O grupie

Krzew herbaciany należy do rodziny cistronkowatych. Jeżeli nie jest przycinany może osiągnąć wysokość nawet 10 metrów i może być uprawiany do 50 lat. Jest odporny na choroby. Ma piłkowate, wydłużone liście, które zanim staną się błyszczące najpierw pokryte są meszkiem.

Krzewy herbaciane potrzebują dużo ciepła i wilgoci. Rosną wyłącznie w klimacie subtropikalnym. Sadzi się je na stokach, gdzie ziemia jest lekka, żyzna i dobrze zawodniona.

W Chinach za czasów panowania cesarzy zbiór herbaty polegał na zbieraniu wyłącznie pączków. Taki zbiór przeprowadzano rak do roku, o świcie, na przełomie lutego i marca. Przy zbiorach mogły pracować wyłącznie dziewice, które po kilkakrotnym umyciu rąk wkładały jedwabne rękawice. Paczki zaś obcinały złotymi nożyczkami.

Obecnie dominują trzy rodzaje zbiorów:

* cesarski - z każdej gałązki zbiera się tylko końcowy pączek i jeden górny listek,
* finezyjny - pączek i dwa sąsiednie listki,
* klasyczny - w ramach jednego gatunku gorszych odmian herbaty paczek i trzy albo więcej następnych listków.

Zbiór zaczyna się kiedy krzewy mają 3-5 lat. Kobiety zbierają pączki trzy razy do roku:

* Wiosną (kwiecień-maj) - wtedy mamy najbardziej poszukiwane herbaty,
* Latem (czerwiec-sierpień)-herbaty są mocniejsze i bardziej aroamtyczne,
* Jesienią- te herbaty są gorszych gatunków, o najpełniejszym aromacie.

Właściwości herbaty zależą od rodzaju listków czyli stanu ich rozwoju i osadzenia na krzewie. Najwyższej jakości herbata wytwarzana jest z pączków liściowych, tuz przed rozwinięciem oraz z młodych listków gałązek wierzchołkowych.

Założyciel:

Moderatorzy: