Temat: Korupcja i łapownictwo jako rodzaje defraudacji

Korupcja i łapownictwo jako rodzaje defraudacji

Korupcja i łapownictwo
Korupcja to nie tylko oferowanie korzyści majątkowych w zamian za „załatwienie” określonej sprawy, to również wykorzystanie stanowiska służbowego do uzyskania prywatnych korzyści majątkowych.

Najczęściej spotykaną formą korupcji jest łapownictwo.[/b] W prawie karnym spotyka się dwie jego odmiany: aktywną i bierną. Łapownictwo aktywne jest rozumiane jako wręczanie łapówek i innych korzyści, a łapownictwo bierne – jako przekupstwo i przyjmowanie łapówek. Łapownictwo może przybrać formę przyjmowania i wręczania prezentów, pieniędzy, zaproszeń na imprezy wypoczynkowe, upustów cenowych i ofert specjalnych.

Zawsze wtedy, gdy ktoś wykorzystuje swoją funkcję lub pozycję by zaspokoić czyjeś oczekiwania, a w zamian za to otrzymuje jakieś nienależne korzyści, mamy do czynienia z korupcją.
...
Korzyść majątkowa to wszystkie dobra, których wartość można wyrazić w pieniądzach, np. przedmioty, świadczenia, darowizny, zawarcie korzystnej umowy, wygranie przetargu czy pożyczka na korzystnych warunkach (Art. 115 § 4 Kodeksu Karnego).

Korzyść osobista, natomiast, zaspokaja potrzeby niematerialne. Może nią być awans, stypendium zagraniczne, czy nawet odznaczenie państwowe. Nie jest ważne czy proceder ten odbywa się osobiście, czy z pomocą pośredników.
...
Według raportu „Uczciwość pod lupą. Przyszłość zarządzania zgodnością” przygotowanego przez Ernst & Young w 2018 roku 20% ankietowanych spośród kadry zarządzającej w Polsce uważa, że korupcja jest zjawiskiem powszechnym. Choć prawie wszyscy ankietowani (96%) zgadzają się, że uczciwość w biznesie jest kluczowa, to w celu ratowania biznesu aż 30% byłaby gotowa postąpić nieetycznie. Ankietowani dopuszczają możliwość np. oferowania rozrywki, gotówki, podawania fałszywych informacji na temat wyników finansowych, jeśli te działania miałyby pomóc firmie w przetrwaniu kryzysu gospodarczego.

Jak wynika z badania EY, wiele firm osiągnęło już pewien poziom dojrzałości w swoich programach compliance. Większość́ ankietowanych menedżerów jest świadoma potrzeby istnienia polityk i procedur antykorupcyjnych oraz konieczności zaangażowania kierownictwa w działania antyfraudowe.

Z raportu wyłania się też rozdźwięk pomiędzy tą świadomością̨ a postepowaniem pracowników – tu nadal mamy do czynienia z wieloma przykładami nieetycznego zachowania, prowadzącymi do strat w przedsiębiorstwach oraz nadszarpnięcia ich reputacji.

W ostatnich 2 latach byliśmy świadkiem wzrostu liczby kar nakładanych przez organy państwowe między innymi w Brazylii, Holandii, Wielkiej Brytanii i Szwajcarii. Władze kolejnych państw całego świata wprowadzają̨ i egzekwują̨ przepisy antykorupcyjne. Mimo to wyniki badań w ujęciu globalnym od 2014 nie wykazują̨ spadku poziomu nadużyć́ gospodarczych i korupcji. Jednym z powodów, z pewnością jest fakt, że między wprowadzeniem przepisów a faktycznymi zmianami w organizacjach często występuje pewne opóźnienie.

Na przykład, 8 października 2018 r. Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. przyjęła „Standardy w zakresie wymogów, jakie powinien spełniać system zarządzania zgodnością w zakresie przeciwdziałania korupcji oraz system ochrony sygnalistów w spółkach notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A.”

Uchwała zawiera zestaw wytycznych adresowanych do polskich spółek giełdowych. GPW zachęca spółki do wdrożenia ustandaryzowanych wewnętrznych rozwiązań antykorupcyjnych w kilkunastu obszarach, w tym m.in. do przyjęcia kodeksu antykorupcyjnego, wdrożenia systemu zgłaszania nieprawidłowości (whistleblowing), czy wyznaczenia funkcji compliance officera.
...
Brak wdrożonego systemu zgłaszania nieprawidłowości, który zapewniłby Sygnalistom poczucie bezpieczeństwa sprawia, że defraudacje w wielu firmach odkrywane są najczęściej przez przypadek, po wielu miesiącach generowania strat. Współpracownicy „coś” podejrzewali, ale nie wiedzieli komu mogą zaufać i po prostu bali się mówić.

Zmowa i konflikt interesów ...

Zmową więc jest każde porozumienie którejkolwiek ze stron przetargu bądź oferty, szczególnie dotyczące zakresu prac lub ceny, mające na celu wyeliminowanie konkurentów.

Zmowy, ze względu na rodzaj podmiotu uczestniczącego w uzgadnianiu warunków, można podzielić na 3 rodzaje. W niżej przedstawionych grafikach uczestnicy zmowy zostali wyrażeni kolorem czerwonym.
zmowa horyzontalna – w zmowie uczestniczą wszyscy bądź część wykonawców biorących udział w przetargu
zmowa horyzontalno – wertykalna – w zmowie uczestniczy część wykonawców oraz zamawiający
zmowa wprost wertykalna – w zmowie uczestniczy zamawiający i jeden z wykonawców
W praktyce przykładami zmowy między uczestnikami przetargu czy postępowania ofertowego może być:
rezygnacja z przetargu – rezygnacja jednego lub kliku uczestników postępowania przetargowego w celu umożliwienia wygrania go przez z góry wybrany podmiot;
rotacja ofert – dzielenie się wygranymi w przetargach przez oferentów – każdy z uczestników na przemian składa najkorzystniejszą ofertę;
składanie ofert komplementarnych – uczestnicy składają oferty tak przygotowane, że wygrać może tylko jedna z nich – pozostałe zawierają celowe błędy formalne lub są mniej korzystne;
podział zysku – po rezygnacji z przetargu oferent otrzymuje wypłatę swojej części zysku („rekompensatę”) w gotówce lub poprzez zlecenie w charakterze podwykonawcy;
podział udziałów w rynku – uzgodnienie pomiędzy oferentami podziału terenów udziału w przetargach lub rodzajów przetargów, do których przystępują.

Nadużyciem, który często występuje wraz ze zmową jest konflikt interesów.

Konflikt interesów jest to konflikt pomiędzy obowiązkami pracowniczymi a interesami prywatnymi pracownika. Polega na tym, że interesy pracownika jako osoby prywatnej mogłyby niewłaściwie wpłynąć na wykonywanie przez niego obowiązków i zadań wynikających ze stosunku pracy.

Autorzy:
Edmund J. Saunders – nota biograficzna; >>Goldenline<<; >>LinkedIn<<
Iga Sroczyńska – nota biograficzna; >>Goldenline<<; >>LinkedIn<<

https://www.goldenline.pl/forum/fraud-i-przestepstwa-go...