Temat: pytanie dotyczące terapii (brak koncentracji)

Dzień dobry,

Od dłuższego czasu mam ogromne problemy z koncentracją. Jako dziecko jakoś sobie radziłam, miałam wymagających rodziców i dobre oceny chociaż już wtedy łatwo się dekoncentrowałam, od studiów zaczęły się problemy. Teraz dobijam do trzydziestki (mój profil na goldenline jest zupełnie nieaktualny, rzadko tu wchodzę) i te problemy nadal są. Bez znaczenia co robię i czy aktualnie pracuję jako freelancerka czy w firmie.

Jakieś 4 lata temu zaczęłam się zastanawiać, czy to jest normalne, bo nie widzę, żeby moi znajomi tak się zachowywali.

Byłam pod tym kontem u kilku lekarzy rodzinnych, robiłam testy na niedobory, hormony, nadczynność tarczycy, ale wszystko wydaje się być w porządku. Byłam w tym czasie u kilku psychologów uniwersyteckich, którzy mi jednak nie pomogli (jeden dał mi prelekcję o dobrej organizacji czasu pracy, coś co znam od dawna i co naprawdę staram się stosować; druga pani psycholog orzekła przed rokiem, że mam burnout, ale też metod radzenia sobie z tym nie podała). Próbowałam sobie z tą dekoncentracją radzić szeregiem innych metod. Oprócz wprowadzenia jasnego planu dnia (pracuję od do, potem wychodzę; albo pracuję poza domem nawet w okresach freelancerskich), robiłam również kilkudniowy kurs radzenia sobie ze stresem (medytacje, yoga, itp. itp. - to było trudne, bo strasznie ciężko było mi nie myśleć albo myśleć o konkretnej rzeczy), uprawiam sport, skasowałam wszelkie profile na portalach społecznościowych, żeby nie tracić czasu.

Nic nie pomaga. Co kilka minut muszę wstać i się przejść, albo przynajmniej pogimnastykować się na krześle. A mój mózg jest w stu miejscach w tym samym czasie.

Teraz znowu wylądowałam u lekarza rodzinnego, skierował mnie na badanie krwi, wyników jeszcze nie mam. Ale przede wszystkim dostałam skierowanie do psychiatry, jego znajomego specjalizującego się w terapii behawioralnej, którego bardzo mi polecał. Jestem po pierwszej krótkiej, zapoznawczej sesji i mam wątpliwości.

Chodzi o to, że ja naprawdę wszystko, co on mi radził już wypróbowałam, naprawdę się starając, niestety z niewielką skutecznością. Dobra organizacja, itd. to są rzeczy, które znam od wieków i staram się stosować.

Następną sesję mam we wtorek i nie wiem co zrobić. Czy istnieje jakieś narzędzie diagnostyczne, które jest w stanie ustalić czy nie mam po prostu ADHD? Czy taka diagnoza i tak nic nie zmienia, bo i tak musiałabym wypracować behawioralne metody radzenia sobie? Czy powinnam go o to zapytać wprost? To już 4 lata od kiedy uświadomiłam sobie, że mam problem i nie wiem co dalej. W międzyczasie dwa razy miałam depresję, czuję, że nie kontroluję własnego życia w stopniu, w którym chciałabym je kontrolować.Ten post został edytowany przez Autora dnia 25.08.13 o godzinie 12:18

Temat: pytanie dotyczące terapii (brak koncentracji)

Chciałam odpisać w wiadomości prywatnej ale ustawienia Twojego profilu uniemożliwiają to...
Generalnie powodów takiego stanu rzeczy może być kilka, myślę, że bardzo ważne (może nawet kluczowe) jest to co napisałąś na końcu - że masz za sobą epizody depresji - to umacnia hipotezę o związku tego co się dzieje z przyczyną psychiczną a nie somayczną.
Nie będę się podejmowała prób diagnozy problemu przez internet. Jeśli chodzi o radę to uważam że warto abyś:
poszła na jeszcze na jedno, dwa spotkania z terapeutą behawioralnym, spróbować się maksymalnie zaangażować. Jeśli poczujesz, że coś istotnego Ci to daje to zostań u niego, jeśli utrzyma się Twoje wrażenie, że to Ci to nie pomoże to spróbój iść do terapeuty pracującego w nurcie psychodynamicznym i zobacz czy będzie w stanie dać Ci nowe spojrzenie na problema, a w dłuższej perspektywie jest stanie pomóc zrozumieć i przezwyciężyć problem.Ten post został edytowany przez Autora dnia 25.08.13 o godzinie 14:11

Temat: pytanie dotyczące terapii (brak koncentracji)

Agnieszka S.:
w nurcie psychodynamicznym i zobacz czy będzie w stanie dać Ci nowe spojrzenie na problema, a w dłuższej perspektywie jest stanie pomóc zrozumieć i przezwyciężyć problem.

Nurt psychodynamiczny to ten, w którym wraca się do dzieciństwa i stara ustalić przyczyny pewnych zachowań?

Czegoś takiego też już próbowałam. Miałam może z 5-6 spotkań - to było tuż przed moim dłuższym wyjazdem. Nie pomogło. Może na chwilę, ale na dłużej nie. Tyle, że zrozumiałam trochę lepiej dlaczego się zachowuję tak jak się zachowuję w pewnych kwestiach. Czasami przez chwilę po sesji czułam się po tym taka pusta, nic mnie nie zajmowało i mogłam się przez to lepiej skupić. Ale to uczucie pojawiało się tylko czasami, nie po każdej sesji a nawet jak się pojawiało to potem znikało.

Ta pani psycholog miała kilka teorii, w które głęboko wierzyła, a które zwyczajnie nie były prawdą. Na przykład sądziła, że moje problemy z koncentracją biorą się z tego, że spełniam ambicje rodziców - zajmuję się czymś, czego nie lubię i co mnie nie interesuje. Mimo, że tłumaczyłam jej wielokrotnie, że kierunek studiów i później ścieżkę zawodową wybrałam raczej wbrew rodzicom, którzy nadal uważają, że to był fatalny pomysł, a nie dlatego, że im się podobała. Chociaż podawałam mnóstwo przykładów, które potwierdzają moje zainteresowanie tym, co robię, nie byłam w stanie jej przekonać, że jej interpretacja jest błędna.Ten post został edytowany przez Autora dnia 25.08.13 o godzinie 16:05

Temat: pytanie dotyczące terapii (brak koncentracji)

Terapia to długi proces, wymagający zaangażowani ze strony pacjenta i terapeuty.
Nie chodzi o to aby czuć ulgę po każdym spotkaniu, czasem wręcz przeciwnie - rozmowa może konfrontować z trudnymi, wspomnieniami czy emocjami i przez to powodować pogorszenie nastroju. Chodzi o cały proces - który ma prowadzić do zdrowienia.
Terapia powinna się skończyć wtedy gdy zarówni terapeuta jak i pacjent dochodzą do wniosku, że jest to dobry moment.
Terapia zerwana po 6 czy 8 spotkaniach, nie dokończona raczej nie przyniesie poprawy na dłużej.

W internecie jest dość dużo artykułów, informacji o psychoterapii. Poczytaj, zastanów się i wybierz coś dla siebie...

Pamiętaj, że decyzja o podjęciu psychoterapii wiąże się z zaangażowaniem czasowym i finansowym. Kiedy już zdecydujesz się na metodę pracy i psychoterapeutę postarwaj się wytrwać w terapii aż do jej końca...

Temat: pytanie dotyczące terapii (brak koncentracji)

Dla mnie ta terapia jest darmowa, pokrywa ją moje ubezpieczenie. Wolałabym po prostu nie tracić czasu.

Temat: pytanie dotyczące terapii (brak koncentracji)

Mam jeszcze jedną wątpliwość. Mój terapeuta zadaje czasami strasznie dokładne pytania. W stylu, ostatnio opowiadałam o rodzinie, on pytał bardzo dokładnie o miejsca gdzie wszystko się działo (gdzie urodził się mój ojciec, jakie ma poglądy polityczne, gdzie poznał matkę, w jakiej firmie - nazwa firmy, nie tylko branża - teraz pracuje) itd. Naciskał kiedy odpowiadałam ogólnie. Jego notowanie takich szczegółów wprawiło mnie to w zdumienie. Pytałam po co mu one, ale nie odpowiedział. To normalne, że terapeuta zadaje takie pytania? W jakim celu się o coś takiego się pyta?Ten post został edytowany przez Autora dnia 28.08.13 o godzinie 21:38

Temat: pytanie dotyczące terapii (brak koncentracji)

Idź do neuropsychologa. Ja też chodziłam z synem po specjalistach, ale dopiero, gdy trafiłam do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej do pani neuropsycholog udało jej się zdiagnozować problem, którego nikt nie potrafił przez kilka lat zdiagnozować.

Temat: pytanie dotyczące terapii (brak koncentracji)

W kraju, w którym mieszkam nie ma takiej specjalności. Najwyżej neurolog?

Temat: pytanie dotyczące terapii (brak koncentracji)

Monika M.:
W kraju, w którym mieszkam nie ma takiej specjalności. Najwyżej neurolog?

A próbowałaś zadzwonić do jakiejś poradni psychologiczno-pedagogicznej? Neuropsycholog to psycholog, który specjalizuje się w zaburzeniach neurologicznych, które mogą mieć wpływ na ogólne funkcjonowanie psychiczne. Ja do takiego psychologa chodziłam z synem w Poznaniu, który szczególnie specjalizuje się w prowadzeniu osób z problemami neurologicznymi, ale także potrafią zdiagnozować niektóre problemy z psychiką biorąc pod uwagę neurologię. Czasami odsyłają na badania neurologiczne i w oparciu o diagnostykę neurologa formułują swoje wnioski.

Ja byłam bardzo zadowolona z efektów wizyt, bo dostałam 4ro stronnicową opinię psychologiczną z licznymi zaburzeniami neurologicznymi i okulistycznymi i ortoptystycznymi, czy jakoś tak. Potem, jakie z tego wynikają konsekwencje dla funkcjonowania psychiki, dla reakcji na różne bodźce itd...

Jeśli u Ciebie nie ma neuropsychologa, choć myślę, że jest tylko trzeba lepiej poszukać, to poszukaj neurologa, niech Cię przebada dokładnie, z jego wynikami idź do psychologa, ale takiego, który specjalizuje się w prowadzeniu pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi. Na pewno tacy są. Albo po prostu podzwoń po gabinetach psychologicznych i powiedz, że szukasz psychologa, który pracuje z ludźmi z zaburzeniami neurologicznymi. Niemożliwe, aby takiego nie było. Możesz popytać też w szpitalach o psychologów, którzy na co dzień pracują z osobami chorymi, może polecą Ci kogoś, kto może będzie wiedział jak Ci pomóc.

Jeśli chodzi o zaburzenia w koncentracji u dzieci to są poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w których robione są specjalne testy, ale nie wiem jak to jest u dorosłych. Też są psychologowie, którzy się czymś takim zajmują. Musisz podzwonić po gabinetach, bo tak najszybciej trafisz na osoby kompetentne, które może Ci polecą specjaliści. Często też neurolodzy znają takie osoby, znają psychologów, do których np odsyłają pacjentów. Musisz pytać. Do neurologa możesz iść to nie zaszkodzi a może Cię gdzieś odeśle.Ten post został edytowany przez Autora dnia 02.09.13 o godzinie 11:10

Temat: pytanie dotyczące terapii (brak koncentracji)

Ja polecam http://dawthale.pl/metody-poprawy-koncentracji/ zauważyłem znaczącą poprawę.