju zapewne ktoś powie. Takie pytania często zadają mi ludzie. Zadają je osoby w różnym wieku. Zarówno młodzi, jak i dojrzali. Takie pytania odnoszą się do tożsamości i duchowości człowieka.
Jak rozumieć tożsamość człowieka w kontekście coachingu i ogólnie pomagania ludziom? O tożsamości możemy myśleć jako o indywidualnym postrzeganiu siebie, przekonaniach na temat swój i swojej wartości, czyli o potencjale człowieka. W modelu Diltsa, którym posługuję się, prowadząc coaching, poziom tożsamości znajduje się o poziom wyżej niż wartości i przekonania i jednocześnie sięga głębiej do psychiki ludzkiej. Na poziomie tożsamości pytam w coachingu: „Kim jesteś?”.
„Ja nie wiem, kim jestem. Mieszkam tu, a nie wiem, skąd pochodzę”. Zarządzanie potencjałem ludzkim (inaczej: społecznym) to wyzwolenie wewnętrznych umiejętności, chęci pracowników poprzez kładzenie nacisku na kreatywność, innowacyjność (pomysł) ludzi (już począwszy od rozmowy kwalifikacyjnej). Dzięki świadomości wielu aspektów ludzkiego potencjału, jako Coach mogę konstruktywnie towarzyszyć Tobie w świadomym identyfikowaniu posiadanych zasobów. Na podstawie odkrytych w ten sposób zasobów tworzone przez Ciebie strategie osiągnięcia rezultatów są wyjątkowo skuteczne. -
MAGIA MIŁOSNA, RYTUAŁY MIŁOSNE/powrót partner, na ożywienie relacji w związku, blokadkochanke/-ka,przyciagnięcie drugiej połówki,oczyszczanie aury/zdejmowanie krzyży i blokad karmicznych,udrażnianie czakramów i meridiów,zabiegi antydepresyjne i antynerwicowe,zdejmowanie klatw,uroków, przekleństw oraz bytow nieczystych.
Rytuały miłosne na ożywienie miłości w aktualnym związku, wzbudzenie miłości, w celu znalezienia miłości,a także rytuały na osłabiania barier i przeszkód w związku, afirmacja zakorzeniająca się w podświadomości obiektu westchnień, rytuały całoroczne pt ''Węzeł miłości'' w celu odzyskania ukochanej osoby, przyciągnięcie drugiej połowy
Przez wiele lat dzień po dniu poświęcałem i poświęcam mój czas dla osób zakochanych, które przez własne błędy, wpływ z zewnątrz lub nagromadzenie negatywnych energii utraciły ukochaną osobę. Drugim kierunkiem mojej praktyki są osoby samotne, które od lat bezskutecznie szukają swojej drugiej połowy. Każdego dnia otrzymuję listy z prośbą o pomoc. Każda sytuacja jest inna, gdyż każdy człowiek jest indywidualistą i to, co tworzy może być podobne, ale nigdy nie jest takie samo, jak działania lub twory innego człowieka. Każdy związek, każda miłość jest inna i niepowtarzalna. Wiem, że otrzymałam te nadprzyrodzone właściwości i nadzwyczajną energię by pomagać innym, ale jestem tylko człowiekiem, który nie może pomóc wszystkim.
Jeżeli pragniesz wyeliminować:
- strach, niepewność
- nerwice, stany depresyjne
- problemy przekraczające możliwości organizmu
- niewytłumaczalne przeszkody życiowe
- aby czuć się bezpiecznie
- łapać okazje
-żeby życie układało się po twojej myśli
- by przyciągnąć odpowiednią pracę , właściwego partnera, pieniądze ,zdrowie
- problemy przekraczające możliwości organizmu
- pozbyć się niewytłumaczalne przeszkód życiowych
- Uwolnić się od pecha, który ciągle Ci towarzyszy
- Twoje Negatywne wspomnienia odejdą w zapomnienie
- Jeżeli rzucił ktoś na Ciebie zły urok Uwolnisz się od niego!
-uwolnienie od blokad: finansowych, seksualnych, kariery, miłości, komunikacji,
- Chciałbyś poczuć się zdrowsza, lekka i energiczna
- Napływ miłości, jaką odczujesz od świata, rodziny i partnera
- stopniowo zacząć uwalniać się od uzależnień
- Odzyskać radość życia, optymizm, wiarę w siebie i swoje możliwości
To oczyszczenie energetyczne jest tym czego potrzebujesz...
wszystkie sposoby zawiodły sprawdź mnie i moje możliwości i umiejętności
Niewielkim kosztem szybko zaczniesz żyć szczęśliwym życiem
Rytuały miłosne i inne na każdą okazję,uwalnianie od klątw
Rytuały miłosne na ożywienie miłości w aktualnym związku, wzbudzenie miłości, w celu znalezienia miłości,a także rytuały na osłabiania barier i przeszkód w związku, afirmacja zakorzeniająca się w podświadomości obiektu westchnień, rytuały całoroczne pt ''Węzeł miłości'' w celu odzyskania ukochanej osoby, przyciągnięcie drugiej połowy
Przez wiele lat dzień po dniu poświęcałem i poświęcam mój czas dla osób zakochanych, które przez własne błędy, wpływ z zewnątrz lub nagromadzenie negatywnych energii utraciły ukochaną osobę. Drugim kierunkiem mojej praktyki są osoby samotne, które od lat bezskutecznie szukają swojej drugiej połowy. Każdego dnia otrzymuję listy z prośbą o pomoc. Każda sytuacja jest inna, gdyż każdy człowiek jest indywidualistą i to, co tworzy może być podobne, ale nigdy nie jest takie samo, jak działania lub twory innego człowieka. Każdy związek, każda miłość jest inna i niepowtarzalna. Wiem, że otrzymałam te nadprzyrodzone właściwości i nadzwyczajną energię by pomagać innym, ale jestem tylko człowiekiem, który nie może pomóc wszystkim.
http://cud-24.info.pl/rytualy-i-zaklecia/Ten post został edytowany przez Autora dnia 21.11.18 o godzinie 11:03 -
Czym jest spętanie miłosne i jakie ma korzenie. Skąd się wywodzi i w jakim celu powstał. To tunele miłości z których niema drogi ucieczki. Uwolniony od klątwy, a jednak spętany nią po krańce czasu. Chwila, godzina, miesiąc i rok cały,
Gdy mnie poraził na zawsze i wszędzie blask twoich oczu, które mnie spętały. Daremnie starano się opisać ten rodzaj doświadczania czasu, przeżywany podczas uroku miłosnego: porównywano go do błogosławionego czasu słuchania dobrej muzyki, do zauroczenia miłosnego, do stanu pogody ducha lub do zatopienia się w modlitwie.
W magii miłosnejjest wiele sposobów na zdobycie tego jedynego, nawet rzekłabym setki, tysiące. Jednak do każdego najważniejsze jest indywidualne podejście i dobranie odpowiedniego rytuału, uroku. Gdy mnie twe oczy spętały, o pani. Czas mi się groźny nie wydawał wcale ...Ten post został edytowany przez Autora dnia 25.11.18 o godzinie 18:30