Temat: Czy mozna odliczyć VAT naliczony od wydatków na...
Michał F.:
No to już też sobie powiedzieliśmy - błąd ustawodawcy vs. dyrektywa unijna --> wynik: można nieopodatkowywać, traktować jako NKUP i nie odliczać VAT, co sugeruje mój szanowny interlokutor, albo odliczać, naliczać należny i wrzucać go w koszty - bo chroni dyrektywa.
Problem w tym, że oba te przypadki mogą wynikać z ustawy VAT bo są dwa różne artykułu. Opinie są 50% na 50% wiec można bronić obu metod za pomocą nawet naszej ustawy VAT
Poniżej zamieszczam artykuł dot. nie opodatkowania przekazania – wiem że niektórzy się z nim nie zgodzą bo można wyjść z innych artykułów i udowodnić, że za każdym razem w przypadku przekazania można odliczyć VAT
INTERPRETACJA
Z uwagi na to, że wydatki ponoszone w związku nabywaniem towarów i usług na potrzeby reprezentacji nie są kosztem podatkowym, podatnik nie ma prawa do rozliczenia zawartego w nich VAT. To jednocześnie decyduje o tym, że nieodpłatne wydanie towarów w ramach reprezentacji nie podlega opodatkowaniu VAT.
Wyłączenie takie nie ma zastosowania do wydatków reklamowych, te bowiem, o ile zostaną poniesione w celu uzyskania przychodu albo zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, są kosztami podatkowymi a co za tym idzie podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia VAT naliczonego w cenie nabywanych towarów oraz usług służących wytworzeniu towarów.
Uzasadnienie
Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej u.p.t.u., za odpłatną - opodatkowaną VAT - dostawę towarów na gruncie podatku od towarów i usług, oprócz faktycznie odpłatnego przekazania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, uznaje się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
- przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
- wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
Od początku obowiązywania przywołanych powyżej regulacji, organy podatkowe - nie bez sprzeciwów podatników - konsekwentnie stosują wykładnię, zgodnie z którą nieodpłatne przekazanie towarów na potrzeby działalności reklamowej i reprezentacyjnej opodatkowane jest VAT zawsze wówczas, gdy podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia VAT naliczonego w cenie zakupionych towarów lub usług nabytych w celu wytworzenia takich towarów.
Wykładania taka stosowana jest też obecnie, jednak z uwagi na dokonaną z dniem 1 stycznia 2007 r. zmianę w regulacjach dotyczących podatków dochodowych, w praktyce opodatkowaniu nie podlega przekazania towarów na potrzeby reprezentacji.
Zgodnie bowiem z dyspozycją tego przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) i odpowiednio art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) do podatkowych kosztów uzyskania przychodu nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Fakt, iż wydatki takie nie są kosztem podatkowym przesądza o tym, iż podatnik nie może odliczyć zawartego w nich VAT naliczonego. W myśl bowiem zasady zapisanej w art. 88 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.
Zaprezentowane powyżej wyłączenie nie ma zastosowania w odniesieniu do zakupu towarów, które mają być przekazane na potrzeby reklamy. Tutaj podatnikowi przysługuje uprawnienie do zaliczanie wydatków do kosztów, rozliczenia naliczonego VAT, a co za tym idzie do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na potrzeby reklamy (stosując wykładnię urzędniczą). Zatem inaczej niż w przypadku towarów reprezentacyjnych, przy reklamowych podatnik odlicza VAT zawarty w ich cienie a następnie opodatkowuje ich nieodpłatne wydanie (VAT należny winien być naliczony dopiero wraz z wydaniem towarów na potrzeby reklamy).