Temat: Nieodpłatne przekazanie towarów jako WDT

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Jednakże by mówić o wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, muszą być spełnione warunki określone w art. 13 ust. 2, 6 i 7 ustawy o VAT. Polski dostawca i unijny nabywca muszą być podatnikami podatku od wartości dodanej zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.
W art. 13 ust. 1 powołano się na art. 7 ustawy o VAT, który określa, co należy rozumieć pod pojęciem dostawy towarów. Jest to co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel za wynagrodzeniem. Jednakże pod tym pojęciem kryją się również wszelkiego rodzaju przekazania towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny. Co za tym idzie, nieodpłatne przekazanie towarów kontrahentowi z innego kraju UE jest traktowane jako wenątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Aby określić podstawę opodatkowania nieodpłatnie przekazanych towarów należy zastosować regułę określoną w art. 29 ust. 10 ustawy o VAT, w myśl której jest nią cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.
Odnosząc się do stawki oraz kwoty podatku, WDT podlega przeważnie opodatkowaniu według stawki 0%. Aby jednak było możliwe jej zastosowanie, podatnik powinien posiadać dokumenty potwierdzające jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy w innym kraju Unii – art. 42 ust. 3 ustawy o VAT.