Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Motyw koła w poezji

Juan Ramón Jiménez*

Jak koło...


Jak koło widzialne nieba,
księżyca tarcza czerwona
toczy się, mroki przenosząc
przez puste, bezmierne pola.

To tu, to ówdzie na wzgórzach,
psiska, gdy zmierzch już zapada,
przystają chwilę – i wyją
w krąg przeogromny jej światła.

I snem jest to, co wóz wiecie,
nieznanej mi mocy tajnej,
której odbiciem jedynym
dalekie zdają się gwiazdy.

tłum. Beata Janke

*notka o autorze, inne jego wiersze w oryginale i linki do polskich
przekładów w temacie Poezja iberyjska i iberoamerykańska
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Motyw koła w poezji

Stefan Jurkowski*

Koło zamknięte


lampa
wydobywa z ciemności pokój

słońce
wydobywa z ciemności ziemię

człowiek
wydobywa z ciemności
kosmiczną ciemność

z tomu „Koło niedomknięte”, 2004

*notka o autorze i linki do innych jego wierszy
w temacie Autoportret w lustrze wiersza
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Motyw koła w poezji

Edith Södergran*

Widziałam drzewo


Widziałam drzewo większe od wszystkich innych
obwieszone szyszkami poza zasięgiem dłoni;
widziałam wielki kościół z otwartymi drzwiami
a każdy, kto wychodził był blady i silny,
i gotowy na śmierć;
widziałam kobietę pogodną i uszminkowaną
co rzucała kośćmi o swe szczęście
i zobaczyła klęskę.

Wokół tych rzeczy zakreślono koło.
Jego nikt nie przekroczy.

z tomu „Dikter”, 1916

tłum. ze szwedzkiego Leonard Neuger

*notka o autorce, inne jej wiersze w wersji oryginalnej i linki
do polskich przekładów w temacie Poezja skandynawska

Wiersz jest też w temacie Gdy otworzysz oczy...
Ten post został edytowany przez Autora dnia 17.05.14 o godzinie 06:20

konto usunięte

Temat: Motyw koła w poezji

Kazimierz Świegocki

Koło

Ten ogień,co mnie trawi,ze mnie wziął początek.
Kto więc po mnie go przejmie,gdy będę umierał
i dróg mych krzywe biegi zatrzasną się w koło,
by zaokrąglić dzieje aż do zera?

Jeżeli ogień ze mnie,to jestem początkiem,
jeżeli zaś do mnie-jestem też granicą.
Czy nigdy ze swych brzegów wystąpić nie zdołam?
A koło co mnie toczy,nie jestże spiralą?

Kiedy ogień strawi moje wszystkie drogi
i już gwiazd nikt nie będzie po mnie umiał zdmuchnąć,
Bóg oczom wtedy zniknie,a ja w pustce po nim
zostawię swe ognisko,niech się próżnia stopi.

Gdy nadejdzie czas końca,odemkną się koła
i wszystko,co zwarte,będzie otworzone.
Kto wtedy wzrok mi odda,kto zawróci Boga,
który skacząc po górach odchodził mnie co dzień?
I kto me ciało zmieni w jego święty ogień?

1966
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Motyw koła w poezji

Umberto Eco*

Benedetto Croce


Benedykt Croce z Kampanii pochodzi,
przybywa cicho, gdy słońce zachodzi,
cztery formy trzyma w ręce;
chce nimi – ni mniej, ni więcej -
Ducha ludzkiego wyjaśnić postaci,
patrząc na nie jak na braci.
W ruchu kołowym się kręcą jak sfera
i tak jedna drugą wspiera -
lecz intuicji pierwszeństwo przypada,
to ona innymi włada,
jutrzenką Ducha jest i wciąż się trudzi
w grze fantastycznej, w której duszę budzi
i ją prowadzi do boskiej harmonii.
Lecz że nie ma monotonii
w Historii, trzeba też, niestety,
przełożyć świata wizję na konkrety.
Croce, choć go to ogromnie zasmuca,
wizję liryczną porzuca,
by teorezy wyjaśnić problemy.
Zajmuje się tym bez najmniejszej tremy
ustawiając je spokojnie
jak rząd żołnierzy na wojnie
prawdy z fałszem, przeciwieństw odwiecznych,
lecz z drugiej koniecznych
w każdym dyskursie, co wysoko mierze.
A gdy wola się sprzymierzy
z umysłem lotnym w duchowym pokerze,
etyczną postać Duch bierze
i między Dobrem a Złem rozróżnienie
ustalić chce niestrudzenie.
O, Ekonomio, która bez litości
przez czas tak długi byłaś zaniedbana,
jak najbrzydsza z sióstr zwykle traktowana,
ostatnia, czwarta w kolejności,
sprowadzona do narzędzia marnego.
A tymczasem dnia pewnego
z przenikliwością swą niespotykaną
filozof nowe nadaje ci miano,
sens twój widząc w Witalności,
do szlachetnej cię podnosi godności,
w obrót koła wprawiając zaklęty,
gdzie Ducha tchnienie panuje,
które niczym oddech święty
życiem obdarza to wszystko, co czuje.
O, Benedetta książki sercu miłe,
wielbić trzeba waszą siłę,
która kulturę włoską rozbudziła.

Obrazek
rys. Umberto Eco

Uważano za zniewagę
waszych wskazówek nie brać pod uwagę,
i pewnie w smutnej spoczywa mogile
ów arogancki Gentile,
który was darzył krytycznym spojrzeniem.
Byłyście nam wybawieniem,
wolności słowem, Światłem wśród ciemności,
broniąc nas przed poniżeniem
w czasach opresji, pychy i podłości!

Lecz na historii nieprzerwanym kole
musi znaleźć się na dole
ten, kto na górze wcześniej chlubnie bywał.
Wszelka myśl ludzka prawdziwa,
wszelka prawdziwie doniosła,
wyrzec się musi swojej słusznej chwały.
Tak więc umiera i idea Ducha,
zmienia się ciągle świat cały
i nikt starych prawd nie słucha.
Zaiste smutny los czeka
tego, który twoje dzieła
czytać zapragnie, jutrzejszego człeka:
nie pojmie myśli, która je poczęła.

z tomu „Filosofi in liberta”, 1950

tłum. Monika Woźniak

*notka o autorze, inne jego wiersze w oryginale i linki
do polskich przekładów w temacie W języku Dantego
Andrzej Dąbrówka

Andrzej Dąbrówka Profesor nauk
humanistycznych

Temat: Motyw koła w poezji

Andrzej Dąbrówka

Rondo
Dla Jadwigi: tobie
Ten kwadratowy walczyk
Żono Pszczoło


Koło,
Tobie ten wiersz:
Kwadrat –
Wpisz się tu, wejdź.

Ramiona
Otulcie ją.
Kąty
Dajcie jej schron:

Z niewidzialnych
Podniesień wzwyż
Niewykreślny
Egipski krzyż.

Antropozofio
Arytmetyko ciał,
Nie odejmujcie
Nieparom par.

Koło,
Tobie ten wiersz:
Kwadrat –
Wpisz się tu, wejdź.

===================

Gandawa, 26-30 stycznia 1983Andrzej Dąbrówka edytował(a) ten post dnia 05.09.12 o godzinie 00:46
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Motyw koła w poezji

Andrzej Dąbrówka:
Andrzej Dąbrówka

Rondo
Dla Jadwigi: tobie
Ten kwadratowy walczyk
Żono Pszczoło
/.../

Jak dla mnie, to bomba, a kto nie czytał ten trąba. Sorry, że tak troszkę po Gombrowiczowsku (sic!), ale wiersz naprawdę świetny. Pozdrawiam - RyszardRyszard Mierzejewski edytował(a) ten post dnia 29.11.12 o godzinie 07:20
Andrzej Dąbrówka

Andrzej Dąbrówka Profesor nauk
humanistycznych

Temat: Motyw koła w poezji

Dziękuję za pochwałę, dodam tylko, że wiersz powinien być wycentrowany, ale chyba to się tu nie da, wtedy całość byłaby w kształcie symbolicznego egipskiego krzyża, który istotnie okazał się niewykreślny.

Następna dyskusja:

Motyw dzwonu w poezji




Wyślij zaproszenie do