Temat: Pocałunek

Już Platona zaintrygował problem dlaczego ludzie tak bardzo lubią się całować. Stworzył teorię według której na początku człowiek był istotą kulistą, mającą cztery nogi, cztery ramiona i dwie twarze - kobietą i mężczyzną jednocześnie. Jednak ta doskonałość powodowała, że człowiek okazywał pychę i arogancję toteż Zeus musiał go za karę przepołowić. Od tego czasu szukamy nieustannie pierwotnej jedności, a pierwszym etapem naszych poszukiwań jest pocałunek.
Według Sokratesa pocałunek jest aktem na tyle niebezpiecznym, że może przewrócić w głowie.
Z kolei Owidiusz stwierdził - "Kto zdobywszy pocałunek nie sięgnął po nic więcej, z pewnością jest niegodny i tego, co otrzymał."

Właśnie od opisu pocałunku zaczyna się najsłynniejsza poezja miłosna - biblijna Pieśń nad Pieśniami.
"Niech mnie ucałuje pocałunkami twych ust!
Bo miłość twa przedniejsza od wina.
Woń twoich pachnideł słodka.
Olejek rozlany imię twe.
Dlatego miłują cię dziewczęta.
Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnjmy!
Wprowadź mnie, królu, w twe komnaty.
Cieszyć się będziemy i weselić tobą,
I sławić twą miłość nad wino;
Jakże słusznie cię miłują."
Pieśń nad Pieśniami, I, 2-4.

Inspiracją owych pierwszych wersetów najswiętszej pieśni miłosnej było boskie spotkanie wielkiego krola Salomona i królowej Saby. Kiedy bowiem trwali złaczeni w świętym związku oblubieńców, w blasku zaufania i świadomosci, odkryli, że ich największa miłość, za pośrednictwem ich istot, obejmuje Boga i Świat, który Bóg tak pokochał.

Pieśń zaczyna się od pocałunku, jest on bowiem najświętszą formą wyrazu między oblubieńcami.
W języku starohebrajskim jest słowo wiernie oddające istotę pocałunku - NASHAKH co oznacza coś wiecej niż całować, oznacza oddychać w harmonii, tak aby łączyć dusze w jedno, dzielić się tym samym oddechem, splatać siły życiowe w nierozerwalną wspólnotę.
To za sprawą harmonijnego tchnienia pocałunku zyskujemy płodność, by stać się ANTHROPOS, innymi słowy w pełni świadomymi ludźmi. Poprzez pocałunek rodzimy się na nowo. Rodzimy siebie nawzajem, poprzez dzielenie się miłością, która w nas jest, poprzez łączenie Boga z nasza jaźnią.
Poprzez świętość pocałunku dwie dusze spotykaja się i przenikają nawzajem stając się jednym
Jest to preludium świętego związku oblubieńców.
Katarzyna Muriasz

Katarzyna Muriasz
właściciel,księgarni
a internetowa
Animos.pl

Temat: Pocałunek

"Pocałunek jest w miłości tym, czym termometr w medycynie - pozwala dokładnie zdać sprawę z powagi sytuacji"
Pierre Daninos

"Pocałunek wymyślili mężczyźni, aby kobiecie nareszcie usta zamknąć"
Magdalena Samozwaniec

"Pocałunek jest cudowną sztuczką wymyśloną przez naturę, żeby przestać mówić, kiedy słowa stają się zbyteczne"
Ingrid Bergman

Temat: Pocałunek

....

"Miłość, sen i śmierć przychodzą pomału, schwyć mnie za włosy i mocno pocałuj."

— Algernon Charles Swinburne

Temat: Pocałunek

...

"Jeden pocałunek mężczyzny może złamać całe życie kobiety."

— Oscar Wilde

Temat: Pocałunek

...

"Kobiety pamiętają jeszcze pierwszy pocałunek, gdy mężczyźni zapomnieli już o ostatnim."

— Rémy de Gourmont

Temat: Pocałunek

...

"Gdy zakochani całują się po policzkach, to znaczy, że błądzą po omacku, szukając swych ust. Pocałunek tworzy kochanków."

— Emil Zola

Temat: Pocałunek

...

"Pocałunek jest w miłości tym, czym termometr w medycynie - pozwala dokładnie zdać sprawę z powagi sytuacji."

— Pierre Daninos

Temat: Pocałunek

...

"Początkujący judasz wkłada w pocałunek wiele szczerego uczucia."

— Wiesław Brudziński

Temat: Pocałunek

...

"...każdy list jak gdyby przeświecał tym, co w nim jest wewnątrz, tak jak na twarzy prostego człowieka odbija się treść serca. Każdy list ma swoją twarz. Ileż razy, wziąwszy list w ręce, człowiek bez powodu, bo się nie spodziewał złych wieści, uczuwa lęk... Ręce mu drżą i zwleka z otwarciem. Ileż razy! Wtedy w liście, jak w papierowej trumnie, leżą niemal zawsze słowa takie, jak umarłe, albo w nim coś płacze czarnymi łzami, i przeciwnie! Czasem list wpada, jak trzepocący się gołąb, tuli się do rąk, pieści się, uśmiecha i niecierpliwi, jak gdyby chciał, by go prędzej otworzono, bo ma do oznajmienia niespodziane szczęście, ma wykrzyknąć promieniste słowo... Wtedy zawsze z takiego listu pada ci na serce promyczek, albo na usta pada ci jak kwiat - pocałunek. "

— Kornel Makuszyński

Temat: Pocałunek

Wkroczyłam chyba w sferę daleką od filozofii, ale chyba i tak wszystko do niej zmierza...

Zatem...

na zakończenie cytatów pocałunkowych myśli filozoficzne:

"Jeśliby Bóg zapomniał przez chwilę, że jestem marionetką i podarował mi odrobinę życia, wykorzystałbym ten czas najlepiej jak potrafię.

Prawdopodobnie nie powiedziałbym wszystkiego, o czym myślę, ale na pewno przemyślałbym wszystko, co powiedziałem.

Oceniałbym rzeczy nie ze względu na ich wartość, ale na ich znaczenie.

Spałbym mało, śniłbym więcej, wiem, że w każdej minucie z zamkniętymi oczami tracimy 60 sekund światła. Szedłbym, kiedy inni się zatrzymują, budziłbym się, kiedy inni śpią.

Gdyby Bóg podarował mi odrobinę życia, ubrałbym się prosto, rzuciłbym się ku słońcu, odkrywając nie tylko me ciało, ale moją duszę.

Przekonywałbym ludzi, jak bardzo są w błędzie myśląc, że nie warto się zakochać na starość. Nie wiedzą bowiem, że starzeją się właśnie dlatego, iż unikają miłości!

Dziecku przyprawiłbym skrzydła, ale zabrałbym mu je, gdy tylko nauczy się latać samodzielnie.

Osobom w podeszłym wieku powiedziałbym, że śmierć nie przychodzi wraz ze starością lecz z zapomnieniem (opuszczeniem).

Tylu rzeczy nauczyłem się od was, ludzi... Nauczyłem się, że wszyscy chcą żyć na wierzchołku góry, zapominając, że prawdziwe szczęście kryje się w samym sposobie wspinania się na górę.

Nauczyłem się, że kiedy nowo narodzone dziecko chwyta swoją maleńką dłonią, po razpierwszy, palec swego ojca, trzyma się go już zawsze.

Nauczyłem się, że człowiek ma prawo patrzeć na drugiego z góry tylko wówczas, kiedy chce mu pomóc, aby się podniósł.

Jest tyle rzeczy, których mogłem się od was nauczyć, ale w rzeczywistości na niewiele się one przydadzą, gdyż, kiedy mnie włożą do trumny, nie będę już żył.

Mów zawsze, co czujesz, i czyń, co myślisz.

Gdybym wiedział, że dzisiaj po raz ostatni zobaczę cię śpiącego, objąłbym cię mocno i modliłbym się do Pana, by pozwolił mi być twoim aniołem stróżem.

Gdybym wiedział, że są to ostatnie minuty, kiedy cię widzę, powiedziałbym "kocham cię", a nie zakładałbym głupio, że przecież o tym wiesz.

Zawsze jest jakieś jutro i życie daje nam możliwość zrobienia dobrego uczynku, ale jeśli się mylę, i dzisiaj jest wszystkim, co mi pozostaje, chciałbym ci powiedzieć jak bardzo cię kocham i że nigdy cię nie zapomnę.

Jutro nie jest zagwarantowane nikomu, ani młodemu, ani staremu. Być może, że dzisiaj patrzysz po raz ostatni na tych, których kochasz. Dlatego nie zwlekaj, uczyń to dzisiaj, bo jeśli się okaże, że nie doczekasz jutra, będziesz żałował dnia, w którym zabrakło ci czasu na jeden uśmiech, na jeden pocałunek, że byłeś zbyt zajęty, by przekazać im ostatnie życzenie.

Bądź zawsze blisko tych, których kochasz, mów im głośno, jak bardzo ich potrzebujesz, jak ich kochasz i bądź dla nich dobry, miej czas, aby im powiedzieć "jak mi przykro", "przepraszam", "proszę", dziękuję" i wszystkie inne słowa miłości, jakie tylko znasz.

Nikt cię nie będzie pamiętał za twoje myśli sekretne. Proś więc Pana o siłę i mądrość, abyś mógł je wyrazić. Okaż swym przyjaciołom i bliskim, jak bardzo są ci potrzebni.

Prześlij te słowa komu zechcesz.

Jeśli nie zrobisz tego dzisiaj, jutro będzie takie samo jak wczoraj.

I jeśli tego nie zrobisz nigdy, nic się nie stanie.

Teraz jest czas."

— Gabriel García Márquez
Testament

Temat: Pocałunek

ROMEO do JULII
Jeśli dłoń moja, co tę świętość trzyma,
Bluźni dotknięciem: zuchwalstwo takowe
Odpokutować usta me gotowe
Pocałowaniem pobożnym pielgrzyma.
JULIA do ROMEA
Mości pielgrzymie, bluźnisz swojej dłoni,
Która nie grzeszy zdrożnym dotykaniem;
Jestli ujęcie rąk pocałowaniem,
Nikt go ze świętych pielgrzymom nie broni.
ROMEO
Nie mająż święci ust tak jak pielgrzymi?
JULIA
Mają ku modłom lub kornej podzięce.
ROMEO
Niechże ich usta czynią to co ręce;
Moje się modlą, przyjm modły ich, przyjmij.
JULIA
Niewzruszonymi pozostają święci,
Choć gwoli modłów niewzbronne ich chęci.
ROMEO
Ziść więc cel moich, stojąc niewzruszenie,
I z ust swych moim daj wziąć rozgrzeszenie,
Całuje ją
JULIA
Moje więc teraz obciąża grzech zdjęty.
ROMEO
Z mych ust? O! grzechu, zbyt pełen ponęty!
Niechże go nazad rozgrzeszony zdejmie!
Pozwól.
Całuje ją znowu
JULIA
Jak z książki całujesz, pielgrzymie.
MARTA
Panienko, jejmość pani matka prosi.
ROMEO
Któż jest jej matką?
MARTA
Jej matką? Bajbardzo!
Nikt inny, jedno pani tego domu;
I dobra pani, mądra a cnotliwa.
Ja byłam mamką tej, coś z nią pan mówił.
Smaczny by kąsek miał, kto by ją złowił.
ROMEO
Julia Kapulet! O dolo zbyt sroga!
Życie me jest więc w ręku mego wroga.
Kamila Zaborowska

Kamila Zaborowska Kto nie ma odwagi do
marzeń, nie będzie
miał siły do walk...

Temat: Pocałunek

Piotr R.:
Jest to preludium świętego związku oblubieńców.

Nie miałam pojęcia, że 6 czerwca POCAŁUNEK miał swoje święto...:)

Temat: Pocałunek

Kamila Zaborowska:
Piotr R.:
Jest to preludium świętego związku oblubieńców.

Nie miałam pojęcia, że 6 czerwca POCAŁUNEK miał swoje święto...:)
Ja też nie, ale chyba można świętować jak imieniny - oktawę...;)
Katarzyna Muriasz

Katarzyna Muriasz
właściciel,księgarni
a internetowa
Animos.pl

Temat: Pocałunek

Kto chce całować, niech całuje w usta; inaczej otrzyma tylko połowę przyjemności; nie twarz, nie szyję, rękę, pierś - tylko usta umieją oddać pocałunek.

Friedrich von Logau
Katarzyna Muriasz

Katarzyna Muriasz
właściciel,księgarni
a internetowa
Animos.pl

Temat: Pocałunek

Gdy kobieta jest w gniewie, cztery małe pocałunki wystarczą, aby ją pocieszyć.

Carl Goldoni
Katarzyna Muriasz

Katarzyna Muriasz
właściciel,księgarni
a internetowa
Animos.pl

Temat: Pocałunek

Nie całuje się tylko wargami, ale całym ciałem.

Rudolf Leonhard

Temat: Pocałunek

Jedno spojrzenie, miły, twoich oczu.
I na mych ustach jeden pocałunek
- Czyż może znaleźć upojniejszy trunek,
Kto choć raz w życiu tę słodycz ich poczuł? ...
(Johann Wolfgang Goethe)

Temat: Pocałunek

Był czas kiedy kobietom rzymskim zabraniano używania wina pod karą chłosty a nawet śmierci. Napojem kobiet mogło być jedynie passum, wywar z rodzynek (reminiscencją tego napoju jest chyba niezwykły, węgierski nektar o konsystencji miodu, niegdyś sprzedawany w aptekach pod nazwą vinum tokayense passum, o wysokiej zawartości minerałów i witamin). Katon Starszy, zwany Cenzorem, nie cierpiał kobiet i pijał tylko wodę, co było czymś niezwykłym wśród Rzymian. Mówił bez ogródek: Jeśli ujrzysz, że twoja żona pije wino, zabij ją! Od zamierzchłych czasów wino utożsamiano z krwią. Mówiono, że wino to krew winorośli. Kobieta pijąc wino, uważano, dopuszczała się cudzołóstwa. Wierzono, że wino spędza płód, jako że jedna krew wypiera drugą. Wino było obok mleka, krwi i wody, magicznym płynem składanym bogom. Idąc za rozumowaniem Rzymian, opilstwo (którego mogłaby dopuścic się kobieta) było wyrazem opętania, opętanie zaś utożsamiano z gwałtem, a kobieta zgwałcona nigdy nie mogła być cnotliwa i czysta. Tak czy owak Rzymianie uznali, że trzeba chronić słabe kobiety przed piciem, a rodziny przed hańbą! Dlatego w Rzymie przyjął się zwyczaj całowania żony w usta, brzmi to słodko, ale powód całowania był zdecydowanie prozaiczny. Czcigodny rzymski patrycjusz, wracając do domu, mógł w ten sposób sprawdzić, po oddechu, czy żona podczas jego nieobecności dopuszczała się świętokradztwa, a nade wszystko nie uszczuplała zapasów domowej „piwniczki”.
http://www.winamarcina.pl/?page_id=57

Następna dyskusja:

pocałunek




Wyślij zaproszenie do