GoldenLine
Zaloguj się
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Charles Cros

Hieroglif

Trzy okna mam w swym pokoju
Miłość, morze i śmierć,
Krwistą czerwień, stonowaną zieleń i fioletowy.

Ach, kobieto, jaki słodki i ciężki skarb mogę mieć!

Zimne szyby, zapach bursztynu.
Morze, śmierć i miłość,
Który mój ulubiony? Nie mam do tego głowy...

Kobieta, to większa od dnia jasność!

Przez ten złoty wieczór wrześniowy,
śmierć, miłość i morze,
w pełnym zapomnieniu jestem pogrążony.

Kobieto! Kobieto! Pochowaj ciało me!

z tomu „Le Collier des griffes”, 1908

tłum. z francuskiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. „Hiéroglyphe”
w temacie W języku Baudelaire'aTen post został edytowany przez Autora dnia 19.06.15 o godzinie 21:54
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

François Coppée

Zmierzch

Tak jak nieszczęśliwe, zziębnięte i skostniałe ciało
Stara się ogrzać, dmuchając na rozżarzone węgle,
Gorycz schyłku października, od przedmieść daleko,
Rozpalała swoje wielkie ognie.

W czarnych szkieletach drzew nagich i prostych,
Nocny wiatr rozmawia cicho głosem ochrypłym;
Archipelag wysepek koloru ognia, lecz zimnych,
Pływa spokojnie po niebie granatowym.

Ile razy już wieczory podobne są do siebie,
Kiedy dusza sama z sobą rozmawia cierpiącą,
A z wysokich słońc czerwone, lśniące pożegnanie
Spływa na mnie swoją melancholią!

Ile razy już ten wiatr złowrogich westchnień
Wsuwa swój żałosny lament pod drzwi,
Nim moje oczy dotkną wszystkich wspomnień
W powolnym tańcu martwych liści!

Jesieni nostalgiczna, jesieni budząca nastroje,
Ranisz mnie swoim niebem, blaskiem promieni,
Niebem czystym i smutnym, zimnym jak cierpienie,
I głębokim w mojej pamięci!

z tomu „Arrière-saison”, 1887

tłum. z francuskiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. „Crépuscule” w temacie
W języku Baudelaire'a

Wiersz jest też w temacie Jesień przychodzi za wcześnie... Ten post został edytowany przez Autora dnia 13.09.15 o godzinie 03:48
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Walt Whitman

Godziny ciągną się długo

Godziny ciągną się długo, bolesne i ciężkie na sercu,
Godziny zmierzchu, kiedy usuwam się samotny w ustronne
miejsce, siedząc z twarzą ukrytą w dłoniach;
Godziny bezsenne, głęboko w nocy, gdy idę przed siebie, przyspieszam
Na krajowych drogach i miejskich ulicach, idę mila za milą,
tłumiąc żałosny płacz;
Godziny zniechęcenia, rozproszone dla takiego jak ja, co nie jest
zadowolony z siebie; potem widziałem go zadowolonego z siebie,
ale beze mnie;
Godziny, kiedy jestem zapomniany (mijają dni i tygodnie,
A ja wierzę, że nigdy nie potrafię zapomnieć!)
Ponure i bolesne godziny! (Wstydzę się, ale to nie ma znaczenia,
Jestem, kim jestem);
Godziny mojej męki, zastanawiam się, czy inni ludzie kiedykolwiek
podobnie to odczuwają?
Czy kiedykolwiek ktoś inny był, jak ja, tak rozbity, czy jego przyjaciel,
ukochana czy porzucona osoba?
Czy jest też teraz ktoś taki, jak ja? Czy wstaje rano, cichy i odrzucony,
zastanawiając się, kto go porzucił? I w nocy budzi się z myślą, kto jest
porzucony?
Czy jest też przystanią dla cichej i bezgranicznej przyjaźni?
Przystanią swego udręczenia i namiętności?
Czy jakieś zabłąkane wspomnienie, przypadkowa wzmianka imienia,
znów przyniosą mu milczenie i smutek?
Czy sam nie widział swego odbicia we mnie? Czy w tych godzinach
nie widział twarzy swych odbitych godzin?

1860

z tomu: Walt Whitman „The Complete Poems”, 1975

tłum. z angielskiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. „Hours Continuing Long” w temacie
Poezja anglojęzycznaTen post został edytowany przez Autora dnia 02.11.15 o godzinie 07:25
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Amy Lowell

Nostalgia

Przez przyjemności i pałace -
Przez hotele, pullmanowskie samochody* i statki parowe...

Różowe i białe kwiaty kamelii,
Pływające w krystalicznej czarze,
Ostry zapach drewna opałowego,
Chrobot i szuranie psa przeciągającego się
Na drewnianej podłodze
I twój głos, czytanie – czytanie – do powolnego tykania
starego zegara z mosiądzu...

Bilety, proszę!
Patrzę na mężczyznę przede mną,
Grzebiącego w czternastu kieszeniach,
Tymczasem konduktor waży w palcach
Swój dziurkacz do biletów.

z tomu “Pictures of the Floating World”, 1919

tłum. z angielskiego Ryszard Mierzejewski
*pullmanowskie samochody – luksusowe samochody amerykańskie,
produkowane w zakładach Pullman Car Company – przyp. R. M.
Wersja oryginalna pt. “Nostalgia” w temacie
Poezja anglojęzycznaTen post został edytowany przez Autora dnia 27.12.16 o godzinie 12:38
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Émile Nelligan

Biały smutek

A nasze serca jak otchłań są głębokie i puste,
Chodźmy, moja kochana, ty cierpisz i ja cierpię.

Uciekajmy do naszych białych Ideałów zamku,
Tak, uciekajmy Materio do urzekających oczu.

Na plażę w Thule, w stronę Zakłamanej Wyspy,
Na dwudziestoletnim okręcie uciekajmy jak sny.

Jest taki kraj, pełen pieśni i ptaków, kraj złoty,
Śpimy tam na dwóch łóżkach z trzciny bez opłaty.

W intymnych ruinach odpoczywamy sobie,
W rytmie fletu, w gwiezdnym błocie.

Uciekajmy do naszych białych Ideałów pałacu,
Ach! Uciekajmy Materio do urzekających oczu.

Powiedz mi, czy chcesz umrzeć? Ty cierpisz i ja cierpię,
A nasze serca jak otchłań są głębokie i puste.

z tomu „Émile Nelligan et son œuvre”, 1903

tłum. z francuskiego Ryszard Mierzejewski

Wersja oryginalna pt. „Tristesse blanche” w temacie
W języku Baudelaire'a
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Drzewo
Puedo escribir los versos más tristes esta noche...
(Mogę pisać wiersze najsmutniejsze tej nocy...)

Pablo Neruda

jak drzewo samotne przy drodze
rozebrane z liści obdarte żywcem
z kory
umiera upokorzone
niegodnie

ile przykrości i bólu może zadać ktoś
komu zaufałeś na którego
jeden gest jedno słowo drogie
czekasz

czekasz i

czekasz jak to nagie i ranne drzewo
umierające samotnie przy drodze
w zapomnieniu

między drzewem a drewnem na śniegu
jest cierpienie

29. 01. 2017Ten post został edytowany przez Autora dnia 29.01.17 o godzinie 03:36
Link do wypowiedziLink
Ryszard Mierzejewski

Ryszard Mierzejewski poeta, tłumacz,
krytyk literacki i
wydawca; wolny ptak

Temat: Smutek, melancholia, nostalgia

Melancholia
Mariposa de sueño, te pareces a mi alma,
y te pareces a la palabra melancolía...

(Motylu ze snów, jesteś podobna do mej duszy
i jesteś podobna do słowa melancholia...)

Pablo Neruda
Wciąż czuję cię tak blisko
ciebie bezcielesną
twoje oczy usta dłonie jak słowa
wiersza układają się w postać
twoją postać piękną zmysłową
nieziemską

Motylu mój piękny z pięknego
zbyt krótkiego snu
czuję cię na policzku ustach
widzę jak odlatujesz
znikasz we mgle zapomnienia
wszak jesteś tylko częścią
nocnego widowiska

Jak cię zatrzymać powstrzymać
twój lot w nieznane
jakimi słowami pochwycić
utrwalić twój ulotny obraz
zapach dotyk
czy jesteś tylko pięknym słowem
czy raczej do słowa podobna
a jeśli tak
czy tym słowem jest słowo
melancholia

01. 02. 2017Ten post został edytowany przez Autora dnia 01.02.17 o godzinie 01:55
Link do wypowiedziLink
« Wróć do tematów
Odpowiedz

Podobne tematy


Następna dyskusja:

"Melancholia" A.Kępińskiego




Wyślij zaproszenie do
Anuluj