Temat: Faktura wystawiona przed transakcją - 2014
Dzięki Marku ;-) za przerzucenie wątku.
Dawno nie miałem tak pracowitego urlopu ;)
Poniżej fragment WSA w Warszawie II SA/Wa 570/10 - z 28.05.2010 r.:
Przepis ten należy zatem odczytywać, w ten sposób, że w przypadku wątpliwości co do dnia wykonania usługi, obowiązek podatkowy powstanie najpóźniej z chwilą wystawienia faktury lub uregulowania należności. Natomiast w sytuacji, gdy oczywiste jest, że wykonanie usługi jest późniejsze niż wystawienie faktury czy uregulowania należności – tak jak w stanie faktycznym opisanym przez Spółkę we wniosku o interpretację – Spółka otrzymuje przedpłatę za usługę przewozu osób, którą wykona w miesiącu następnym po wystawieniu faktury i zapłaceniu całości należności – o dacie powstania obowiązku podatkowego decyduje, zgodnie z wykładnią semantyczną wyżej wskazanego art. 12 ust. 3 u.p.d.f.[sic! kto pisał to uzasadnienie?], wykonanie usługi.
W świetle art. 12 ust. 3a u.p.d.f., którego subsumcji w rozpoznawanej sprawie należy dokonać w kontekście opisanego przez Spółkę we wniosku o interpretację indywidualną stanu faktycznego, o momencie powstania obowiązku podatkowego decyduje w pierwszej kolejności wykonanie usługi. Samo wystawienie faktury, bądź uregulowanie należności, jeśli nie wykonano usługi, nie może zatem powodować powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.
Tym samym Sąd za nieprawidłowe, bo nie znajdujące potwierdzenia w dyspozycji art. 12 ust. 3a u.p.d.p. uznaje odwołanie się przez Ministra Finansów w zaskarżonej interpretacji do pojęcia sprzedaży usługi transportowej z chwilą wydania biletu miesięcznego oraz powiązaniu z tą okolicznością powstania obowiązku podatkowego. W przepisie art. 12 ust. 3a u.p.d.p. mowa jest o wykonaniu usługi, a nie o sprzedaży usługi. Zapłacenie za usługę przez pasażera mieści się wprawdzie w pojęciu "uregulowania należności", którym posługuje się przepis art. 12 ust. 3a u.p.d.p., niemniej jednak w pierwszej kolejności z faktem wykonania usługi należy wiązać moment powstania obowiązku podatkowego. (...)
Za przyjęciem wyżej opisanej wykładni przepisu art. 12 ust. 3a u.p.d.p., który ma charakter normy ogólnej (lex generalis) przemawia również brzmienie art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.p. Zdaniem Sądu ostatni z przywołanych przepisów stanowi lex specialis do art. 12 ust. 3a u.p.d.p. (...)
Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.p., do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych pożyczek i kredytów oraz zwróconych pożyczek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek.
Przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.p. wyłącza zatem pobrane wpłaty z przychodów, w tym również z przychodów z działalności gospodarczej, jedynie gdy wpłaty te dotyczą dostaw towarów i usług wykonanych w następnych okresach sprawozdawczych.
Pojęcie "wpłat", do którego odwołuje się art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.p. nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane. Wykładnia językowa prowadzi natomiast do wniosku, że wpłata może obejmować zarówno całą należność, jak też tylko jej cześć (zaliczkę). W świetle zatem omawianego art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.p. pobrana przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (skarżącą Spółkę) wpłata nie musi mieć charakteru zaliczki.
Sąd uznaje więc, że wbrew stanowisku Ministra Finansów zawartemu w zaskarżonej interpretacji indywidualnej, że art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.p. nie ogranicza się wyłącznie do zaliczek. Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika jednoznacznie, iż nawet otrzymanie całkowitej zapłaty nie kreuje przychodu po stronie otrzymującego wpłatę w pewnej wysokości, jeżeli zapłata ta dotyczy dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane dopiero w następnych okresach sprawozdawczych.
Dość długie, ale interesujące.
Ten post został edytowany przez Autora dnia 31.10.13 o godzinie 17:32
пропозиції роботи
