пропозиції роботи
Wypowiedzi
-
Witaj,
Wymyśliłam nową nazwę dla Biuletynu ze strony http://WychowacDziecko.pl
Brzmi ona: Rodzicielski Kompas. Jak Ci się podoba? :)
Pracuję też nad nową stroną, więc wkrótce będzie więcej zmian.
Mam nadzieję, że Ci się spodobają. Są po to, aby strona była
bardziej czytelna, przejrzysta i nowoczesna, i by dać Ci więcej możliwości.
No więc ten kompas pokazuje dziś strzałką na związek pomiędzy zazdrością
o rodzeństwo a poczuciem własnej wartości. Warto się przyjrzeć relacjom
naszych dzieci i pomyśleć, co możemy zrobić, aby były lepsze.
Znasz może z życia te sytuacje, kiedy jedno z dzieci upiera się, że rodzic
jest niesprawiedliwy i że drugiemu dziecku zawsze więcej wolno?
Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że w głębi duszy, któreś
z dzieci jest nam bliższe. Mimo, że staramy się jednakowo traktować
swoje dzieci, nie zawsze nam to wychodzi.
To nie jest wesoła wiadomość, ale jest faktem, że wielu ludzi dorosłych
ma żal do swoich rodziców o niesprawiedliwe traktowanie. O to,
że rodzice nie wystarczająco lub wcale ich nie doceniali, akceptowali,
i że miało to znaczący wpływ na ich życie.
Z badań na ten temat wynika, że osoby, które otrzymały od rodziców
więcej akceptacji w dzieciństwie, były w dorosłym życiu uznawane
za bardziej znaczące i interesujące od swojego rodzeństwa.
Czy można tego zaoszczędzić własnym dzieciom?
Na pewno warto się starać. Co możesz zrobić?
- Możesz pomóc swoim dzieciom ucząc je, jak lepiej radzić sobie z zazdrością.
- Możesz dowiedzieć się, jak unikać konfliktów między rodzeństwem i zapobiegać
wrogości, która może się pojawić między Twoimi dziećmi.
- Możesz unikać nieumiejętnego postępowania czy nieopatrznie rzuconych słów.
- Możesz świadomie uczyć je jak się kochać nawzajem i szanować.
- Możesz też przeczytać trzeci z cyklu artykułów o zazdrości
na mojej stronie :) Zazdrość o rodzeństwo - Rywalizacja.
- Możesz zapisać się na bezpłatny kurs mailowy: Zazdrość Dzieci
A jeśli masz tylko jedno dziecko, (albo więcej) to zapraszam Cię na OSTATNIĄ edycję kursu
internetowego Rozumiem Twoją Złość. Dlaczego ostatnią? Ponieważ szykuję
nową propozycję na wrzesień i nie jestem w stanie prowadzić dwóch kursów jednocześnie. :)
Pozdrawiam ciepło,
Basia
Barbara Dziobek
http://WychowacDziecko.pl -
Dlaczego dzieci kłócą się i są wobec siebie złośliwe? Dlaczego rodzeństwo rywalizuje ze sobą o miłość rodziców?
Jak właściwie postępować aby uniknąć konfliktów między rodzeństwem oraz nauczyć je kochać się i szanować nawzajem? Jak zwykle znajdziesz tutaj praktyczne wskazówki.
To nie jest tak, że dzieci po prostu zawsze są zazdrosne o siebie i że nic nie możesz zrobić. Może się zdziwisz, ale rodzeństwo zazwyczaj rywalizuje ze sobą po to, by zwrócić na siebie uwagę rodziców.
I od Twojej reakcji zależy, czy dzieci będą walczyć o uwagę jeszcze zacieklej, czy zaczną ze sobą współpracować. Oczywiście bardzo dużo zależy też od usposobienia danego dziecka, bo jedno jest bardziej spolegliwe, ugodowe, a drugie bardziej zawzięte. Jednak naprawdę możesz wiele zdziałać odpowiednim podejściem... Czytaj więcej: http://wychowacdziecko.blogspot.com/2014/07/zazdrosc-o... -
Rozumiem Twoją Złość czyli Jak Skutecznie Radzić Sobie ze Złością Swoją i Dziecka, Zdobyć Jego Szacunek, Zaufanie i Zbudować Swój Autorytet?
Kurs Internetowy dla Rodziców
Jeszcze możesz dołączyć!
Styczeń 2014
Jeżeli jesteś rodzicem, który ma już dość złości dziecka lub swojej. Jeżeli masz dziecko w okresie buntu albo widzisz, że to ty z jakichkolwiek powodów reagujesz przesadną złością.
Jeżeli problem się nasila, bo dziecko poszło do przedszkola, albo na świat przyszedł nowy członek rodziny i pojawiły się zachowania agresywne wobec rodzeństwa...
Jeżeli dziecko odmawia wykonywania różnych poleceń, wybucha niezadowoleniem, żalem i agresją, która wydaje się niczym niesprowokowana.
Jeżeli jego zachowania są nieprzewidywalne i niezrozumiałe, a ich intensywność wydaje ci się nieadekwatna do problemu czy sytuacji. Jeżeli odczuwasz frustrację tą sytuacją i coraz częściej dopada cię poczucie totalnej porażki i błędnego koła.
Jeżeli coraz łatwiej tracisz cierpliwość, co prowokuje dziecko, a jego zachowanie tym bardziej wyprowadza Cię z równowagi.
Jeżeli czujesz, że to cię coraz bardziej zniechęca do dziecka i jeszcze to kontrolujesz, ale zaczynasz się bać, że to wpłynie na twój stosunek do niego, na uczucie... Jeżeli chcesz się dowiedzieć, co robić jak pomóc dziecku i sobie... Więcej możesz dowiedzieć się tutaj:
http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/05/rozumiem-t...
Zapraszam serdecznie,
Barbara Dziobek
http://WychowacDziecko.pl
Instytut Rozwoju Rodziców -
Jak nauczyć dziecko szacunku wobec innych? Jak nauczyć przyzwoitości? W jaki sposób jednocześnie dać mu prawo również do obrony własnych praw? To następne pytania, na które warto poszukać odpowiedzi. Czego do tego potrzebujesz? Na przykład cierpliwości. Chcesz być cierpliwą i wyrozumiałą mamą, cierpliwym i wyrozumiałym tatą... Ale szybko się denerwujesz. Zauważasz, że często zaczynasz krzyczeć, kiedy dziecko narozrabia. Starasz się, ale to niewiele daje.
Chcesz to zmienić i nie bardzo wiesz jak. Testujesz i widzisz, że zaciskanie zębów i nabieranie głębszego oddechu Ci nie pomaga. Pojawia się w waszych relacjach wzajemna złość i... zapominasz o swoim celu.
Czytaj więcej »
Jak nauczyć dziecko szacunku wobec innych? Jak nauczyć przyzwoitości? W jaki sposób jednocześnie dać mu prawo również do obrony własnych praw? To następne pytania, na które warto poszukać odpowiedzi. Czego do tego potrzebujesz? Na przykład cierpliwości. Chcesz być cierpliwą i wyrozumiałą mamą, cierpliwym i wyrozumiałym tatą... Ale szybko się denerwujesz. Zauważasz, że często zaczynasz krzyczeć, kiedy dziecko narozrabia. Starasz się, ale to niewiele daje.
Chcesz to zmienić i nie bardzo wiesz jak. Testujesz i widzisz, że zaciskanie zębów i nabieranie głębszego oddechu Ci nie pomaga. Pojawia się w waszych relacjach wzajemna złość i... zapominasz o swoim celu.
Czytaj więcej » -
Jak wychować samodzielnego, pewnego siebie i zadowolonego z życia człowieka? Jak wpływać na postawy i wartości wyznawane przez Twoje dziecko? Jak kształtować w dziecku właściwe wyobrażenia o sobie i świecie? Czy zadajesz sobie te pytania? Większość z rodziców nie zadaje sobie tych pytań, by potem bardzo tego żałować. Część 1 możesz znaleźć tutaj.
Wraz z pojawieniem się na świecie Twojego dziecka, dostajesz pod swoje skrzydła mały wszechświat. Istnienie pełne emocji, indywidualnych reakcji, myśli i skojarzeń. Kiedy tak na to spojrzeć, to jest fascynujące i trochę przerażające.
Na szczęście szlak, na którym jesteś, został już przetarty. Miliony ludzi są i były rodzicami przed Tobą. Większość zadowala się stosowaniem metody prób i błędów. Wystarcza im odkrycie kilku prawidłowości, które warto poznać, aby jakoś wywiązać się z tej roli. Ale Tobie zależy znacznie bardziej na swoim dziecku i na tym, a by być dobrym i mądrym rodzicem. Co może Ci w tym pomóc?
Czytaj więcej » http://wychowacdziecko.blogspot.com/2014/01/jak-byc-do... -
Jak być dobrym i mądrym rodzicem? Jakie zasady są najbardziej odpowiednie dla Ciebie i Twojego dziecka? Jak się zachować, gdy pojawia się problem? Czy inna osobowość dziecka wymaga innego zachowania? Na pewno wielokrotnie zastanawiasz się jak to zrobić, aby być możliwie najlepszym rodzicem dla Twojego dziecka, każdego z Twoich dzieci...
Kiedyś pisałam już o tym, ale temat jest tak ważny, że warto o nim mówić co jakiś czas. Przypominać sobie w tej codziennej krzątaninie - a czasem walce o spokój i ład - że chcemy być dla naszych dzieci cudownymi rodzicami. Nie zawsze jest to łatwe, bo "Jedynym produktem, który człowiek otrzymuje bez instrukcji obsługi, jest dziecko" - mówił Andrzej Majewski, polski pisarz i aforysta - i trudno się nie zgodzić.
Pragnienie, aby być dobrym i mądrym rodzicem jest szczególnie żywe w naszych sercach, kiedy dzieci są małe. Potem zdarza nam się zapomnieć...
Czytaj więcej » http://wychowacdziecko.blogspot.com/2011/01/cudownych-... -
Czasem wszystko idzie gładko jeśli chodzi o nasze dzieci i największe problemy mamy z naszymi rodzicami. To, co było kiedyś, rzutuje na nasze obecne relacje i powoduje, że wciąż nie czujemy się wystarczająco dobrzy.
Częste słowa krytyki pod Twoim adresem, brak akceptacji dla Twojego sposobu wychowywania dzieci, stylu życia, wyglądu, urządzania mieszkania, itd. Właściwie czasem masz wrażenie, że samo Twoje istnienie powoduje w nich niezgodę...
Dotkliwie odczuwasz brak akceptacji, czujesz żal, smutek, frustrację, bezradność, złość, poniżenie, a nawet poczucie krzywdy... Więcej możesz przeczytac tutaj: http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/masz-probl... -
Kocham to co robię i mam mnóstwo satysfakcji i frajdy, kiedy widzę tą wielką radość i ulgę, jaka przychodzi do rodzica po zyskaniu właściwej perspektywy czy znalezieniu rozwiązania, które działa.
Zastanawiałam się, co mogę Ci zaoferować na Nowy Rok, o jakim prezencie marzysz. I pomyślałam, że większość z nas marzy o tym, aby mieć mniej problemów. :)
I to pragnę Ci podarować! Rozwiązanie Twojej trudności, problemu.
Dlatego mam dla Ciebie pod choinkę aż 50% rabatu za Sesję (Skype, Gmail lub telefon gdy masz dużo minut) - abyś mogła, mógł, wraz ze mną znaleźć rozwiązanie swojego problemu. Więcej możesz przeczytac tutaj: http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/czy-chcesz... -
Czy już widzisz, że "żadnego problemu nie da się rozwiązać na tym samym poziomie świadomości, na którym powstał"? Nie tylko wtedy, kiedy problemy są spowodowane złością, choć wówczas faktycznie najtrudniej jest znaleźć rozwiązanie. Ochłonięcie i zrozumienie emocji dziecka i swoich jest tutaj kluczem. Wcześniejszy artykuł możesz przeczytać TUTAJ.
Dodatkowo, kiedy zyskujesz dystans, czyli wchodzisz na wyższy poziom, możesz naprawdę odpowiedzieć właściwie, kierując się dobrem dziecka. Kierując się miłością.
Natomiast, kiedy reagujesz instynktownie - odpowiedź nigdy nie będzie właściwa, ponieważ wtedy bronisz się lub atakujesz.
Ani atak, ani obrona nie są potrzebne na poziomie rodzica. Poziom rodzica, to poziom miłości.
Tu nie ma miejsca na obrażanie się na dziecko za to, że się złości, rewanżowanie się złością za złość, czy unoszenie się gniewem i karanie. Dlaczego?
Czytaj więcej » http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/jak-reagow... -
Złość bywa częstym gościem w domu, gdy potrzeby nasze i dzieci wchodzą sobie w drogę. Im dziecko większe, tym częściej mamy dylemat: moje czy jego na wierzchu? W poprzednim artykule pisałam o tym, że "żadnego problemu nie da się rozwiązać na tym samym poziomie świadomości, na którym powstał."
Co to znaczy wznieść się na poziom rodzica? I czy w tym sensie być rodzicem, oznacza nie złościć się? Poprzedni artykuł możesz przeczytać TUTAJ.
Kiedy odpowiadasz odruchowo na złość dziecka, zazwyczaj rownież jest to złość. Bo tak właśnie wygląda reakcja instynktowna. Na złość instynkt odpowiada złością. Na atak odpowiada atakiem.
Jest jeszcze do wyboru ucieczka, ale przed słabszym nie uciekasz, więc wydaje się to łatwe.
Z małym dzieckiem to rzeczywiście wydaje się łatwizna, zwłaszcza w porównaniu z sytuacją, kiedy złości się 7-mio czy 10-latek. Kiedy wpada w złość Twoje nastoletnie dziecko, czasem okazuje się, że nie do końca jest takie pewne, że nadal masz fizyczną przewagę. Wszystkie dzieci kiedyś dorosną...
Więcej możesz przeczytac tutaj: http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/co-robic-g... -
Grudzień nastraja świątecznie i refleksyjnie. Może coraz cześciej myślisz o tym, że chcesz być blisko z dzieckiem również na co dzień, nie tylko w święta. Tymczasem codzienność okazuje się pełna drobnych nieprzyjemności, szamotania się, złości a nierzadko wzajemnego gniewu. Codzienne problemy psują Ci szyki i oddalają was od siebie, mnożąc problemy, utarczki, kłótnie i awantury...
Zbliżają się święta i zaczynasz myśleć o pojednaniu, poprawieniu relacji, lepszym porozumiewaniu się.
Dostrzegasz już o ile łatwiej zbiżyć się do młodszego niż starszego dziecka? Takiemu małemu szybko zapominamy złe zachowania. O ile trudniej Ci to przychodzi, gdy masz strasze dziecko?
Może nie raz zastanawiasz się, jak zbliżyć się do dziecka po kłótni, jak na nowo zacząć łagodnie ze sobą rozmawiać..? Więcej możesz przeczytac tutaj:
http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/jak-zbizyc... -
Znalazłam coś, czym chciałabym się z Wami podzielić. Temat przemocy jest tematem zawsze aktualnym, bo jakże często okazuje się, że w pobliżu znajduje się ktoś, kto potrzebuje pomocy.
Wiele się ostatnio na ten temat dyskutuje, zwłaszcza w nawiązaniu do nowych przepisów prawa, które teraz kategorycznie zabraniają rodzicom posługiwać się przemocą.
Wielu rodziców czuje bezradność. Sami wychowani klapsami i pasem, choć widzą wady tej metody, mają trudność w zmianie nawyków. Nie pomagają im w tym mity na temat przemocy, które były kultywowane przez wieki. Powtarzane w rodzienie i publicznie, niepostrzeżenie mogły zapucić korzenie w naszej psychice.
Te mity mogą być zakopane głęboko w nieświadomości i wpływać na Twoje postępowanie. Sprawdź czy ktoreś z poniższych przekonań, przypadkiem nie ukryło się w Twojej głowie. Kiedy to odkryjesz, będziesz mieć możliwość pozbycia się go. Więcej możesz przeczytać tutaj:
http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/jakie-mity... -
Napisała do mnie kilka dni temu jedna z Mam bardzo krótki list. Pyta w nim, "co powiedzieć dziecku, które skończyło 18 lat i wychodzi na noc bo jest pełnoletnie, a rodzic się na to nie godzi?".
Być może Twój skarb to nie jest nastolatek, może masz jeszcze małe dziecko, ale również ono już się buntuje, albo zacznie buntować się za chwilę.
Może trudno w to uwierzyć, ale zasada postępowania jest właściwie taka sama bez względu na wiek dziecka. To co się zmienia, co trzeba dostosować, to oczekiwania, słowa jakie kierujemy do dziecka i przykłady jakimi się posługujemy, żeby coś wyjaśnić.
Jaka jest ta zasada działania, która jest niezmienna i skuteczna? Więcej możesz przeczytać tutaj:
http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/jak-radzic... -
Z okazji Mikołaja przygotowałam dla Ciebie coś wyjątkowego. Już 7 lat zajmuję się zagadnieniem złości i tym, jak radzić sobie ze złością dziecka i swoją. Naprawdę mogę Ci pomóc. Jeśli mnie jeszcze nie znasz, to tutaj możesz przeczytać opinie na mój temat: Opinie: http://wychowacdziecko.blogspot.com/p/opinie.html
Co wyjatkowego mam dziś dla Ciebie?
W dniach 6-8 grudnia, z okazji dnia św. Mikołaja, możesz otrzymać Fragment Kursu Rozumiem Twoją Złość - czyli Jak Skutecznie Radzić Sobie ze Złością Swoją i Dziecka, Zdobyć Jego Szacunek, Zaufanie i Zbudować Swój Autorytet - w Prezencie! http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/fragment-k...
Dlaczego własnie ten fragment? Jest on tak cenny z kilku powodów:
- Po pierwsze wyjaśni Ci jak mówić do dziecka o swojej złości. To w jaki sposób mówimy o swojej złości jest szalenie ważne! Może od razu spowodować kłótnię i prawdziwą awanturę, albo pomóc drugiej osobie zrozumieć Ciebie, naprawić szkodę i zapobiec podobnym sytuacjom w przyszłości!
- Po drugie, ta część wyjaśnia szczegółowo jak rozmawiać zarówno ze straszym dzieckiem, jak i z małym, np. 3-latkiem, na ten temat. Jest to omówione osobno, na konkretnych przykładach z życia. Do każej sytuacji jest studium przypadku i konkretne podpowiedzi. Twoje dziecko robi problem przed wyjściem do przedszkola? Teraz już będziesz wiedzieć jak to bez nerwów załatwić!
- Po trzecie... Więcej możesz przeczytac tutaj: http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/fragment-k... -
Jeśli Twoja relacja z dzieckiem się pogarsza, to warto się przyjrzeć, jakie metody stosujesz w wychowaniu swojego dziecka. Może przyjdzie zdać sobie sprawę, że są one nieskuteczne.
Doświadczenie pokazuje, że rodzice potrafią sobie przyswoić, wprowadzić w życie i posługiwać się z powodzeniem metodami, którymi przedtem dysponowali wyłącznie psycholodzy czy pedagodzy. Czyli jak słuchać dziecka, jak z nim rozmawiać, nazywać emocje, wyrażać akceptację, czy obywać się bez kar i przemocy. Może się tego nauczyć każdy. Więcej możesz przeczytac tutaj: http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/cz-2-co-je... -
Zdania na ten temat są podzielone. Jedni rodzice mówią, że konsekwencja, inni, że cierpliwość, jeszcze inni, że wzajemny szacunek, a część rodziców mówi, że najważnijesza jest wspólna zabawa z dzieckiem. Ja spojrzałam na to od innej strony... Więcej możesz przeczytac tutaj: http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/12/co-jest-na...
-
Witaj,
czy kiedykolwiek zastanawiasz się, jak to się dzieje, że jednym rodzicom udaje się przejść bez problemu przez okres zwany buntem dwulatka, a inni mają z tym mnóstwo problemów?
Szukanie odpowiedzi na to pytanie spędzało mi sen z powiek, kiedy okazało się, że moje drugie dziecko, jest zupełnie inne niż pierwsze i te same metody w ogóle się nie sprawdzają.
Teraz moje córki są już dorosłe i wiele osób pyta mnie, jak to zrobiłam, że pozostajemy w tak bliskich i ciepłych relacjach? To nie bylo łatwe. Kiedy się nad tym zastanawiam, to myślę, że:
Początek jest właśnie w tym miejscu, gdzie dzieci są jeszcze malutkie, zaczynają się pierwsze problemy, a ty starasz się zdobyć jak najwęcej wiedzy i dzięki temu móc je lepiej zrozumieć i postępować adekwatnie do sytuacji.
To samo przydarzyło się jednej z uczestniczek poprzedniej edycji kursu "Bunt Dwulatka", która do mnie napisała:
"Bardzo dziękuję za Kurs "Bunt Dwulatka", bo od prawie roku miałam wrażenie że mój syn się na mnie uwziął. Dzięki tym materiałom zrozumiałam dlaczego jest tak bardzo ekspresyjny. Do tej pory bardzo często miałam wrażenie, że Tymuś jest złośliwy, niecierpliwy, nerwowy i sama byłam na niego zła, bo miałam wrażenie, że robi to specjalnie. Dzięki Twoim nagraniom na temat złości małych dzieci zrozumiałam, dlaczego niektóre rzeczy są dla niego takie ważne. Dlaczego raz jest chodzącym słodkim cudem, a za chwilę małym potworkiem sprawdzającym moją wytrzymałość. Teraz udało mi się Go zrozumieć!
Widzę sytuację i rozumiem jego emocje oraz reakcję. :) To jest niesamowite! :). Zauważyłam również, że czym rzadziej mówię do niego "NIE", "NIE RUSZAJ", "ZOSTAW", "PRZESTAŃ", itd., tym rzadziej on się złości. Zastosowałam Twoje wskazówki. Patrzę na Tymusia innymi oczami, widzę siłę jego radości i złości. Widzę jakie to dla niego ważne. Jestem Ci niesamowicie wdzięczna.
Zauważyłam też, że czym rzadziej córka słyszy " NIE TERAZ ", " PÓŹNIEJ" itd., tym rzadziej się złości :) :) :) . Takie to wszystko proste, a tak trudno było to zrozumieć samej i wprowadzić w życie. Dzieci nie chcą od nas złotych gór ( przynajmniej jeszcze nie teraz ). Chcą być akceptowane i kochane. Dzięki Kursowi "Bunt Dwulatka" zobaczyłam świat oczami Tymka." Monika Barcik, mama 2-letniego Tymka i 5-letniej Basi
Wielu dobrych rodziców, pomimo najszczerszych chęci, ma jednak problemy ze swoimi małymi dziećmi.
Rodzicom trudno jest wychwycić, gdzie popełniają błąd, bo starają się dobrze postępować.
Jedna z mam napisała:
"Jako rodzice jesteśmy raczej konsekwentni i jednomyślni w wychowywaniu syna. Niestety to nie wystarcza, żeby uniknąć problemów wychowawczych. Od kilku tygodni nie możemy sobie z nim poradzić. Buntuje się przy najmniejszych czynnościach, co powiedzmy można zrzucić na wiek w jakim jest. Niestety najgorsze jest to, że bije (nie stosujemy w domu kar cielesnych). Staram się mu tłumaczyć, że tak nie wolno i wydaje się to rozumieć. Wie, że później musi przeprosić i często to robi. Jednak coraz częściej się to powtarza przy różnych okazjach. Nie wiem jak mam z nim wtedy postępować i co robić by nie powtarzały się te incydenty."
Nie pomaga przekopywanie Internetu, czytanie odpowiednich książek, rozpytywanie znajomych i eksperymentowanie na sobie i dziecku.
Potrzebne jest jedno rzetelne źródło, które wytłumaczy dlaczego i kiedy należy tak a nie inaczej postąpić.
Teraz możesz poznać i zastosować sprawdzone i praktyczne rozwiązania, które zebrałam i opracowałam specjalnie z myślą o największych problemach tego okresu.
Kurs Internetowy "Bunt Dwulatka - Jak Złagodzić Bunt i Zapobiec Atakom Złości?"
Więcej możesz dowiedzieć się tutaj:
http://wychowacdziecko.blogspot.com/2010/07/bunt-dwula... -
Jak postępować ze zbuntowanym dwulatkiem? Co robić, aby zapewnić mu najlepszy rozwój? Wielu rodziców niestety zapomina, że to normalny okres rozwojowy w życiu dziecka i choć chwalą się, że nie stosują kar cielesnych, bywa że stosują inne kary wobec tak małych dzieci i popełniają mnóstwo błędów wynikających z dobrej woli, ale złych przekonań.
Pisałam w poprzednim artykule jak ważne jest zachowanie spokoju. Jeśli dasz się wyprowadzić z równowagi, uczysz dziecko, że w taki sposób rozwiązuje się problemy. Nie reaguj więc złością czy agresją na takie zachowanie dziecka. Jak zatem reagować poprawnie? Czytaj więcej: http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/11/jak-postep... -
Niektórzy rodzice zastanawiają się jak odróżnić zachowania niegrzeczne od tych związanych z buntem dwulatka. Bardzo łatwo. Dziecko w tym wieku nigdy nie jest "niegrzeczne".
Cokolwiek robi, jest to związane z jego rozwojem i reagowaniem na otoczenie. Trzeba pamiętać, że bunt dwulatka jest normalnym okresem rozwojowym dziecka. Jakie to są zachowania i jak reagować właściwie na zachowanie dziecka? Czytaj więcej:
http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/11/jak-reagow... -
Bunt dwulatka, to okres pomiędzy 18 a 26 miesiącem życia. Może się zacząć, zanim Twoje dziecko skończy półtorej roku, dlatego nie jest niczym dziwnym 17 miesięczny buntownik. Złość, nawet ataki złości czy chwilowa agresja u małego dziecka nie powinny nas szokować. Dlaczego?
Dziecko w tym wieku, w niektórych momentach (kiedy mówisz "nie"), zaczyna zdawać sobie sprawę z różnicy między swoimi oczekiwaniami a możliwością ich spełnienia. Najpierw pojawia się zaskoczenie i w zależności od usposobienia, próby zignorowania lub podporządkowania się. Jednak wystarczy się odwrócić, aby z pozoru spolegliwe dziecko przyłapać na ponownej próbie. Znasz to z własnego doświadczenia? Czytaj więcej:
http://wychowacdziecko.blogspot.com/2013/11/ataki-zosc...
Dołącz do GoldenLine
Oferty pracy
Sprawdź aktualne oferty pracy
Aplikuj w łatwy sposób
Aplikuj jednym kliknięciem
