Temat: Dialog buddyzmu z Nauką

The Mind & Life Institute http://www.mindandlife.org/

The Mission of the Mind & Life Institute is to promote and support rigorous, multi-disciplinary scientific investigation of the mind which will lead to the development and dissemination of practices that cultivate the mental qualities of attention, emotional balance, kindness, compassion, confidence and happiness.


Dialog buddyzmu z Nauką:

The Mind and Life Dialogues began in 1987 as a joint quest between scientists, philosophers and contemplatives to investigate the mind, develop a more complete understanding of the nature of reality, and promote well-being on the planet. Originally small, private dialogues with His Holiness the Dalai Lama and a few scientists and scholars, the Mind and Life Dialogues have since grown to include large public conferences that have embraced a variety of poignant, contemporary topics and questions including Physics and Cosmology, Neuroplasticity, Destructive Emotions, Education, Altruism, Economics and Ethics.

Temat: Dialog buddyzmu z Nauką

Oto fragment wstępu do książki „Nowa Fizyka i Kosmologia”:

„Fizyka i kosmologia dwudziestego wieku przedstawia nam zrozumienie świata, całkowicie przeczące całemu zestawowi pojęć, które odziedziczyliśmy po wieku XIX. Ich twórcy, tytani nauki tacy jak Galileusz i Newton, Kopernik, Kepler, Faraday i Maxwell, dysponowali całkowicie odmienną metodologią badań, mieli inne rozumienie Wszechświata niż średniowieczni i antyczni filozofowie. Nowa nauka bazowała na eksperymencie, systematycznych obserwacjach i nowatorskich, teoretycznych modelach. Sukces nowej nauki, zarówno w kwestii zdolności przewidywania, jak i skuteczności wyprodukowanych maszyn, był zdumiewający. Teoria dynamiki Newtona została zastosowana w odniesieniu do ruchu ciał niebieskich, tłumacząc ich trajektorie tymi samymi oddziaływaniami, które można spotkać również na Ziemi - rzecz nie do pomyślenia dla antycznych greckich filozofów. Do nowej nauki o elektromagnetyzmie włączono optykę i stworzono rozbudowaną teorię pola oddziaływań sił elektrycznych i magnetycznych a nawet, w analogiczny sposób, grawitacyjnych. Pod koniec XIX wieku sukces fizyki był tak ogromny, że między innymi lord Kelvin oświadczył, iż Wszechświat w całości został już zbadany, a do uzupełnienia zostało tylko parę nieistotnych szczegółów. Był jednak wystarczająco bystry, by wskazać na horyzoncie dwie "chmury", nie pasujące do tego optymistycznego poglądu: bezowocne poszukiwania eteru Michaelsona i Morleya oraz fakt, iż teoria nie była w stanie przewidzieć spektrum światła emitowanego przez materię w wysokich temperaturach. Pierwsza "chmura" przyniosła teorię względności, natomiast druga - mechanikę kwantową. Okazało się, że nawet jeśli lord Kelvin był arogancki, to był również przewidujący. W ciągu trzech stuleci rozwoju klasycznej fizyki i kosmologii, mechanistyczny i materialistyczny charakter teorii fizycznych zdominował myślenie ludzi na Zachodzie również poza obrębem tej dziedziny nauki. Dzięki pracy takich filozofów jak Kartezjusz, Kant czy Locke, filozofia znalazła się pod wpływem nauki. Nauki o życiu także zaczęły poszukiwać swojej drogi rozwoju, która byłaby równie precyzyjna jak fizyczna metodologia. Genetyka, ewolucjonizm i biologia komórkowa zajęły miejsce biologii całych organizmów i historii naturalnej. Sam umysł, dotychczas rozumiany jako manifestacja duszy, z czasem również stał się częścią mechanistycznego modelu Wszechświata. Na początku XX wieku siedemnastowieczna fizyka podbiła przyległe obszary wiedzy i przygotowywała się do ataku na sam umysł. Zachód został zdominowany przez jeden, obowiązujący, mechanistyczny paradygmat i związaną z nim materialistyczną metafizykę. Z nastaniem XX wieku teorie mechaniki kwantowej i względności stały się nieporównywalnym do niczego, co miało miejsce do tej pory, wyzwaniem dla współczesnego poglądu na świat. W dalszym ciągu próbujemy zrozumieć ich implikacje, kwestionując odziedziczone po ubiegłych stuleciach proste i mechanistyczne rozumienie natury materii i kosmosu, zastępując te przestarzałe poglądy danymi, nie pasującymi już do niesionego przez nie obrazu świata. Co więcej, zarówno teoria mechaniki kwantowej jak i względności przypisują nową rolę obserwatorowi. Trudno przecenić wagę tych odkryć. Konsekwencje odkryć XX wieku dla współczesnej fizyki i kosmologii są przeogromne, zmieniają rozumienie czasu i przestrzeni, ostatecznej natury materii i ewolucji Wszechświata. Wywierają istotny wpływ na nasze filozoficzne dywagacje. Skoro filozoficzne implikacje nowej fizyki wciąż są na Zachodzie odkładane na bok, jakiż temat mógłby być lepszy na rozmowę z jednym z najbardziej znanych przedstawicieli buddyzmu? Dalaj Lama, pełniący rolę duchowego przywódcy Tybetańczyków, jest doskonale obeznany w buddyjskiej filozofii, epistemologii i tantrycznym mistycyzmie. Wszyscy byliśmy ciekawi jego reakcji na konceptualne rewolucje sprowokowane odkryciami współczesnej fizyki, chcieliśmy również omówić z nimi ich filozoficzne powiązania. Chociaż buddyzm niewiele ma do czynienia ze szczegółowymi teoriami nowoczesnej nauki, od dawna bada fundamentalną naturę zjawisk i umysłu, dogłębnie analizuje doświadczenie, rozumowanie, przyczynowość oraz rolę koncepcji i teorii w naszym myśleniu. Buddyjska refleksja obejmuje również historię fizycznego Wszechświata i proponuje wersję wydarzeń nie odbiegającą od poglądów współczesnych kosmologów. W odpowiedzi na grad pytań Dalaj Lamy, trzech fizyków i dwóch astrofizyków naświetlało odkrycia nauki z zakresu mechaniki kwantowej, teorii względności i współczesnej kosmologii. Po południu spotkania przybierały luźniejszy charakter; ich tematem były niezwykle interesujące, filozoficzne implikacje idei rozpatrywanych na porannych wykładach. Wielce pomocny okazał się harwardzki filozof i azjatycki historyk prof. Tu Weiming, który rozumiejąc zarówno wschodnią jak i zachodnią filozofię poszerzał nasze horyzonty. W miarę podejmowanych prób lepszego zrozumienia paradoksalnych zjawisk, które są opisywane w "Nowej Fizyce i Kosmologii", każdego dnia rozmowy stawały się coraz ciekawsze. Dalaj Lama brał żywy udział w tych dyskusjach. Piątego dnia austriacki fizyk, prof. Anton Zeilinger, z pełnym uznaniem nazwał Dalaj Lamę prawdziwym człowiekiem nauki i zaprosił go do swojego laboratorium w Innsbrucku.”

Temat: Dialog buddyzmu z Nauką

Zbigniew Modrzejewski:

Oto fragment wstępu do książki „Nowa Fizyka i Kosmologia”:

„Buddyjska refleksja obejmuje również historię fizycznego Wszechświata i proponuje wersję wydarzeń nie odbiegającą od poglądów współczesnych kosmologów.

To ciekawe. Czy buddyzm wierzy w Wielki Wybuch:
http://www.goldenline.pl/forum/2684730/wielki-wybuch-n...

Temat: Dialog buddyzmu z Nauką

dzisiaj najbardziej popularna religia, jest Tumiwisizm. Zreszta tez tylko odlam Panta rei