Temat: kilka wierszy..

pijawka

pływa sobie, wije się wśród roślinek mały czarnobrązowy wężyk
trąbka słonia liliputa
co zgubił właściciela
chwytam go w ręce a
wtedy chłodzi moją dłoń
w upalny dzień
i wesoło psoci, łaskocze mnie przyssawką po palcach
i nie wysysa ze mnie krwi
czuje swego.

panie, kup pan Jezusa

panie, kup pan Jezusa
świeży, prosto z betlejem.
czysty biznes pan zrobisz,
my tu wody nie lejem,
jedna stówa mój złoty -
tanio jest - jak dla brata,
kup pan, panie Jezusa
nie rżnij pan tu wariata,
towar prosto z importu,
no to pięć dych kochany?
piłat trochę go obił
ale mało - jak rany!
grunt to handel mój panie
nie ma co się przejmować,
jezus jest naszym chlebem, chlebem wolno handlować
wciąż pan jojczysz na towar,
że zniszczony i stary...
to już daj pan trzy dychy
żeby było do ćwiary.

Tarzan Michalewski

Temat: kilka wierszy..

A co ja, gorszy?
(Lojalnie uprzedzam, że to, co poniżej, to produkcja własna)

GLOSA DO MITOGII

Pigmalion i Galatea
Po krótkim okresie zachwytu nad cudem depetryfikacji
Po jeszcze krótszym okresie bezkrytycznej fascynacji swoimi ciałami
Stworzyli wcale udana parę.

Ona polubiła jego mocno owłosione ręce
Jego widoczny już miękki brzuszek.
Wybacza mu całonocne wyprawy do pubu artystów rzeźbiarzy
Godząc się czasem na swoją samotną noc.

On
Czasem w żartach wyrzeka na jej kamienne serce
A po cichu żałuje, że mu się dłuto osunęło podczas rzeźbienia jej noska.

Dzieci nie mają
(Jest im tak dobrze we dwoje, że nie odczuwają takiej potrzeby)
Ale lubią swych przyszywanych siostrzeńców
Których chętnie przysyłają ciekawscy sąsiedzi.

Starzeją się pogodnie.
Ona
Odetchnęła z ulga, gdy przestała być sensacją pism kobiecych,
On
Nie może opędzić się od zamówień na kobiecie posągi „jak żywe”
(podobno jeden nich kiedyś ożył)

Oboje lubią ludzi
I nie wypadają ze swej społecznej roli

- Oto Cud Prawdziwy, Panie i Panowie!
Oto dopiero Mit o Szczęściu Rzeczywistym!

DO ROBOTY, PIGMALIONOWIE