Dominika Chmielewska

Pisanie nigdy nie sprawiało mi trudności. Już od podstawówki brałam udział w licznych konkursach literackich i ortograficznych. Z dobrymi wynikami. Myśl o copywritingu towarzyszyła mi już od jakiegoś czasu. Gdy ruszyłam z działalności, wiedziałam, że to jest to! Nauczyłam się:

✿ Zasad poprawnej polszczyzny. I wciąż się uczę. Samodzielnie przeglądam słowniki i opracowania takich autorytetów w dziedzinie językoznawstwa jak Bralczyk, Miodek czy Bańko. Z każdym dniem odkrywam piękno języka polskiego na nowo.
✿ Tajnik reklamy i marketingu internetowego. Czytam dużo specjalistycznych książek i uczę się na własną rękę. Nie chcę być copywriterem, który nie orientuje się w arkanach reklamy i social mediów.
✿ Czarowania słowem. Jestem świadoma, że poprawne pisanie to nie wszystko. O wiele ważniejsza jest kreatywność i lekkość pióra. Mój styl pisania ewoluuje. W dobrą stronę.
✿ Samoświadomości. Z każdym zleceniem dowiaduję się coraz więcej o sobie i swych umiejętnościach. Jestem bardziej świadoma literatury i swojego stosunku do niej. Po części zasługa leży w studiach polonistycznych.

Stawianie czoła swoim lękom i nowe doświadczenia wymagają odwagi - coś o tym wiem. Nauczyłam się jednak, że jest to jedyny sposób na samorozwój. Praca na recepcji wydawała się czymś przerażającym. Niezasłużenie. Już po pierwszym miesiącu wiedziałam, że wyniosę z tego zajęcia wiele dobrego. Opanowałam:

✿ Trudną sztukę rozmowy telefonicznej. Telefon rozbrzmiewał kilka razy na godzinę. Goście oczekiwali miłej, konkretnej usługi - i taką otrzymali. Nauczyłam się mówić wyraźnie i płynnie.
✿ Działanie pod presją. Nikt nie jest robotem - ale w chwili, kiedy w przeciągu najbliższej godziny musiałeś przygotować 10 pokoi dla gości i odbierać telefony rozbrzmiewające co 5 minut, umiejętności cyborga przydałyby się. Do tej pory nie wierzę, że byłam w stanie się ze wszystkim wyrobić. Nauczyłam się wyznaczać priorytety i planować.
✿ Satysfakcjonującego kontaktu z ludźmi. O ile we wcześniejszej pracy wyszkoliłam się w prawidłowych kontaktach z ludźmi, o tyle tutaj poczułam łączność z innymi, również obcokrajowcami. Teraz relacje prywatne i zawodowe z innymi dają mi radość.
✿ Obsługę komputera. Może wydać się to śmieszne; przeciętny licealista nie zna wszystkich możliwości pakietu Microsoft Office. Tutaj poznałam różne sztuczki, schematy i ułatwienia, które uczyniły mnie mistrzem Microsoft Worda.

Wierzę, że nie ma pracy, która hańbi. Dla młodej maturzystki, która dopiero wkraczała w świat dorosłych, każde zarobkowe zajęcie było ważne. To tu, w niepozornym barze, nauczyłam się podstawowych umiejętności, przydatnych w każdej pracy:

✿ Komunikatywności. Z natury jestem introwertykiem, dlatego przerażała mnie wizja stykania się codziennie z obcymi ludźmi przez kilka godzin. Okazało się, że diabeł nie taki straszny jak go malują, a ja jestem niezła w small talkach i grzecznych rozmowach z klientami.
✿ Technicznych umiejętności jak obsługa kasy fiskalnej.
✿ Pracy w zespole. Zrozumiałam, że nie zawsze muszę mieć rację, a kluczem do porozumienia jest umiejętność inteligencji emocjonalnej. Działania wolnego strzelca, choć kreatywne i godne pochwały, nie dadzą takiego samego efektu jak praca zespołowa.