Jolanta
Chrostowska-Sufa
Redakcja, korekta,
adiustacja, kampanie
internetowe, zlec...
Temat: Cóż jest piękniejszego niż (wysokie) drzewa...
Drzewo stanowi ważny i wieloznaczny symbol. Od stworzenia świata los drzewa i życie człowieka są wzajemnie z sobą powiązane. Za sprawą dwóch rajskich drzew: drzewa życia i drzewa poznania dobra i zła – drzewo weszło do stałego repertuaru sakralnych symboli chrześcijaństwa. Rajskie drzewo wiadomości, którego owocu odważyli się spróbować pierwsi rodzice, symbolizuje śmierć, utratę Łaski Bożej, moralny upadek, winę i wszelki grzech. Drzewo życia natomiast symbolizuje życie duchowe, wieczne szczęście i uzdrowienie moralne. Również w innych tradycjach religijnych można odnaleźć kult drzewa i poświęcone mu liczne mity. Na przykład buddyści mają swoje święte drzewo nazwane „Bo” (Buddy) w postaci indyjskiego figowca, pod którym, jak mówi legenda, doznał „oświecenia” założyciel religii Siddhartha Gautama, stając się Buddą. Drzewa od wieków towarzyszą człowiekowi. Na stałe wpisały się w naszą podświadomość. Psychologia głębi uznaje, że w podświadomości każdego człowieka jest obecny archetyp drzewa, a z jego struktury można odczytać formę psychiczną badanego. Nie można uciec od potężnych wpływów tego archetypu. W literaturze drzewo odgrywa znaczącą rolę i pojawia się w każdej epoce, a sposób jego opisywania jest nasycony bogatą symboliką i odwołuje się do rozmaitych kontekstów znaczeniowych.Zapraszam zatem do wsłuchania się, o czym szumią drzewa...
Władysław Kopaliński Słownik symboli
Władysław Kopaliński Słownik mitów i tradycji kultury
Manfred Lurker Przesłanie symboli w mitach, kulturach i religiach
Leopold Staff
Wysokie drzewa
O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa,
W brązie zachodu kute wieczornym promieniem,
Nad wodą, co się pawich barw blaskiem rozlewa,
Pogłębiona odbitych konarów sklepieniem.
Zapach wody, zielony w cieniu, złoty w słońcu,
W bezwietrzu sennym ledwo miesza się, kołysze,
Gdy z łąk koniki polne w sierpniowym gorącu
Tysiącem srebrnych nożyc szybko strzygą ciszę.
Z wolna wszystko umilka, zapada w krąg głusza
I zmierzch ciemnością smukłe korony odziewa,
Z których widmami rośnie wyzwolona dusza...
O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa!Jolanta Chrostowska-Sufa edytował(a) ten post dnia 23.09.08 o godzinie 13:59